________________
੯੬ ਪੰਚ ਭੰਭ ਹੋਵੇਗਾ॥ ਗਿੱਦੜ ਬੋਲਿਆ ਤੂੰ ਆਪਨਾ ਸਰ ਸ਼ਾਮੀ ਦੇ ਅਰਪਨ ਕਰ ਤੈਨੂੰ ਦੂਣਾ ਸਰੀਰ ਮਿਲੇਗਾ ਅਰ ਮਾਲਕ ਦੇ ਪਾਨ ਬਚ ਜਾਨਗੇ ॥ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਸੰਕੁਕਰਨ ਬੋਲਿਆ ਇਸਤੋਂ ਹੋਰ ਕੀ ਚੰਗਾ ਹੈ ਤੂੰ ਇਸ ਮੇਰੇ ਮਤਲਬ ਨੂੰ ਕਹੁ ਅਰ ਸ਼ਾਮੀ ਦੇ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾ | ਪਰ ਇਸ ਬਾਤ ਬਿਖੇ ਧਰਮ ਜੰਮੇਵਾਰ ਹੋਯਾ, ਇਹ ਸਲਾਹ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਪਾਸ ਆਏ । ਗਿੱਦੜ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਭੋ ! ਕੋਈ ਜੀਵ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆਂ ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਬੀ ਅਸਤ ਹੋਨ ਤੇ ਆਯਾ ਹੈ ਸੋ ਜੇਕਰ ਆਪ ਇਸ ਸੰਕਰਨ ਨੂੰ ਦੂਣਾ ਕਰ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਏਹ ਆਪਨਾ ਸਰੀਰ ਆਪਦੇ ਅਰਪਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਬਾਤ ਦਾ ਜਾਮਨ ਧਰਮ ਹੈ ॥ ਸ਼ੇਰ ਬੋਲਿਆਂ ਜੇਕਰ ਇਹ ਬਾਤ ਠੀਕ ਹੈ ਤਾਂ ਕਰੋ,ਪਰ ਧਰਮ ਜਾਮਨ ਰਖੋ ॥ ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਮੁਨਕੇ ਚਿੜ੍ਹੇ ਅਤੇ ਗਿੱਦੜ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਾੜ ਸਿਟਿਆਂ ਕੇ ਓਹ ਮਰ ਗਿਆ ਸ਼ੇਰ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਚਤੁਰਕ ! ਜਿਤਨਾ ਚਿਰ ਮੈਂ ਸਨਾਨ ਪੂਜਾ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ ਉਤਨਾ ਚਿਰ ਤੂੰ ਤਕੜਾ ਹੋਕੇ ਬੈਠ ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਸ਼ੇਰ ਤਾਂ ਨਦੀ ਨੂੰ ਨਾਉਨ ਲਈ ਗਿਆ| ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਜਾਨ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਗਿੱਦੜ ਸੋਚਣ ਲਗਾ ਜੋ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸ ਉਠ ਨੂੰ ਮੈਂ ਅਕੱਲਾ ਹੀ ਖਾਵਾਂ ਇਹ ਬਾਤ ਵਿਚਾਰ ਉਤੇ ਨੂੰ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਚਿਤੇ ! ਤੂੰ ਭੂਖਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਜਿਤਨਾ ਚਿਰ ਸੂਮੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਉਤਨਾ ਚਿਰ ਤੂੰ ਇਸ ਊਠ ਦਾ ਮਾਸ ਖਾ ਲੈ ॥ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਾਮੀ ਕੋਲੋਂ ਬਚਾ ਲਵਾਂਗਾ । ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਚਿਤੇ ਨੇ ਜਿਉਂ ਖਾਣ ਦਾ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ ਉਸ ਵੇਲੇ ਗਿੱਦੜ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਚਿਤੇ ! ਸ਼ਾਮੀ ਆਯਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਤੂੰ ਦੂਰ ਹਟ ਜਾ ਜੋ ਤੇਰੇ ਉਤੇ ਕੋਈ ਦੋਸ਼ ਨ ਆਵੇ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਚਿੜਾ ਹਟ ਗਿਆ ਤਦ ਸਾਮੀ ਨੇ ਜੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਉਠ ਹਿਰਦੇ ਤੋਂ ਖਾਲੀ ਦਿਸਿਆ ਸ਼ੇਰ ਨੇ ਭਵਾਂ ਚੜ੍ਹਕੇ ਆਖਿਆ ਏਹ ਕਿਸਨੇ ਜੂਠਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ॥ ਚਿਤ੍ਰੀ ਨੇ ਗਿੱਦੜ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਆਖਿਆ ਸੂਮੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਹੁ ਜੋ ਸਾਂਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਵੇ ਗਿਦੜ ਬੋਲਿਆ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਕਹੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮਾਸ ਖਾਕੇ ਹਨ ਮੇਰੇ ਮੁਖ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ? ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਕਰਣੀ ਦਾ ਫਲ ਭੋਗ II ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨਕੇ, ਚਿੜਾ Original : Punjabi Sahit Academy Digized by: Panjab Digital Library
