ਵਿਆਹ
૧૫૧
ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕੱਠੀ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਜੋੜੀ ਨੂੰ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਸੁਭਾਵ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਵਾਕਫ ਹੋ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਇਕ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਛਾਨ ਬੀਨ ਕਰ ਲੈਂਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੁਸਰੀ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਸੁਭਾਵ ਸਭ ਤਰਾਂ ਉਸਦੇ ਅਨਕੂਲ ਹੈ। ਗਰਮ ਤੇ ਨਰਮ ਸੁਭਾਵਾਂ ਦੇ ਮੇਲ ਹੋਣੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਮਾਮੂਲੀ ਜਹੀ ਊਣਤਾਈ ਦੇ ਕਾਰਣ ਹੋਰ ਸਭ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜੀਵਨ ਸੂਲਾਂ ਦੀ ਸੇਜ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸਮਾਨ ਰਚੀਆਂ- ਆਦਰਸ਼ਕ ਵਿਆਹ ਲਈ ਜਿਥੇ ਸਮਾਨ ਸੁਭਾਵ ਗੱਡੀ ਦੇ ਪਹੀਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਥੇ ਸਮਾਨ ਰੁਚੀਆਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਹੀਆਂ ਨੂੰ ਚੋਪੜ ਕੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਤੇਲ ਦਾ ਕੰਮ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੀਆਂ ਆਸ਼ਾਵਾਂ, ਸੱਧਰਾਂ ਅਤੇ ਰੀਝਾਂ ਸਭ ਸਮਾਨ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਲੜਕੀ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਤਾਂ ਹੋਵੇ ਕੋਮਲ ਉਨਰ, ਰਾਗ, ਗਾਉਣ ਤੇ ਹੋਰ ਅਜੇਹੀਆਂ ਸੂਖਮ ਰੁਚੀਆਂ ਵਲ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਜੰਗਲਾਤ ਦੇ ਮਹਿਕਮੇ ਦੇ ਅਫਸਰ ਨਾਲ ਜਿਥੇ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਵਤੀਤ ਕਰਨੀ ਪਵੇ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਉਸ ਲੜਕੇ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਜਿਸ ਦੀ ਰੁਚੀ ਫਲਸਫਾਨਾ ਮਸਲਿਆਂ ਦੀ ਵਿਚਾਰ ਵਲ ਲਗੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਜੇਹੀ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਸਮੇਂ ਜਿਸਮਾਨੀ ਆਰਾਇਸ਼ ਵਿਚ
