________________
( ੪੩ ) ਇਸ ਕਿਅਹੁ ਸਿਰਹੁ ਘੜਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਉਤਰੇ ? ਤਬਿ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਆਖਿਆ, ਵਾਹਿਗਰ ਕਰਿਕੇਇਸ ਦਿਅਹੁ ਸਿਰਹੁ ਘੜਾ ਉਤਾਰਹੁ।ਅਤੇ ਤੁਸਾਡੀ ਭੀ ਗਤ ਹੋਵੇਗੀ, ਤਸੀ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਜਪਹੁ’ । ਤਬਿ ਓਹੁ ਆਇ ਪੈਰੀ ਪਈਆਂ ਨਾਉ ਧਰੀਕ ਸਿਖਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ॥ ਬੋਲਹੂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ॥ ੨੪. ਕਲਿਜੁਗ, ਤਬਿ ਬਾਬਾ ਓਥਹੁ ਰਵਦਾ ਰਹਿਆਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਉਦਿਆਨ ਵਿਚ ਗਇਆ, ਜਾਇ ਬੈਠਾ । ਤਬਿ ਪਰਮੇਸਰਿ ਕੀ ਆਗਿਆ ਨਾਲਿ ਕਲਿਜੁਗ ਛਲਣਿ ਕਉ ਆਇਆ | ਆਇ ਰੂਪ ਧਾਰਿਓਸੁ,ਤਬਿ ਬਾਬਾ ਦੇਖੈ ਤਾਂ ਅੰਧੇਰੀ ਬਹੁਤ ਆਈ+, ਨੂੰ ' ਦਰਖਤ ਲਗੇ ਉਡਣਿ । ਤਬਿ ਮਰਦਾਨਾ ਬਹੁਤ ਭੇਮਾਨੁ ਹੋਆ, ਆਖਿਓਸੁ, “ਜੀਉ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ ! ਆਣਿ ਉਜਾੜਿ ਵਿਚ ਪਾਇ ਮਾਰਿਓ, ਗੋਰ ਖਫਣਹ ਭੀ ਗਏ।ਤਬ ਗੁਰੁ ਬਾਬੇ ਕਹਿਆ, “ਮਰਦਾਨਿਆ!ਕਾਹਲਾ ਹੋਹੁ ਨਾਹੀ।ਤਬਿ ਮਰਦਾਨੇ ਆਖਿਆ, ਅਜ ਤੋੜੀ ਏਡਾ ਹੋਆ ਹਾਂ; ਇਹੁ ਬਲਾ ਤਾਂ ਨਾਹੀ ਠਾਠੀ, ਜੁ ਇਹੁ ਕਿ ਆਇਆ ' ਹੈ ਅਸਾਡੇ ਜੀਅੜੇ ਤਾਂਈ?’ਤਬਿ ਅਗਨਿ ਕਾ ਰੂਪੁ ਦਿਖਾਲਿਆ। ਜੋ ਧੂੰਆਂ ਚਉਨ੍ਹਾਂ ਧਿਰਾਂ ਤੇ ਉਠਿਆ, ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾਂ ਅਗਨਿ ਹੋਈਆਂ । ਤਬਿ ਮਰਦਾਨਾ ਮੁਹੁ ਢਕਿਕੇ ਪੈ ਚਹਿਆ | ਆਖਿਓਸੁ, “ਜੀਵਣਾ ਰਹਿਆ । ਤਬਿ ਫੇਰਨ ਪਾਣੀ ਕਾ ਰੂਪੁ ਹੋਆ। ਘਟਾਂ ਬੰਨਿ ਆਇਆ । ਲਗਾ ਬਰਸਣਿ ਪਾਣੀ | ਪਰੁ ਬਾਬੇ ਦੂਰਿ ਪਵੈ। ਤਬਿ ਗੁਰੂ ਕਹਿਆ, “ਮਰਦਾਨਿਆ! ਮੁਹੁ ਉਘਾਤੂ, ਉਠਿ ਬੈਠ, ਰਬਾਬ ਵਜਾਇ । ਤਬਿ ਮੰਰਦਾਨਾ ਉਠਿ ਬੈਠਾ। ਰਬਾਬ ਵਜਾਇਓਸੁ ॥ ਰਾਗੁ ਮਾਰੂ ਕੀਤਾ, ਬਾਬੇ ਸਬਦੁ ਉਠਾਇਆ:- ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ 5 ਘਰੁ ੨ ll ਡਰਪੈ ਧਰਤਿ ਅਕਾਸੁ ਨਿਖੜਾ ਸਿਰ ਉਪਰਿ ਅਮਰੁਕਰਾਰਾ॥ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਡਰਪੈ ਡਰਪੈ ਇੰਦ ਬਿਚਾਰਾ॥ ੧ ॥ ਏਕਾ ਨਿਰਭਉ ਬਾਤ ਸੁਨੀ 11 ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਸੋ ਸਦਾ ਸੁਹੇਲਾ ਜੋ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਗਾਇ ਗੁਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੇਹ ਧਾਰ ਅਰੁ ਦੇਵਾ ਡਰਪਹਿ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਡਰਿ ਮੁਇਆ॥ਲਰ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮੇ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਜੋਇਆ॥ ੨ ॥ ਰਾਜਸੁ ਸਾਤਕੁ ਤਾਮਸੁ ਡਰਪਹਿ ਕੇਤੇ ਰੂਪ ਉਪਾਇਆ॥ਛਲ ਬਪੁਰੀ ਇਹਕਉਲਾ *ਪਾਠਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਹੈ। ਹਾ ਬਾ: ਨੁ: ਦਾ ਪਾਠ ਹੈ ਸਿਖਣੀਆਂ । ਤਦ ਬਾਬਾ...ਤੋਂ...ਬਹੁਤ ਆਈ ਤਕ ਹਾ ਬਾਨ ਦਾ ਪਾਠ ਹੈ। ਵਲੈਤਾਂ ਨੁਸਖੇ ਵਿਚ ਪਾਠ ਐਉਂ ਹੈ : ਅੰਧੀ ਹੋਇ'। Aਫੇਰ ਪਦ ਹਾ ਬਾ: ਨੁਸਖੇ ਦਾਹੈ। Bਇਹ ਸਬਦ ਪੰਚਮ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਹੈ ਲਿਖਾਰੀ ਦੀ ਕੁੱਲ ਹੈ ਜੋ ਅਸਲ ਪੋਥੀ ਵਿਚ 'ਮਹਲਾ ੧' ਲਿਖਿਆ ਹੈ । Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
