ਧਯਾਇ ੧੫
੫੭
ਔਰ ਏਕ ਏਕ ਕੇ ਆਗੇ ਬ੍ਰਹਮਾ, ਰੁਦ੍ਰ , ਇੰਦ੍ਰ , ਹਾਥ ਜੋੜੇ ਖੜੇ ਹੈਂ
ਚੌ: ਦੇਖ ਬਿਰੰਚ ਚਿੱਤ੍ਰ ਕੋ ਭਯੋ॥ਭੁਲਯੋ ਗਯਾਨ ਧਯਾਨਸਭਗ ਯੋ
ਜਤ ਪ੍ਰਖਾਣ ਦੇਵੀ ਚੌਮੁਖੀ॥ਭਈ ਭਗਤਿਪੂਜਾ ਬਿਰਦੁਖੀ
ਔਰ ਡਰ ਕਰ ਨੈਨ ਮੂੰਦ ਲਗਾ ਥਰ ਥਰ ਕਾਂਪਨੇ ਜਬ
ਅੰਤ੍ਰਯਾਮੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਨੇ ਜਾਨਾ ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਅਤਿ ਬਯਾਕੁਲ ਹੈ ਤਬ ਸਬ ਕਾ ਅੰਸ ਹਰ ਲੀਆ ਔਰ ਆਪ ਅਕੇਲੇ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ ਐਸੇ ਕਿ ਜੈਸੇ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਬਾਦਲ ਏਕ ਹੋਜਾਏ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬੁੱਛ ਹਰਣੋ ਸ੍ਰੀ
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਮਾਯਾ ਕਰਣੇ ਨਾਮ ਚਤੁਰਦਸ਼ੋ ਅਧਯਾਇ ੨੪
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਹੇ ਰਾਜਾ ਜਬ ਸ੍ਰੀ ਕਿਸ਼ਨ ਨੇ ਅਪਨੀ ਮਾਯਾ ਉਠਾ ਲੀ ਤਬ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕੋ ਅਪਨੇ ਸਰੀਰ ਕਾ ਗਯਾਨ ਹੂਆ ਤੋ ਧਯਾਨ ਕਰ ਭਗਵਾਨ ਕੇ ਪਾਸ ਆ ਅਤਿਗਿੜ ਗਿੜਾਇ ਪਾਵੋਂ ਪਰ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਹਾਥ ਬਾਂਧ ਖੜਾ ਹੋ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਹੇ ਨਾਥ ਤੁਮਨੇ ਬੜੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਜੋ ਮੇਰਾ ਗਰਬ ਦੂਰ ਕੀਆ ਇਸੀ ਸੇ ਅੰਧਾ ਹੋ ਰਹਾ ਥਾ ਐਸੀ ਬੁੱਧਿ ਕਿਸ ਕੀ ਹੈ ਜੋ ਬਿਨ ਦਯਾ ਤੁਮਾਰੀ ਤੁਮਾਰੇ ਚਰਿੱਤ੍ਰੋਂ ਕੋ ਜਾਨੇ ਮਾਯਾ ਤੁਮਾਰੀ ਨੇ ਸਬ ਕੋ ਮੋਹਾ ਹੈ ਐਸਾ ਕੌਨ ਹੈ ਜੋ ਤੁਮੇਂ ਮੋਹੇ ਤੁਮ ਸਬਕੇ ਕਰਤਾ ਹੋ ਤੁਮਾਰੇ ਰੋਮ ਰੋਮ ਮੇਂ ਮੁਝ ਸੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਅਨੇਕ ਪੜੇ ਹੈਂ ਮੈਂ ਕਿਸ ਗਿਨਤੀ ਮੇਂ ਹੂੰ ਦੀਨਦਯਾਲ ਅਬ ਦਯਾ ਕਰ ਅਪਰਾਧ ਖਿਮਾ ਕੀਜੇ ਮੇਰਾ ਦੋਖ ਚਿੱਤ ਮੇਂ ਨ ਲੀਜੇ ॥
ਇਤਨਾ ਸੁਨ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਮੁਸਕਰਾਏ ਤਬ ਬ੍ਰਹਮਾ ਨੇ
