ਪੰਨਾ:ਪੂਰਨ ਭਗਤ ਕਾਦਰਯਾਰ.djvu/31

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਆ ਮਹਿਲੀ ਜਾਗਿਆ ਨਾ ਸਮਾਦਾਨ ਕੋਈ॥ ਬੈਠ ਪੁਛਦਾ ਰਾਣੀਏ ਦਸ ਮੈਨੂੰ ਵੇਲੇ ਸੰਧਿਆ ਦੇ ਚੜਿ ਪਲੰਗ ਸੋਈ॥ ਕਾਦ੍ਰਯਾਰ ਰਾਜੇ ਸਲਵਾਨ ਅਗੇ ਲੂਣਾ ਉਠ ਕੇ ਦਰਦ ਦੇ ਨਾਲਿ ਰੋਈ॥੨੪॥ ਮੀਮ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪੁਛਨਾ ਹੈ ਰਾਜਿਆ ਵੇ ਮੇਰਾ ਦੁਖ ਕਲੇਜੜਾ ਸਾੜਿਆ ਈ॥ ਜਾਇ ਪੁਛ ਖਾਂ