________________
ਪਹਿਲਾ ਕੁੰਭ ਤਾਂ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨ ਵਿਨਾਸ ਹੈ ਪਾਛੇ ਸਬ ਹਤ ਹੋਹਿ ॥ ੬੭੩ ॥ ਇਹ ਬਾਤ ਕਹਿਕੇ ਮਨਕ ਚਲਿਆ ਗਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਦੇਖ ਕਟਕ ਬੋਲ ਸੁਨਾ ਕੀ ਕਰ ਆਯਾ ਹੈ ? ਦਮਨਕ ਬੋਲਿਆ ਮੈਂਤਾਂ ਰਾਜਨੀਤ ਦਾ ਬੀਜ ਗੱਡ ਆਯਾ ਹਾਂ ਅਗੇ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਬਿਮੁਖ ਲਖ ਧੀਰ ਜਨ ਕਰੇ ਤਾਸ ਉਪਚਾਰ | : ਯਾ ਕਰ ਦੋਸ ਨ ਹੋਤ ਨਿਜ ਮਨ ਸੰਤੋਖ ਬਿਚਾਰ ॥੪o£ ਤਥਾ ਉਦਯੋਗੀ ਕੋ ਸੀ ਮਿਲੇ ਦੇਵ ਦੇਵ ਕਹਿਮੰਦ । ਦੇਵ ਛੋਡ ਉਦਮ ਕੀਏ ਜੋ ਨ ਬਨੇ ਤੁ ਅਨੰਦ ॥ ੪੦੫॥ ਕਟਕ ਬੋਲਿਆ ਦਸ ਤਾਂ ਸਹੀ ਜੋ ਤੂੰ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਨੀਚ ਦਾ ਬੀਜ ਡਾਲਿਆ ਹੈ, ਦਮਨਕ ਖੋਲਿਆ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਖੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅਜੇਹੀਆਂ ਝੂਠੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਲਾਈਆਂ ਹਨ ਜੋ ਫੇਰ ਕਦੇ ਬੀ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਨਾ ਦੇਖੇਗ || ਕਟਕ ਬੋਲਿਆ ਏਹ ਬਾਤ ਤੈਨੇ ਹਛੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿਖੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਬਧੇ ਹੋਏ ਸੁਖ ਵਿਖੇ ਬੈਠੇ ਹੋਯਾਂ ਨੂੰ ਕੋਧ ਸਮੁੰਦ ਵਿਖੇ ਸਿਟ ਦਿਤਾ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਸੁਖ ਮੇਂ ਬੈਠੇ ਪੁਰਖ ਕੋ ਜੋ ਡਾਰਤ ਦੁਖ ਬੀਚ । ਜਨਮ ਜਨਮ ਸੋ ਦੁਖ ਲਹੇ ਨਰਕ ਜਾਤ ਹੈ ਮੀਚ॥੪੦੬॥ ਹੋਰ ਜੋ ਤੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਾਕੇ ਸੰਨ ਯਾ ਹੈ ਇਹ ਬਾਤ ਭੀ ਅਜੋਗ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਵਿਰੋਧ ਕਰਾਉਨ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਹੀ ਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਜੋੜਨ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਕਿਹਾ ਹੈ:ਦੋਹਰਾ॥ ਨੀਚ ਬਿਡੇ ਕਾਜ ਪਰ ਨਾਂਹਿ ਸੁਧਾਰਤ ਸੋਇ । ਵਾਤ ਉਖਾੜਤ ਬਿਛ ਜਿਸ ਕਬੀ ਨ ਦੇਤ ਗਭੋਇ ॥੪02 ॥ ਦਮਨਕ ਬੋਲਿਆ ਤੂੰ ਰਾਜਨੀਤਿ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਜਿਸ ਲਈ ਐਉਂ ਆਖਦਾ ਹੈਂ ॥ ਕਿਹਾ ਹੈ ਦੋਹਰਾ॥ ਉਪਜਤ ਹੈਂ ਰਿਪੁ ਰੋਗ ਕਾ ਜੋ ਨ ਕਰਤ ਹੈ ਨਾਸ । ਤਿਨ ਹੀਂ ਕਰ ਓਸ ਪੁਰਖ ਕਾ ਨਿਸਚੇ ਲਖੋ ਬਿਨਾਸ॥੪oti ਇਸ ਲਈ ਹੇ ਭਾਈ ਓਹ ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਸ਼ਕੂ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਸਾਡੀ ਵਜੀਰੀ ਖੋਹ ਲਈ ॥ ਕਿਹਾ ਹੈ () * ਨੂੰ ।" is # : ਫੈਡ Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
