ਪੰਨਾ:ਪੂਰਨ ਭਗਤ ਕਾਦਰਯਾਰ.djvu/11

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਹ ਕੇ ਜੀ। ਉਸ ਦੀ ਜਾਤ ਚੰਬੇਲੀ ਤੇ ਨਾ ਉਲੂਣਾ ਘਰਿ ਆਂਦੀ ਸੀ ਪਰਨਾਇ ਕੇ ਜੀ। ਸੂਰਤਿ ਉਸ ਦੀ ਚੰਦਮ ਤਾਬ ਵਾਂਗੂ ਜਦੋ ਬੈਠਦੀ ਸੀ ਜੇਵਰ ਲਾਇ ਕੇ ਜੀ। ਕਾਦ੍ਰਯਾਰ ਮੈ ਕਰਾ ਕੀ ਸਿਫਤ ਉਸ ਦੀ ਪੰਛੀ ਡਿਗਦੇ ਦਰਸਨ ਪਾਇ ਕੇ ਜੀ।੬ ਹੇ ਹਾਰ ਸੀਗਾਰ ਸਭ ਪਹਿਨਕੇ