ਪੰਨਾ:ਪ੍ਰੇਮਸਾਗਰ.pdf/38

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਧਯਾਇ ੮

੩੭



ਤੋਂ ਏਕ ਭੀ ਜੀਵਾ ਨ ਰਹਿਤਾ ਸਬ ਇਸ ਕੇ ਨੀਚੇ ਦਬ ਮਰਤੇ ਯੂੰ ਕਹਿ ਨੰਦ ਜੀ ਤੋ ਘਰ ਆਏ ਦਾਨ ਪੁੱਨਯ ਕਰਨੇ ਲਗੇ ਔਰ ਗ੍ਵਾਲੋਂ ਨੇ ਫਰਸੇ,ਫਾਵੜੇ,ਕੁਦਾਲ, ਕੁਹਾੜਾਂ ਸੇਕਾਕਾ ਪੁਲ ਕੇ ਹਾਥ ਗੋਡ ਤੋੜ ਗਢੇ ਖੋਦ ਖੋਦ ਗਾੜ ਦੀਏ ਔਰ ਖਾਸ ਚਾਮ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਫੂਕ ਦੀਆ ਉਸਕੇ ਜਲਨੇ ਸੇ ਏਕ ਐਸੀ ਸਗੰਧ ਫੈਲੀ ਕਿ ਜਿਸਨੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਕੋ ਸੁਗੰਧ ਸੇ ਭਰਦੀਆ ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਤ ਨੇ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਸੇ ਪੂਛਾ ਮਹਾਰਾਜ ਯਿਹ ਰਾਖਸੀ ਮਹਾ ਮਲੀਨ ਮਦਯ ਮਾਸ ਖਾਨੇ ਵਾਲੀ ਉਸਕੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਸੁਗੰਧ ਕੈਸੇ ਨਿਕਲੀ ਸੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ ਕਹੋ ਮੁਨਿ ਬੋਲੇ ਰਾਜਾ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ ਨੇ ਦੂਧ ਪੀ ਉਸੇ ਮੁਕਤ ਦੀ ਇਸ ਕਾਰਣ ਸੁਗੰਧ ਨਿਕਲੀ ।।
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਪੂਤਨਾ
ਬਯੋ ਨਾਮ ਸਪਤਮੋ ਅਧਯਾਇ ੭
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਬੋਲੇ ॥
ਦੋ: ਜੇਹ ਨਖੱਤ੍ਰਮੋਹਨ ਭਏ ਭਰਯੋ ਨਖਤ ਸੋ ਆਇ
ਚਾਰ ਬਧਾਏ ਰੀਤ ਸਬ, ਕਰਤ ਯਸੋਧਾ ਮਾਇ
ਜਬ ਸਤਾਈਸ ਦਿਨ ਕੇ ਹਰਿ ਹੂਏ ਤਬ ਨੰਦ ਜੀ ਨੇ ਸਬ ਬਾਹਮਣ ਔਰ ਬ੍ਰਿਜਬਾਸ਼ੀਯੋਂ ਕੋ ਨੌਤਾ ਭੇਜ ਦੀਆ ਵੇ ਆਇ ਤਿਨੇ ਆਦਰਮਾਨ ਕਰ ਬੈਠਾਯਾ ਆਗੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣੋਂ ਕੋ ਤੋ ਬਹੁਤ ਸਾ ਦਾਨ ਦੇ ਬਿਦਾ ਕੀਆ ਔਰ ਭਾਈਯੋਂ ਕੋ ਬਸਤ੍ਰ ਪਹਿਰਾਇ ਖਟਰਸ ਭੋਜਨ ਕਰਾਨੇ ਲਗੇ ਤਿਸ ਸਮਯ ਯਸੋਧਾ ਰਾਨੀ