ਵਿਵਹਾਰਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
੨੩੭
ਅਸੂਲ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਾਲਾਨਾ ਆਮਦਨੀ ਵਿਚੋਂ ਕੁਝ ਬਚਤ ਕਰਕੇ ਕਿਸੇ ਲੋੜੀਂਦੇ ਜਾਂ ਅਚਾਨਕ ਔਕੜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਰਖੀ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਇਸ ਰੀਜ਼ਰਵ ਫੰਡ ਨੂੰ ਵਾਹ ਲਗਦੀ ਆਮ ਲੋੜਾਂ ਲਈ ਕਦੀ ਭੀ ਨ ਛੇੜਿਆ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਜਿਥੋਂ ਤਕ ਹੋ ਸਕੇ ਹਰ ਸਾਲ ਇਸ ਵਿਚ ਯੋਗ ਵਾਧਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਵੇ !
ਪੱਛਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਵਿਵਹਾਰਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਉਪ੍ਰੋਕਤ ਅਸੂਲ ਆਮ ਪ੍ਰਚਲਤ ਹੈ । ਇਕ ਮਾਮੂਲੀ ਟੱਬਰ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਵਡੇ ਵਡੇ ਕਾਰਖਾਨਿਆਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਇਸੇ ਅਸੂਲ ਤੇ ਪੱਕੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਖਰਚਾਂ ਨੂੰ ਕਦੀ ਭੀ ਆਮਦਨ ਨਾਲੋਂ ਵਧਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੜੀਆਂ ਲਿਖੀਆਂ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਜਾਂ ਹਰ ਸਾਲ ਦਾ ਬਾਕਾਇਦਾ ਬਜਟ ਬਣਾ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਘਰ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਆਮਦਨ ਵਿਚੋਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰੀ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ । ਰੀਜ਼ਰਵ ਫੰਡ ਘਰਾਂ ਦੇ ਬਜਟ ਵਿਚ ਭੀ ਖਾਸ ਥਾਂ ਰਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਮ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਹਥ ਲਾਉਣਾ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ।
ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਦਸਤਕਾਰੀ ਦੇ ਵਡੇ ਵਡੇ ਕਾਰਖਾਨਿਆਂ ਜਾਂ ਵਪਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਵਡੀਆਂ ਵਡੀਆਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦਾ ਹਾਲ ਹੈ ! ਹਰ ਇਕ ਦੀ ਧੁੰਨ ਹਰ ਸਮੇਂ ਇਹੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਮਦਨ ਨੂੰ ਵਧਾਵੇ, ਅਥਵਾ ਖਰਚ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਤੇ ਆਮਦਨ ਬਹੁਤੀ ਹੋਵੇ । ਇਸ ਬੱਚਤ
