ਪੰਨਾ:ਪ੍ਰੇਮਸਾਗਰ.pdf/59

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

੫੮

ਧਯਾਇ ੧੬



ਸਬ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਲ ਬਛੜੇ ਸੋਤੇ ਕੇ ਸੋਤੇ ਲਾ ਦੀਏ ਔਰ ਲੱਜਿਤ ਹੋ ਉਸਤਤਿ ਕਰ ਅਪਨੇ ਸਥਾਨ ਕੋ ਗਿਆ ਜੈਸੀ ਮੰਡਲੀ ਆਗੇ ਥੀ ਤੈਸੀ ਹੀ ਬਨ ਗਈ ਬਰਸ ਦਿਨ ਬੀਤਾ ਔਕਿਸੀਨੇ ਨ ਜਾਨਾ ਜੋ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਲੋਂ ਕੀ ਨੀਂਦ ਗਈ ਤੋ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਛਰੂ ਘੇਰ ਲਾਏ ਤਬ ਤਿਨ ਸੇ ਲੜਕੇ ਬੋਲੇ ਭੱਯਾ ਤੂੰ ਤੋ ਬਛੜੇ ਬੇਗ ਲੇ ਆਯਾ ਹਮ ਭੋਜਨ ਕਰਨੇ ਭੀ ਨ ਪਾਏ ॥
ਚੌ: ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਹਸ ਕਹਿਤ ਬਿਹਾਰੀ॥ ਮੋਕੋਚਿੰਤਾਭਈਤੁਹਾਰੀ
ਨਿਕਟਚਰਤ ਇਕ ਠੋਰੀ ਪਾਏ॥ ਅਬਘਰ ਚਲੋਭੋਰਕੇ ਆਏ
ਐਸੇ ਆਪਸਮੇਂ ਬਤਰਾਇ ਬਛਰੂ ਲੇ ਸਬ ਹਸਤੇ ਖੇਲਤੇ ਅਪਨੇ ਘਰ ਆਏ ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮਸਾਗਰੇ ਬਹੁਮਾ ਉਸਤਤਿ
ਕਰਣੋ ਨਾਮ ਪੰਚਦਸ਼ੋ ਅਧਯਾਇ ੧੫ ॥
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਬੋਲੇ ਮਹਾਰਾਜ ਜਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਆਠ ਬਰਸ ਕੇ ਹੂਏ ਤਬ ਏਕ ਦਿਨ ਉਨੋਂ ਨੇ ਯਸੋਧਾ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਾ ਮੈਂ ਗਾਇ ਚਰਾਵਨ ਜਾਉਂਗਾ ਤੂੰ ਬਾਬਾ ਸੇ ਸਮਝਾਇ ਕਹਿ ਦੀਜੋ ਮੁਝੇ ਗ੍ਵਾਲੋਂ ਕੇ ਸਾਥ ਕਰਦੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਯਸੋਧਾ ਨੇ ਨੰਦ ਜੀ ਨੇ ਕਹਾ, ਉਨੋਂ ਨੇ ਸ਼ੁਭ ਮਹੂਰਤ ਠਹਿਰਾਇ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਨੋਂ ਕੋ ਬੁਲਾ ਕਾਤਕ ਸੁਦੀ ਅਸ਼ਟਮੀ ਕੋ ਰਾਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਸਖਿਰਕ ਪੁਜਵਾਇ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਗ੍ਵਾਲੋਂ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਭਾਈਓ ਆਜ ਸੇ ਗਊ ਚਰਾਵਨ ਅਪਨੇ ਸਾਥ ਰਾਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੋ ਭੀ ਲੇ ਜਾਯਾ ਕਰੋ ਪਰ ਇਨਕੇ ਪਾਸ ਹੀ ਰਹੀਓ ਬਨ ਮੇਂ ਅਕੇਲਾ ਨ ਛੋਡੀਯੋ ਐਸੇ