ਧ੍ਯਾਇ ੭੫
੪੨੭
ਧਰਮ ਕਾ ਨਹੀਂ ਟਿਕਾਨਾ,ਤਿਸੀ ਕੋ ਅਲਖ ਅਬਿਨਾਸ਼ੀ ਕਰ ਸਬ ਨੇ ਮਾਨਾ, ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਖ੍ਯਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਇਸ ਭਾਂਤ ਸੇ ਕਾਲਬਸ ਹੋਇ ਰਾਜਾ ਸਿਸੁਪਾਲ ਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਬੁਰੀ ਬਾਤੇਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਕੋ ਕਹਿਤਾ ਥਾ ਔ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਸਭਾ ਕੇ ਬੀਚ ਸਿੰਘਾਸਨ ਪਰ ਬੈਠੇ ਸੁਨ ਸੁਨ ਏਕ ਏਕ ਬਾਤ ਪਰ ਏਕ ਏਕ ਲਕੀਰ ਖੈਂਚਤੇ ਥੇ ਇਸ ਬੀਚ ਭੀਮ, ਕਰਣ, ਦ੍ਰੋਣ, ਔ ਬੜੇ ਬੜੇ ਰਾਜਾ ਹਰਿ ਨਿੰਦਾ ਸੁਨ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਅਰੇ ਮੂਰਖ ਤੂ ਸਭਾ ਮੇਂ ਬੈਠਾ ਹਮਾਰੇ ਸਾਮਨੇ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਤਾ ਹੈ ਰੇ ਚੰਡਾਲ ਚੁਪ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਅਭੀ ਪਛਾੜ ਮਾਰ ਡਾਲਤੇ ਹੈਂ ਮਹਾਰਾਜ ਯਿਹ ਕਹਿ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਲੇ ਲੇ ਸਬ ਰਾਜਾ ਸਿਸੁਪਾਲ ਕੇ ਮਾਰਨੇ ਕੋ ਉਠ ਧਾਏ ਉਸ ਸਮਯ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਨੇ ਸਬ ਕੋ ਰੋਕ ਕਰ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮ ਇਸ ਪਰ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਮਤ ਕਰੋ ਖੜੇ ਖੜੇ ਦੇਖੋ ਯਿਹ ਆਪ ਸੇ ਆਪ ਹੀ ਮਾਰਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਮੈਂ ਇਸਕੇ ਸੌ ਅਪਰਾਧ ਸਹੂੰਗਾ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਮੈਂਨੇ ਬਚਨ ਹਾਰਾ ਹੈ ਸੌ ਸੇ ਬਢਤੀ ਨ ਸਹੂੰਗਾ ਇਸੀ ਲੀਏ ਮੈਂ ਰੇਖਾ ਕਾਢਤਾ ਜਾਤਾ ਹੂੰ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਸਬਨੇ ਹਾਥ ਜੋੜ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਸੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨਾਥ ਇਸਕਾ ਕ੍ਯਾ ਭੇਦ ਹੈ ਜੋ ਆਪ ਇਸਕੇ ਸੌ ਅਪਰਾਧ ਖ੍ਯਮਾ ਕਰੀਏਗਾ ਸੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ ਹਮੇਂ ਸਮਝਾਈਯੇ ਜੋ ਹਮਾਰੇ ਮਨ ਕਾ ਸੰਦੇਹ ਜਾਇ ਪ੍ਰਭੁ ਬੋਲੇ ਕਿ ਜਿਸ ਸਮਯ ਯਿਹ ਜਨਮਾਥਾ ਤਿਸ ਸਮਯ ਇਸਕੇ ਤੀਨ
