੨੪
ਧਯਾਇ ੩
ਦੁੱਖ ਦੇ ਯੂੰ ਸੋਚ ਸਮਝ ਰਖਵਾਲੋਂ ਸੇ ਬੁਲਾ ਕਰ ਕਹਾ ਤਿਨੋਂ ਨੇ ਕੰਸ ਕੋ ਜਾ ਸੁਨਾਯਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਦੇਵਕੀ ਕਾ ਗਰਭ ਅਧੂਰਾ ਗਿਯਾ ਬਾਲਕ ਕੁਛ ਨ ਪੂਰਾ ਭਯਾ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਕੰਸ ਘਬਰਾਕਰ ਬੋਲਾ ਕਿ ਤੁਮ ਅਬਕੀ ਬੇਰ ਚੌਕਸੀ ਕਰੀਯੋ ਕਿਉਂ ਕਿ ਮੁਝੇ ਆਠਵੇਂਈਂ ਗਰਭ ਕਾ ਡਰ ਹੈ ਜੋ ਆਕਾਸ਼ ਬਾਣੀ ਕਹਿ ਗਈ ਹੈ
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਹੇ ਰਾਜਨ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਤੋ ਯੂੰ ਪ੍ਰਗਟੇ ਔਰ ਜਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇਵਕੀ ਕੇ ਗਰਭ ਮੇਂ ਆਏ ਤਭੀ ਮਾਯਾ ਨੇ ਜਾ ਨੰਦ ਕੀ ਰਾਨੀ ਯਸੋਧਾ ਕੇ ਪੇਟ ਮੇਂ ਬਾਸ ਲੀਆ ਦੋਨੋਂ ਗਰਭ ਸੇ ਥੀਂ ਕਿ ਏਕ ਪਰਬ ਮੇਂ ਦੇਵਕੀ ਯਮੁਨਾ ਨ੍ਹਾਨੇ ਗਈ ਵਹਾਂ ਸੰਯੋਗ ਸੇ ਯਸੋਧਾ ਭੀ ਆਨ ਮਿਲੀ ਤੋਂ ਆਪਸਮੇਂ ਦੁੱਖ ਕੀ ਚਰਚਾ ਚਲੀ ਨਿਦਾਨ ਯਸੋਧਾ ਨੇ ਦੇਵਕੀ ਕੋ ਬਚਨ ਦੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੇਰਾ ਬਾਲਕ ਮੈਂ ਰੱਖੰਗੀ ਅਪਨਾ ਤੁਝੇ ਦੂੰਗੀ ਐਸੇ ਬਚਨ ਦੇ ਯਿਹ ਅਪਨੇ ਘਰ ਆਈ ਔਰ ਵੁਹ ਅਪਨੇ ਆਈ ਜਦ ਕੰਸ ਨੇ ਜਾਨਾ ਕਿ ਦੇਵਕੀ ਕਾ ਆਠਵਾਂ ਗਰਭ ਰਹਾ ਤਦ ਜਾ ਵਸੁਦੇਵ ਕਾ ਘਰ ਘੇਰਾ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਦੈਤਯੋਂ ਕੀ ਚੌਕੀ ਬੈਠਾਦੀ ਔਰ ਵਸਦੇਵ ਕੋ ਬੁਲਾ ਕਰ ਕਹਾ ਕਿ ਅਬ ਤੁਮ ਮੁਝ ਸੇ ਕਪਟ ਮਤ ਕੀਜੋ ਅਪਨਾ ਲੜਕਾ ਲਾ ਦੀਜੋ ਤਬ ਤੋ ਮੈਂਨੇ ਤੁਮਾਰਾ ਹੀ ਕਹਿਨਾ ਮਾਨ ਲੀਆ ਥਾ॥
ਐਸੇ ਕਹਿ ਵਸਦੇਵ ਦੇਵਕੀ ਕੇ ਬੇੜੀ ਹਥਕੜੀ ਪਹਿਰਾਇ ਏਕ ਕੋਠੇ ਮੇਂ ਮੂੰਦ ਕਰ ਤਾਲੇ ਪਰ ਤਾਲੇ ਦੇ ਨਿਜ ਮੰਦਿਰ ਮੇਂ ਆ ਮਾਰੇ ਡਰਕੇ ਉਪਾਸ ਕਰ ਸੋ ਰਹਾ ਫਿਰ ਭੋਰ ਹੋਤੇ ਹੀ ਵਹੀਂ
