ਧਯਾਇ ੨੫
੮੭
ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਸੇ ਯੂੰ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਨੰਦ ਯਸੋਧਾ ਸਮੇਤ ਸਬ ਗੋਪੀ ਗੋਪ ਕਰ ਜੋੜ ਧਯਾਨ ਮੂੰਧ ਧਯਾਨ ਲਗਾਇ ਖੜੇ ਹੂਏ ਤਿਸਕਾਲ ਨੰਦਲਾਲ ਉਧਰ ਤੋ ਅਤਿ ਮੋਟੀ ਭਾਰੀ ਦੁਸਰੀ ਦੇਹ ਧਰ ਬੜੇ ਬੜੇ ਹਾਥ ਪਾਂਵ ਕਰ ਕਮਲ ਨੈਨ ਚੰਦ੍ਰ ਮੁਖ ਪਰ ਮੁਕਟ ਧਰੇ ਬਨ ਮਾਲ ਗਰੇ ਪੀਤ ਬਸਨ ਔਰਤਨ ਜਟਿਤ ਆਭੁਖਣ ਪਹਿਰੇ ਮੂੰਹ ਪਸਾਰੇ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਪਰਬਤ ਕੇ ਬੀਚ ਸੇ ਨਿਕਲੇ ਔਰ ਇਧਰ ਆਪਹੀ ਅਪਨੇ ਦੁਸਰੇ ਰੂਪ ਕੋ ਦੇਖ ਸਬ ਸੇ ਪੁਕਾਰ ਕੇ ਕਹਾ ਦੇਖੋ ਗਿਰ ਰਾਜ ਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਆ ਜਿਸਕੀ ਪੂਜਾ ਤੁਮਨੇ ਜੀ ਲਗਾਇ ਕਰੀ ਹੈ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀਨੇ ਗਿਰ ਰਾਜ ਕੋ ਦੰਡਵਤ ਕੀ ਉਨਕੀ ਦੇਖਾ ਦੇਖੀ ਸਬ ਗੋਪੀ ਗੋਪ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰ ਆਪਸ ਮੇਂ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਕਿ ਇਸ ਭਾਂਤ ਇੰਦ੍ਰ ਨੇ ਕਬ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਆ ਥਾ ਹਮ ਬ੍ਰਿਥਾ ਉਸਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰਤੇ ਥੇ ਔਰ ਕਿਆ ਜਾਨੀਏ ਪੁਰਖਾਓ ਨੇ ਐਸੇ ਪ੍ਰਤੱਖਯ ਦੇਵ ਕੋ ਛੋੜ ਕਿਉਂ ਇੰਦ੍ਰ ਮਾਨਾ ਥਾ ਯਿਹ ਬਾਤ ਸਮਝੀ ਨਹੀਂ ਜਾਤੀ ॥
ਯੂੰ ਸਬ ਬਤਰਾਇ ਰਹੇ ਥੇ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਬੋਲੇ ਅਬ ਦੇਖਤੇ ਕਿਯਾ ਹੋ ਜੋ ਭੋਜਨ ਲਾਏ ਹੋ ਸੋ ਖਿਲਾਓ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਗੋਪੀ ਗੋਪ ਖਟ ਰਸ ਭੋਜਨ ਥਾਲ ਪਰਾਤੋਂ ਮੇਂ ਭਰ ਭਰ ਉਠਾਇ ਲਗੇ ਦੇਨੇ ਔਰ ਗੋਵਰਧਨ ਨਾਥ ਹਾਥ ਬਢਾਇ ਬਢਾਇ ਲੇ ਲੇ ਭੋਜਨ ਕਰਨੇ ਲਗੇ ਨਿਦਾਨ ਜਿਤਨੀ ਸਾਮੱਗ੍ਰੀ ਨੰਦ ਸਮੇਤ ਸਬ ਬ੍ਰਿਜਬਾਸ਼ੀ ਲੇ ਗਏ ਥੇ ਸੋ ਖਾਈ ਤਬ ਵੁਹ