ਪੰਨਾ:ਪ੍ਰੇਮਸਾਗਰ.pdf/74

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਧਯਾਇ ੨੩

੭੩



ਸੀ ਜਾਤੀ ਹੈ ਕਿਯਾ ਹਮਸੇ ਭੀ ਯਹ ਪਯਾਰੀ ਜੋ ਨਿਸ ਦਿਨ ਲੀਏ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ ॥
ਚੌ: ਮੇਰੇ ਆਗੇ ਕੀ ਯਿਹ ਗਢੀ ॥ ਅਬ ਭਈ ਸੌਤ ਬਦਨ ਪਰ ਚਢੀ
ਜਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਇਸੇ ਪੀਤਾਂਬਰ ਸੇ ਪੋਂਛ ਬਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਤਬ ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਕਿੰਨਰ ਔਰ ਗੰਧਰਬ ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ ਇਸਤ੍ਰੀਯੋਂ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਬਿਮਾਨੋਂ ਪਰ ਬੈਠ ਬੈਠ ਹਰਖ ਕਰ ਸੁਨਨੇ ਕੋ ਆਤੇ ਹੈਂ ਔ ਸੁਨਕਰ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਜਹਾਂ ਕੇ ਤਹਾਂ ਚਿੱਤ੍ਰ ਸੇ ਰਹਿ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਐਸਾ ਇਸਨੇ ਕਿਆ ਤਪ ਕੀਆ ਹੈ ਜੋ ਸਬ ਇਸਕੇ ਅਧੀਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਸੁਨ ਏਕ ਗੋਪੀ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦੀਆ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਤੋ ਇਸਨੇ ਬਾਂਸ ਕੇ ਬੰਸ ਮੇਂ ਉਪਜ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਣ ਕੀਆ ਪੀਛੇ ਘਾਮ ਸੀ ਜਲ ਉੂਪਰ ਲੀਆ ਨਿਦਾਨ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹੋ ਦੇਹ ਜਲਾਇ ਧੂੰਆਂ ਪੀਆ ॥ ਚੌ: ਇਸਨੇ ਤਪ ਕੀਨਾ ਹੈ ਕੈਸਾ॥ ਸਿੱਧ ਹੂਈ ਪਾਯਾ ਫਲ ਐਸਾ
ਯਿਹ ਸੁਨ ਕੋਈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ਬੋਲੀ ਕਿ ਹਮਕੋ ਬੇਣੁ ਕਿਉਂ ਨ ਰੁਚੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਜੋ ਨਿਸ ਦਿਨ ਹਰਿ ਕੇ ਸਾਥ ਰਹਿਤੀ ਹੈ, ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਸੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਜਬ ਤਕ ਸੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਧੇਨੁ ਚਰਾਇ ਬਨ ਸੇ ਨ ਆਵੇਂ ਤਬਤਕ ਨਿੱਤ ਗੋਪੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈਂ ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਗੋਪੀ ਬੇਣੁ ਗੀਤ ਬਰਣਨੋ ਨਾਮ ਦ੍ਵਾਬਿੰਸੋ ਅਧਯਾਇ ੨੨
ਸੁਕਦੇਵ ਮਨਿ ਬੋਲੇ ਕਿ ਸਰਦ ਰਿਤੁ ਕੋ ਜਾਤੇ ਹੀ ਹੇਮੰਤ