੧੨
ਕੰਸ ਜਨਮ ਕਾਰਣ
ਬਨ ਰਾਨੀ ਕੇ ਸੋਹੀਂਜਾ ਬੋਲਾ ਤ੍ਰਿਯ ਮੁਝ ਸੇ ਮਿਲ ਰਾਨੀ ਬੋਲੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦਿਨ ਕੋ ਕਾਮ ਕੇਲ ਕਰੀਯੇ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਸੇ ਸ਼ੀਲ ਔਰ ਧਰਮ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕਿਆ ਭੁਮ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤੇ ਜੋ ਐਸੀ ਕੁਮੱਤ ਬਿਚਾਰੀ ਹੈ ਜਦ ਪਵਨ ਰੇਖਾ ਨੇ ਇਸ ਭਾਂਤ ਕਹਾ ਤਬ ਤੋਂ ਦ੍ਰੂਮਲਕ ਨੇ ਰਾਨੀ ਕਾ ਹਾਥ ਪਕੜ ਖੀਂਚ ਲੀਆ ਔਰ ਜੋ ਮਨ ਮਾਨਾ ਸੋ ਕੀਆ ਇਸ ਛਲ ਸੇ ਭੋਗ ਕਰਕੇ ਜੈਸਾ ਥਾ ਤੈਸਾ ਬਨ ਗਿਆ ਤਬ ਤੋ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਦੁਖ ਪਾਇ ਪਛਤਾਇ ਕਹਿਨੇ ਲਗੀ ਅਰੇ ਅਧਰਮੀ ਪਾਪੀ ਚੰਡਾਲ ਤੂਨੇ ਯਹ ਕਿਆ ਅੰਧੇਰ ਕੀਆ ਜੋ ਮੇਰਾ ਸਤ ਖੋ ਦੀਆ ਧਿਕਾਰ ਹੈ ਤੇਰੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਕੋ ਔਰ ਗੁਰੁੂ ਕੋ ਜਿਸਨੇ ਤੁਮੇਂ ਐਸੀ ਬੁਧਿ ਦੀ ਹੈ ਤੁਝ ਸਾ ਪੂਤ ਜਨਨੇ ਸੇ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਬਾਂਝ ਕਿਉਂ ਨ ਹੂਈ ਅਰੋ ਦੁਸ਼ਟ ਜੋ ਨਰ ਦੇਹ ਪਾਕਰ ਕਿਸੀ ਕਾ ਸਤ ਭੰਗ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਸੋ ਜਨਮ ਜਨਮ ਨਰਕ ਮੇਂ ਪੜਤੇ ਹੈਂ ਦ੍ਰੂਮਲਕ ਬੋਲਾ ਰਾਨੀਤੂੰ ਸ੍ਰਾਪ ਮਤ ਦੇਹ ਤਝੇ ਮੇਨੇ ਅਪਨੇ ਧਰਮ ਕਾ ਫਲ ਦੀਆ ਮੁਝੇ ਤੇਰੀ ਕੋਖ ਬੰਦ ਦੇਖਕੇ ਮੇਰੇ ਜੀ ਕੋ ਬੜੀ ਚਿੰਤਾ ਥੀ ਸੋ ਗਈ ਅਬ ਤੇਰੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਪੈਦਾ ਹੋਗਾ ਦਸਵੇਂ ਮਾਸ ਔਰ ਮੇਰੀ ਦੇਹ ਕੇ ਸੁਭਾਵ ਸੇ ਤੇਰਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਨਵਖੰਡ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਕੋ ਜੀਤ ਰਾਜ ਕਰੇਗਾ ਔਰ ਕਿਸ਼ਨ ਸੇ ਲੜੇਗਾ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰਿਥਮ ਕਾਲਨੇਮੀ ਥਾ ਤਬ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਸੇ ਯੁੱਧ ਕੀਆ ਥਾ ਅਬ ਜਨਮ ਲੇ ਦ੍ਰਮਲਕ ਨਾਮ ਕਹਾਯਾ ਤੁਝ ਕੋ ਪੁੱਤ੍ਰ ਦੇ ਚਲਾ ਤੁਮ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੇਂ ਕਿਸੀ ਬਾਤ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰੋ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕਹਿ ਜਦ ਕਾਲਨੇਮੀ ਚਲਾ
