ਧ੍ਯਾਇ ੭੪
੪੨੧
ਅਬ ਹਮੇਂ ਗ੍ਰਹਿ ਰੂਪ ਰੂਪ ਸੇ ਨਿਕਾਲ ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ, ਲੋਭ, ਮੋਹ,ਸੇ ਛੁੜਾਈਏ ਜੋ ਹਮ ਏਕਾਂਤ ਬੈਠ ਆਪ ਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੇਂ ਔ ਭਵਸਾਗਰ ਭਰੈਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਰਾਜਾ ਜਬ ਸਬ ਰਾਜਾਓਂ ਨੇ ਐਸੇ ਗ੍ਯਾਨ ਬੈਰਾਗ੍ਯ ਭਰੇ ਬਚਨ ਕਹੇ ਤਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਬੋਲੇ ਕਿ ਸੁਨੋ ਜਿਨਕੇ ਮਨ ਮੇਂ ਮੇਰੀ ਭਕਤਿ ਹੈ ਵੇ ਨਿਸ ਸੰਦੇਹ ਭਕਤਿ ਮੁਕਿ੍ਤ ਪਾਵੈਂਗੇ ਬੰਧ ਮੋਖਯ ਮਨ ਹੀ ਕ ਕਾਰਣ ਹੈ ਜਿਸਕਾ ਮਨ ਸਿਥਰ ਹੈ ਤਿਨੇਂ ਘਰ ਔਰ ਬਨ ਸਮਾਨ ਹੈ ਤੁਮ ਔਰ ਕਿਸੀ ਬਾਤ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰੋ ਆਨੰਦ ਨੇ ਘਰ ਮੇਂ ਬੈਠ ਨੀਤਿ ਸਹਿਤ ਰਾਜ੍ਯ ਕਰ ਪ੍ਰਜਾ ਕੋ ਪਾਲੋਗੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰੋ ਝੂਠ ਨਾ ਭਾਖੋ ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ, ਲੋਭ, ਅਭਿਮਾਨ, ਤਜੋ ਭਾਵ ਭਕਿ੍ਤ ਸੇ ਹਰਿ ਕੋ ਭਜੋ ਤੁਮ ਨਿਸਸੰਦੇਹ ਪਰਮ ਪਦ ਪਾਓ ਗੋ ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਆਇ ਜਿਸਨੇ ਅਭਿਮਾਨ ਕੀਆ ਵੁਹ ਬਹੁਤ ਨ ਜੀਆ ਦੇਖੋ ਅਭਿਮਾਨ ਨੇ ਕਿਸੇ ਕਿਸੇ ਨਖੋ ਦੀਆ॥
ਚੌ: ਸਾਹਸਬਾਹੁ ਅਤਿ ਬਲੀ ਬਖਾਨ੍ਯੋ॥ ਪਰਸਰਾਮਤਾਕੋ
ਬਲ ਭਾਨ੍ਯੋ॥ ਵਿਸ਼ਨੁ ਰੂਪ ਰਾਵਣ ਹੋ ਭਯੋ॥ ਗਰਬ
ਆਪ ਨੇ ਸੋਊ ਗਯੋ॥ ਭੋਮਾਧੁਰ ਬਾਣਾਸੁਰ ਕੰਸ॥ ਭਏ
ਗਰਬ ਤੇਤੇ ਬਿਧ੍ਵੰਸ॥ ਸ੍ਰੀਮਦ ਗਰਬ ਕਰੋ ਜਿਨ ਕੋਇ
॥ ਤ੍ਯਾਗੇ ਗਰਬ ਸੋ ਨਿਰਭਯ ਹੋਇ॥
ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਨੇ ਸਭ ਰਾਜਾਓਂ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਅਬ ਤੁਮ ਅਪਨੇ ਘਰ ਜਾਓ ਕੁਟੰਬ ਸੇ ਮਿਲ ਅਪਨਾ ਰਾਜ ਪਾਟ ਸੰਭਾਲ ਹਮਾਰੇ ਨ ਪਹੁੰਚਤੇ ਹਸਤਿਨਾ ਪੁਰ ਮੇਂ
