੨੬
ਧਯਾਇ ੪
ਬੇਗ ਹੀ ਹਮਾਰੀ ਪੀਰ ਹਰੇਂਗੇ ।।
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਗਰਭ ਉਸਤਤਿ
ਨਾਮ ਤ੍ਰਿਤੀਯੋ ਅਧਯਾਇ ੩
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਰਾਜਾ ਜਿਸ ਸਮਯ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਜਨਮ ਲੇਨੇ ਲਗੇ ਤਿਸ ਕਾਲ ਸਭ ਹੀ ਕੇ ਜੀ ਮੇਂ ਐਸਾ ਆਨੰਦ ਉਪਜਾ ਕਿ ਦੁੱਖ ਨਾਮ ਕੋ ਭੀ ਨ ਰਹਾ ਹਰਖ ਸੇ ਬਨ ਉਪਬਨ ਹਰੇ ਹੋ ਹੋ ਫਲਨੇ ਫੂਲਨੇ ਨਦੀ ਨਾਲੇ ਸਰੋਵਰ ਭਰਨੇ ਤਿਨ ਪਰ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਕੇ ਪੰਖੀ ਕਲੋਲੇਂ ਕਰਨੇ ਔਰ ਨਗਰ ਨਗਰ ਗਾਂਵ ਗਾਂਵ ਘਰ ਘਰ ਮੰਗਲਾਚਾਰ ਹੋਨੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਯੱਹਯ ਰਚਨੇ ਦਸੋ ਦਿਸਾ ਕੇ ਦਿਗਪਾਲ ਹਰਖਨੇ ਬਾਦਲ ਬ੍ਰਿਜਮੰਡਲ ਪਰ ਫਿਰਨੇ ਦੇਵਤਾ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਵਿਮਾਨੋਂ ਮੇਂ ਬੈਠੇ ਆਕਾਸ਼ ਸੇ ਫੂਲ ਬਰਖਾਨੇ ਵਿਦਯਾਧਰ, ਗੰਧਰਬ, ਚਾਰਣ ਢੋਲ ਦਮਾਮੇ ਭੇਰ ਬਜਾਇ ਬਜਾਇ ਗੁਣ ਗਾਨੇ ਲਗੇ ਔਰ ਏਕ ਓਰ ਉਰਬਸੀ ਆਦਿ ਸਬ ਅਪਸਰਾ ਨਾਚ ਰਹੀ ਥਾਂ ਕਿ ਐਸਾ ਸਮਯ ਭਾਦੋਂ ਬਦੀ ਅਸ਼ਟਮੀ ਬੁੱਧਵਾਰ ਰੋਹਿਣੀ ਨਖੱਤ੍ਰ ਮੈਂ ਆਧੀ ਰਾਤ ਕੋ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੇ ਜਨਮ ਲੀਆ ਔਰ ਮੇਘ ਬਰਣ, ਚੰਦ੍ਰਮੁਖ, ਕਮਲ ਨੈਨ ਹੋ ਪੀਤਾਂਬਰ ਕਾਛੇ ਮੁਕਟ ਧਾਰੇ ਬੈਜੰਤੀ ਮਾਲ ਔਰ ਰਤਨ ਜਟਿਤ ਆਭੁਖਣ ਪਹਿਰ ਚਤੁਰਭੁਜ ਰੂਪਕੀਏ ਸੰਖ, ਚੱਕ੍ਰ, ਗਦਾ, ਪਦਮ ਲੀਏ ਵਸੁਦੇਵ ਦੇਵਕੀ ਕੋ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਆ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਅਚੰਭੇ ਹੋ ਉਨ ਦੋਨੋਂ ਨੇ ਗਯਾਨ ਸੇ ਬਿਚਾਰਾ ਤੋ ਆਦਿਪੁਰਖ ਕੋ ਜਾਨਾ ਤਬ ਹਾਥ ਜੋੜ
