੯੪
ਧਯਾਇ ੨੯
ਚਰਾਇ ਸਾਂਝ ਹੂਏ ਸਬ ਗ੍ਵਾਲਬਾਲੋਂ ਕੋ ਲੀਏ ਬ੍ਰਿੰਦਾਬਨ ਆਏ ਉਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਘਰ ਜਾਇ ਜਾਇ ਕਹਾ ਆਜ ਹਮਨੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸੇ ਇੰਦ੍ਰ ਕਾ ਦਰਸ਼ਨ ਬਨ ਮੇਂ ਕੀਆ ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਸੇ ਕਹਾ ਰਾਜਾ ਯਿਹ ਜੋ ਗੋਬਿੰਦ ਕਥਾ ਮੈਂਨੇ ਤੁਮੇਂ ਸੁਨਾਈ ਇਸਕੇ ਸੁਨਨੇ ਔ ਸੁਨਾਨੇ ਸੇ ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਧਰਮ ਅਰਥ ਕਾਮ ਮੋਖ ਚਾਰੋਂ ਪਦਾਰਥ ਮਿਲਤੇ ਹੈਂ ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰ ਇੰਦ੍ਰ ਉਸਤੁਤ
ਕਰਣੋ ਨਾਮ ਅਸ਼ਟਾ ਬੰਸੋ ਅਧਯਾਇ ੨੮
ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਏਕ ਦਿਨ ਨੰਦ ਜੀ ਨੇ ਸੰਯਮ ਕਰ ਏਕਾਦਸ਼ੀ ਬ੍ਰਤ ਕੀਆ ਦਿਨ ਤੋ ਸ਼ਨਾਨ ਧਯਾਨ ਭਜਨ ਜਪ ਪੂਜਾ ਮੇਂ ਕਾਟਾ ਔਰ ਰਾਤ੍ਰੀ ਜਾਗਰਣ ਮੇਂ ਬਿਤਾਈ ਜਬ ਛੇ ਘੜੀ ਰਾਤ ਰਹੀ ਔ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ੀ ਭਈ ਤਬ ਉਠਕੇ ਦੇਹ ਸ਼ੁੱਧ ਕਰ ਭੋਰ ਹੂਆ ਜਾਨ ਯੋਤੀ ਅੰਗੋਛਾ ਝਾਰੀਲੇ ਯਮੁਨਾ ਨ੍ਹਾਨੇ ਚਲੇ ਤਿਨਕੇ ਪੀਛੇ ਕਈ ਏਕ ਗ੍ਵਾਲ ਭੀ ਹੋ ਲੀਏ ਤੀਰ ਪਰ ਜਾਇ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰ ਕਪੜੇ ਉਤਾਰਨੰਦ ਜੀ ਜੋ ਨੀਰ ਮੇਂ ਪੈਠੇ ਤੇ ਬਰੁਣ ਕੇ ਸੇਵਕ ਜੋ ਜਲ ਕੀ ਚੌਕੀ ਦੇਤੇ ਥੇ ਕਿ ਕੋਈ ਰਾਤ ਕੇ ਨ੍ਹਾਨੇ ਨ ਪਾਵੇ ਉਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਜਾ ਬਰੁਣ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਕੋਈ ਇਸ ਸਮਯ ਯਮੁਨਾ ਮੇਂ ਨਾਇ ਰਹਾ ਹੈ ਹਮੇਂ, ਕਿਆ ਆਗਯਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਬਰੁਣ ਬੋਲਾ ਉਸੇ ਅਭੀ ਪਕੜਲਾਓ ਆਗਯਾ ਪਾਤੇ ਹੀ ਸੇਵਕ ਫਿਰ ਵਹਾਂ ਆਏ ਜਹਾਂ ਨੰਦ ਜੀ ਸ਼ਾਨ ਕਰ ਜਲਮੇਂ ਖੜੇ
