ਪੰਨਾ:ਪ੍ਰੇਮਸਾਗਰ.pdf/302

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਧ੍ਯਾਇ ੬੦

੩੦੧


ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਕੋਈ ਨ ਕਰੇ ਨ ਵੁਹ ਕਿਸੀ ਕੇ ਹਾਥ ਸੇ ਮਰੇ॥
ਯਿਹ ਬਚਨ ਸੁਨ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਤੀਨੋਂ ਦੇਵਤਾਓਂ ਨੇ ਵਰ ਦੇ ਉਸਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੇਰਾ ਸੁਤ ਭੋਮਾਸੁਰ ਨਾਮ ਅਤਿ ਬਲੀ ਮਹਾਂ ਪ੍ਰਤਾਪੀ ਹੋਗਾ ਉਸ ਸੇ ਲੜ ਕੋਈ ਨ ਜੀਤੇਗਾ ਵੁਹ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟਿ ਸਬ ਰਾਜਾਓਂ ਕੋ ਜੀਤ ਅਪਨੇ ਬਸ ਕਰੇਗਾ ਸ੍ਵਰਗ ਲੋਕ ਮੇਂ ਜਾਇ ਦੇਵਤਾਓਂ ਕੋ ਮਾਰ ਭਗਾਇ ਅਦਿਤਿ ਕੇ ਕੁੰਡਲ ਛੀਨ ਆਪ ਪਹਿਨੇਗਾ ਔਰ ਇੰਦ੍ਰ ਕਾ ਛੱਤ੍ਰ ਛਿਨਾਇ ਲਾਇ ਅਪਨੇ ਸਿਰ ਧਰੇਗਾ ਸੰਸਾਰ ਕੇ ਰਾਜਾਓਂ ਕੀ ਕੰਨ੍ਯਾ ਸੋਲਹ ਸਹੱਸ੍ਰ ਏਕ ਸੌ ਲਾਇ ਅਨਬ੍ਯਾਹੀ ਘੇਰ ਰੱਖੇਗਾ ਤਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਸਬ ਅਪਨਾ ਕਟਕ ਲੇ ਉਸ ਪਰ ਚਢ ਜਾਏਂਗੇ ਔਰ ਉਨਸੇ ਤੂੰ ਕਹੇਗੀ ਇਸੇ ਮਾਰੋ ਪੁਨਿ ਵੇ ਮਾਰ ਸਬ ਰਾਜ ਕੰਨ੍ਯਾਓਂ ਕੋ ਲੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾਪੁਰੀ ਪਧਾਰੇਂਗੇ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਤੀਨੋਂ ਦੇਵਤਾਓਂ ਨੇ ਬਰਦੇ ਜਬ ਯੋਂ ਕਹਾ ਤਬ ਭੂਮਿ ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਚੁਪ ਹੋ ਰਹੀ ਕਿ ਮੈਂ ਐਸੀ ਬਾਤ ਕਿਉਂ ਕਹੂੰਗੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਮਾਰੋ ਆਗੇ ਕਿਤਨੇ ਏਕ ਦਿਨ ਪਿਛੇ ਭੂਮਿਕਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਭੋ ਮਾਸੁਰ ਹੂਆ ਤਿਸੀ ਕਾ ਨਾਮ ਨਰਕਾਸੁਰ ਭੀ ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ ਵੁਹ ਪ੍ਰਾਗਜ੍ਯੋਤਿਸ਼ਪੁਰ ਮੇਂ ਰਹਿਨੇ ਲਗਾ ਉਸ ਪੁਰ ਕੇ ਚਾਰੋਂ ਓੜ ਪਹਾੜੋਂ ਕੀ ਓਟ ਔਰ ਜਲ ਅਗਨਿ ਪਵਨ ਕਾ ਕੋਟ ਬਨਾਇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਕੇ ਰਾਜਾਓਂ ਕੀ ਕੰਨ੍ਯਾ ਬਲ ਕਰਛੀਨ ਛੀਨ ਧਾਇ ਸਮੇਤ ਲਾਇ ਲਾਇ ਉਸਨੇ ਵਹਾਂ ਰੱਖੀਂ