________________
ਪੰਚ ਭੰਡੁ ਆਇ ॥ ਤਬ ਤਾਂ ਕੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲੀਏ ਫਿਰ ਭੀ ਧਰਮ ਕਮਾਇ ॥ ਫਿਰ ਭੀ, ਧਰਮ ਕਮਾਇ ਇਸੀ ਮੈਂ ਤਵ ਉਪਕਾਰਾ | ਜਗਤ ਰੀਓ ਕੋ ਦੇਖ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ | ਅਗਨਿ ਜਲੇ ਕੋ ਅਗਨਿ ਮੈਂ ਜੋ ਸੇਕੇ ਤੋਂ ਸ਼ਰਮ॥ ਤਥਾ ਪੁਰਖ ਵਿਪਦਾ ਪੜੇ ਨਾਥ ਨਾ ਛੋਡੋ ਧਰਮ ॥ ੪੧੬॥ ਤਥਾ ਸੰਕਰ ਛੰਦ ॥ ਯਾ ਜਗਤ,ਖੇ ਜੋ : ਕਰਮ ਕੀਨਾ ਪੁਰਖ ਨੇ ਨਿਰਧਾਰ ॥ ਫਲ ਤਾਸ ਕਾ ਨਹਿ ਹਟੇ ਕਬਹੀ ਜਾਨ ਲ ਨਿਰਧਾਰ ॥ ਇਸ ਲੋਕ ਮੇਂ ਪਰਲੋਕ ਮੇਂ ਭੀ ਪਾਤ ਹੈ ਜੋ ਕੀਨ ਨਹਿ ਹੋਭ ਉਲਟਾ ਜੋ ਕਰੇ ਨਰ ਰਾਖ ਸੋਚ ਰਤੀਨ॥ ੪੧੭ ॥ . ਦੂਜੀ ਇਹ ਬਾਤ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਕਿਧਰੇ ਹੋਰ ਜਗਾ ਚਲਿਆ ਜਾਵਾਂ ਤt ਥਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮਾਸਾਹਾਰੀ ਕੋਲੋਂ ਮੇਰੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ਇਸ ਲਈ ਇਸੇ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਹਥੋਂ ਮਰ ਜਾਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ॥ ਇਸ ਬਾਤ ਉਤੇ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਬਡੇ ਪੁਰਖ ਸੇ ਵੈਰ ਕਰ ਜੋਂ ਵਿਪਦਾ ਤੋਂ ਠੀਕ ! . ਗਿਰ ਭੋੜਤ ਜੋ ਨਾਗ ਕੇ ਦਾਤ ਤੁਟੇ ਤੋਂ ਨਕli ੪੧੮॥ ' ਤਥਾ ॥ ਬਡਿਅਨ ਤੇ ਲੇ ਯੁ ਕੋ ਨੀਚ ਪਾਵਤਾ ਮਾਨ ॥ ਜਿਮ ਮਦ ਹਿਤਗਜਕਰਨ ਮੇਂ ਛਿੰਗ ਦੇਤ ਹੈ ਨ ੯ ਇਸ ਬਾਤ ਦਾ ਨਿਸਚਾ ਕਰ ਧੀਰੇ ਧਰੇ ਸ਼ੇਰ ਵਲ ਤੁਰ । ਪਿਆ ਅਰ ਉਸਦੇ ਘਰ ਦੇ ਨਜੀਕ ਜਾਕੇ ਇਹ ਸਲੋਕ ਬੋਲਿਆ, ਵਾਹ ਵਾ ਕਿਆ ਠੀਕ ਆਖਿਆ ਹੈ ਛਪੈ ਛੰਦ ॥ ਸਾਂਪ ਯੁਕਤ ਜਨ ਸਦਨ ਪੂਨਾ ਜਿਮ ਸਿੰਘ ਸਹਿਤ ਬਨ ॥ ਜਲ ਛਾਯਾ ਯੂਤ ਤਾਲ ਯਥਾ ਮਧ ਹੋਤ ਨਕ ਜਨ ! ਨਾਨਾ ਜਲ ਕਚ ਯੁਕਤ ਜਿਵੇਂ ਰਤਨੋ ਕਰ ਪੂਰਨ ਹੈ ਛਯ ਦਾਇਕ ਉਦਧਿ ਤਿਵੇਂ ਨਿਖੇ ਹ ਸੰਪੂਰਨ ਮਿਥਯਾਵਾਦੀ ਪਿਨ ਨਰ ਰਹੇਂ ਸਦਾ ਪ ਪਾਸ ॥ ਬਡੇ ਦੁੱਖ ਕਰ ਮਿਲਤ ਹੈ ਰਾਜਨ ਕ ਢਿਗ ਵਾਸ || ੪੨੦ ॥ ਇਸ ਸਲੋਕ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੋਯਾ ਸੰਜੀਵਕ ਦਮਕ ਦੇ ਕਹੇ ਅਨੁਸਾਰ ਪਿੰਗਲਕ ਦੇ ਅਕਾਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਅਸਚਰਜ ਹੈ ਆਪਨੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਇਕਠਾ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਦੁਰ ਜਾਕੇ Original ib: Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
