੪੨੨
ਧ੍ਯਾਇ ੭੪
ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਕੇ ਯਹਾਂ ਰਾਜਸੂ ਯੱਗ੍ਯ ਮੇਂ ਸ਼ੀਘ੍ਰ ਆਓ ਮਹਾਂ ਰਾਜ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇ ਨਿਕਲਤੇ ਹੀ ਸਹਦੇਵ ਨੇ ਸਬ ਰਾਜਾਓਂ ਕੇ ਜਾਨੇ ਕਾ ਸਾਮਾਨ ਜਿਤਨਾ ਚਾਹੀਏ ਤਿਤਨਾ ਬਾਤ ਕੀ ਬਾਤ ਮੇਂ ਲਾ ਉਸਿਥਤ ਕੀਆ ਵੇਲੇ ਉਸ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਂ ਬਿਦਾ ਹੋ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਦੇਸ਼ ਕੋ ਗਏ ਔ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਭੀ ਸਹਦੇਵ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਭੀਮ ਅਰਜੁਨ ਸਹਿਤ ਵਹਾਂ ਸੇ ਚਲੇ ਚਲੇ ਆਨੰਦ ਮੰਗਲ ਸੇ ਹਸਤਿਨਾਪੁਰ ਆਏ ਆਗੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਕੇ ਪਾਸ ਜਾਇ ਜਰਾਸਿੰਧ ਕੇ ਮਾਰਨੇ ਕੇ ਸਮਾਚਾਰ ਔਰ ਸਬ ਜਾਓਂ ਕੇ ਛੁੜਾਨੇ ਕੇ ਬ੍ਯੋਰੇ ਸਮੇਤ ਕਹਿ ਸੁਨਾਏ, ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਖ੍ਯਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਜੋ ਕਿ ਹਸਿ੍ਤਨ ਪੁਰ ਪਹੁੰਚਤੇ ਪਹੁੰਚਤੇ ਵੇ ਸਭ ਰਾਜਾ ਭੀ ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ ਸੈਨਾ ਲੇ ਭੇਂਟ ਸਹਿਤ ਆਨ ਪਹੁੰਚੇ ਔਰ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਸੇ ਭੇਂਟ ਕਰ ਭੇਂਟ ਦੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਕੀ ਆਗ੍ਯਾ ਲੇ ਹਸਤਿਨਾਪੁਰ ਕੇ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਜਾ ਉਤਰੇ ਔ ਯੱਗ੍ਯ ਕੀਟ ਹਿਲ ਮੇਂ ਆ ਉਪਸਿਥਤ ਹੂਏ
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਸਰਬ ਭੂਪਤਿ ਹਸਤਿਨਾ
ਪੁਰ ਗਮਨੋ ਨਾਮ ਚਤੁ ਸਪ੍ਤਤਿਤਮੋ ਅਧ੍ਯਾਇ ੭੪
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਰਾਜਾ ਜੈਸੇ ਜੱਗ੍ਯ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਨੇ ਕੀਆ ਔ ਸਿਸੁਪਾਲ ਮਾਰਾ ਗਿਯਾ ਤੈਸੇ ਮੈਂ ਸਬ ਕਥਾ ਕਹਿਤਾ ਹੂੰ ਤੁਮ ਚਿੱਤ ਦੇ ਸੁਨੋ ਬੀਸ ਸਹੱਸ੍ਰ ਆਠਸੌ ਰਾਜਾਓਂ ਕੇ ਜਾਤੇ ਹੀ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਕੇ ਔਰ ਜਿਤਨੇ ਰਾਜਾ ਥੇ ਕ੍ਯਾ ਸੂਰਯਬੰਸੀ
