ਧਯਾਇ ੨੬
੮੯
ਮਾਨੁਖ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇਵ ਕੈ ਮਾਨੈ॥ ਤਾਕੀ ਬਾਤੈਂ ਸਾਚੀ ਜਾਨੈ
ਵੁਹ ਬਾਲਕ ਮੁਰਖ ਅਗਯਾਨ॥ ਬਹੁ ਬਾਦੀ ਰਾਖੈ ਅਭਿਮਾਨ
ਐਸੇ ਬਕ ਭਕ ਖਿਜਲਾਇ ਕਰ ਸੁਰਪਤਿ ਨੇ ਮੇਘਪਤਿ ਕੋ
ਬੁਲਾਇ ਭੇਜਾ ਵੁਹ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਡਰਤਾ ਕਾਂਪਤਾ ਹਾਥ ਜੋੜ ਸਨਮੁਖ ਆ ਖੜਾ ਹੁਆ ਉਸੇ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਇੰਦ੍ਰ ਤੇਹ ਕਰ ਬੋਲਾ ਕਿ ਤੁਮ ਅਭੀ ਅਪਨਾ ਸਭ ਦਲ ਸਾਥ ਲੇ ਜਾਓ ਔਰ ਗੋਵਰਧਨ ਪਰਬਤ ਸਮੇਤ ਬ੍ਰਿਜ ਮੰਡਲ ਕੋ ਬਰਖ ਕੇ ਬਹਾਓ ਐਸਾ ਕਿ ਕਹੀਂ ਗਿਰੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਔਰ ਬ੍ਰਿਜਬਾਸ਼ੀਯੋਂ ਕਾ ਨਾਮ ਨ ਰਹੇ॥
ਇਤਨੀ ਆਗਯਾ ਪਾਇ ਮੇਘ ਪਤਿਦੰਡਵਤਕਰਰਾਜਾਇੰਦ੍ਰਸੇ ਬਿਦਾ ਹੂਆ ਔਰ ਉਸਨੇ ਅਪਨੇ ਸਥਾਨ ਪਰ ਆਇ ਬੜੇ ਮੇਘੋਂ ਕੋ ਬੁਲਾਇ ਕੇ ਕਹਾ ਸੁਨੋ, ਮਹਾਰਾਜ ਕੀ ਆਗਯਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਮ ਅਭੀ ਜਾਇ ਬ੍ਰਿਜ ਮੰਡਲ ਕੋ ਬਰਖ ਕੇ ਬਹਾ ਦੋ ਯਿਹ ਬਚਨ ਸੁਨ ਸਬ ਮੇਘ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਦਲ ਬਾਦਲ ਲੇ ਲੇ ਮੇਘ ਪਤਿ ਕੇ ਸਾਥ ਹੋ ਲੀਏ ਉਸਨੇ ਆਤੇ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਮੰਡਲ ਕੋ ਘੇਰ ਲੀਆ ਅਰ ਗਰਜ ਗਰਜ ਬੜੀ ਬੜੀ ਬੂੰਦੋਂ ਸੇ ਲਗਾ ਮੂਸਲਧਾਰ ਜਲ ਬਰਸਾਵਣੇ ਔਰ ਅੰਗੁਲੀ ਸੇ ਗਿਰ ਕੋ ਬਤਾਵਨੇ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਜਬ ਐਸੇ ਚਹੂੰ ਓਰ ਸੇ ਘਨਘੋਰ ਘਟਾ ਅਖੰਡ ਜਲ ਬਰਸਾਨੇ ਲਗੀ ਤਬ ਨੰਦ ਯਸੋਧਾ ਸਮੇਤ ਸਬ ਗੋਪੀ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਲ ਭਯ ਖਾਇ ਭਾਗਤੇ ਥਰ ਥਰ ਕਾਂਪਤੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੇ ਪਾਸ ਜਾ ਪੁਕਾਰੇ ਕਿ ਹੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਇਸ ਮਹਾਂ ਪ੍ਰਲਯ ਕੇ ਜਲ
