ਸਤਾਰਾਂ ਨੇ ਨਾਦਰ ਨੂੰ ਸੁਨੇਹਾ ਘਲਿਆ, ਕਿ ਉਸਦੀ ਦਾਸੀ ਉਸ ਲਈ ਤੜਪ ਰਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਆਗਿਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਉਸਨੇ ਨਾਦਰ ਦੀ ਭੇਟ ਹੀਰਾ ਵੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਘਲ ਦਿਤਾ।
ਨਾਦਰ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਇਹ ਸੁਣਕੇ, ਕਿ ਸਿਤਾਰਾ ਹਾਲੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਤਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ, ਕਿ ਉਹ ਇਕ ਪਲ ਨਾਂ ਸਬਰ ਕਰ ਸਕਿਆ, ਤੇ ਉਸ ਵਕਤ ਸਵਾਰਾਂ ਦਾ ਇਕ ਦਸਤਾ ਸਤਾਰਾ ਨੂੰ ਲਿਆਣ ਲਈ ਘਲ ਦਿਤਾ।
ਸਤਾਰਾ ਆ ਗਈ।ਮੁਰਝਾਏ ਚਮਨ ਵਿਚ ਮੁੜ ਬਹਾਰ ਛਾ ਗਈ। ਨਾਦਰ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਅਜ ਖੇੜਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪਹਿਲੂ ਵਿਚ ਸਤਾਰਾ ਵਰਗੀ ਹੁਸੀਨ ਯੁਵਤੀ ਸੀ।
ਨਾਦਰ ਦੀ ਸ਼ਾਨ-ਸ਼ੌਕਤ ਵਿਚ ਦਿਨ ਬਦਿਨ ਜ਼ਵਾਲ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਕਈ ਦੁਸ਼ਮਨ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਇਕ ਦਿਨ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾ ਉਸ ਪੁਰ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਤਾਰਾ ਵੀ ਉਸਦੀ ਜਾਨ ਨਾ ਬਚਾ ਸਕੀ, ਤੇ ਨਾਦਰ ਦੁਸ਼ਮਣਾ ਦੀ ਸਾਜ਼ਸ਼ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ|
ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਚੀਕ ਚਿਹਾੜਾ ਸੁਣ ਜਦ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੋਏ, ਤਾਂ ਕੀ ਵੇਖਦੇ ਹਨ, ਕਿ ਨਾਦਰ ਦੀ ਮੁਰਦਾ ਲਾਸ਼ ਨਾਲ ਸਤਾਰਾ ਚਿਮਟੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਤੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਛੁਰਾ ਮਾਰ ਮੌਤ ਦੀ ਸੁਖਾਵੀਂ ਨੀਂਦ ਸੌਂ ਗਈ ਹੈ।
-੧੪੬-
