੮੪
ਧਯਾਇ ੨੫
ਕਿਸਨੇ ਪਾਈ ਹੈ ਯੇਹ ਤੁਮ ਹੀ ਕਹੋ ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਵਰ ਦੀਆ ਹੈ
ਹਾਂ ਏਕ ਬਾਤ ਯਿਹ ਕਿ ਤਪ ਯੱਗਯ ਕਰਨੇ ਸੇ ਦੇਵਤਾਓ ਨੇ ਅਪਨਾ ਰਾਜਾ ਬਨਾਇ ਇੰਦ੍ਰਾਸਨ ਦੇ ਰੱਖਾ ਹੈ ਇਸ ਨੇ ਕੁਝ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ ਸੁਨੋ ਜਬ ਅਸਰੋਂ ਸੇ ਬਾਰ ਬਾਰ ਹਾਰਤਾ ਹੈ ਤਬ ਭਾਗ ਕੇ ਕਹੀਂ ਜਾ ਛਿਪਕਰ ਅਪਨੇ ਦਿਨ ਕਾਟਤਾ ਹੈ ਐਸੇ ਕਾਯਰ ਕੋ ਕਿਉਂ ਮਾਨੋਂ ਅਪਨਾ ਧਰਮ ਕਿਸ ਲੀਏ ਨਹੀਂ ਪਹਿਚਾਨੋ ਇੰਦ੍ਰ ਕਾ ਕੀਆ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ ਜੋ ਕਰਮ ਮੇਂ ਲਿਖਾ ਹੈ ਸੋਈ ਹੋਤਾ ਹੈ ਸੁਖ ਸੰਪਤਿ ਦਾਤਾ ਭਾਈ ਬੰਧੂ ਯਿਹ ਭੀ ਸਭ ਅਪਨੇ ਧਰਮ ਕਰਮ ਸੇ ਮਿਲਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਆਠ ਮਾਸ ਜੋ ਸੂਰਯ ਜਲ ਸੋਖਤਾ ਹੈ ਸੋਈ ਚਾਰ ਮਹੀਨੇ ਬਰਖਤਾ ਹੈ ਤਿਸ ਸੇ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਮੇਂ ਜਲ ਤ੍ਰਿਣ ਅੰਨ ਹੋਤਾ ਹੈ ਔਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਨੇ ਜੋ ਚਾਰੋਂ ਬਰਣ ਬਨਾਏ ਹੈਂ ਬ੍ਰਹਮਣ, ਖੱਤ੍ਰੀ, ਬੇਸ਼ਯ, ਸ਼ੂਦ੍ਰ ,ਤਿਨਕੇ ਪੀਛੇ ਭੀ ਏਕ ਏਕ ਕਰਮ ਲਗਾ ਦੀਆ ਹੈ ਕਿ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਤੋ ਬੇਦ ਬਿੱਦਯਾ ਪੜ੍ਹੇ ਖੱਤ੍ਰੀ ਸਬਕੀ ਰੱਖਯਾ ਕਰੀਂ ਬੈਸ਼ਯ ਖੇਤੀ ਬਨਜ ਔ ਸ਼ੂਦ੍ਰ ਇਨ ਤੀਨੋਂ ਕੀ ਸੇਵਾ ਮੇਂ ਰਹੈਂ॥
ਪਿਤਾ ਹਮ ਬੈਸ਼ਯ ਹੈਂ ਗਾਏਂ ਬਢੀ ਇਸ ਸੇ ਗੋਕੁਲਹੂਆ ਤਿਸੀ ਸੋਂ ਨਾਮ ਗੋਪ ਪੜ ਗਿਆ ਹਮਾਰਾ ਯਹੀ ਕਰਮ ਹੈ ਕਿ ਖੇਤੀ ਬਨਜ ਕਰੇਂ ਔਰ ਗੋਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੀ ਸੇਵਾ ਮੇਂ ਰਹੈਂ ਬੇਦ ਕੀ ਆਗਯਾ ਹੈ ਕਿ ਅਪਨੀ ਕੁਲ ਰੀਤਿ ਨ ਛੋੜੀਏ ਜੋਲੋਗ ਅਪਨਾ ਧਰਮ ਤਜ ਔਰ ਕਾ ਧਰਮ ਪਾਲਤੇ ਹੈਂ ਸੋ ਐਸੇ ਹੈਂ ਜੈਸੇ ਕੁਲ ਬਧੂ ਹੋ ਪਰ ਪੁਰਖ ਸੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ਇਸਸੇ ਅਬ ਇੰਦ੍ਰ ਕੀ ਪੂਜਾ
