ਪੰਨਾ:ਪੰਚ ਤੰਤ੍ਰ.pdf/111

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਪਹਿਲਾ ਤੰਝ · ੧੦੩ ਪਪਨੀ ਦੁਸਟੇ ! ਚੁਪ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਤੂੰ ਬੜੀ ਬਾਠ ਹੈਂ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਹਾਸਾਂ ਕਰਦੀ ਹੈ ? ਦੋਹਰਾ ॥ ਅਲਪ ਮੁਖੀ ਵਿਭਚਾਰਨੀ ਰੰਝੇ ਪੰਡਿਤ ਵੇਰl ਬੋਲਤ ਨਹਿ ਸੰਕਾ ਕਰੇਂ ਕਿਉਂ ਨ ਹਨੋ ਤੁਹਿ ਗੈਰ॥੪੩੯॥ | ਇਹ ਬਾਤ ਕਹਿਕੇ ਬਾਂਦਰ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਮੂਚੇ ! ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੀ ਕੀ ਚਿੰਤਾ । ਕਿਉਂ ਜੋ ਝੁfਧਿਮਾਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ:ਦੋਹਰਾ॥ ਧਾ ਯੂਤ ਜੋ ਪੂਛ ਹੋ siਹ ਕਹੋ ਤੂੰ ਬੈਨ ॥ ਬਿਨ ਸਰਧਾਲੂ ਬਚਨ ਇਮ ਦੀਪਕ ਸੂਨੇ ਐਨ ॥੪੪੦॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਹਿਕੇ ਉਸ ਬਾਂਦਰ ਨੇ ਘੇਸਲੇ ਵਿਖੇ ਬੈਠੀ ਹੋਈ ਚਿੜੀ ਦਾ ਘੋਸਲਾ ਦਰਖਤ ਉਪਰ ਚੜ੍ਹਕੇ ਸੌ ਟੋਟਾ ਕਰ ` ਸਿਟਿਆ,ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਸੀਦੋਹਰਾ | ਯੋਗ ਅਯੋਗ ਬਿਚਾਰ ਬਿਨ ਮਤ ਕਰ ਤੂੰ ਉਪਦੇਸ ॥ ਮੂਰਖ ਬਾਨਰ ਚਟਕ ਗੁੜ੍ਹ ਹਨ ਕਰ ਦੀਆ ਕਲੇਸ੪੪੧ ਸੋ ਹੇ ਮੂਰਖ! ਤੈਨੂੰ ਸਿਖਿਆ ਦਿਤੀ ਹੋਈ ਬੀ ਨਾ ਪੋਹੀ, ਅਥਵਾ ਏਹ ਤੇਰਾ ਦੋਸ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਸ਼ੇਸਟ ਪੁਰਖ ਨੂੰ ਸਿਖੜਾ ਦਤੀ ਗੁਨਦਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਦੁਸਟ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ । ਇਸ ਉਤੇ ਐਉਂ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਿਨ ਕਿਆ ਕਰੇ ਪੰਡਿਤਾਈ ਕੀ ਬਾਤ ॥ . ਯਥਾ ਅਧੇਰੇ ਸਦਨ ਮੇਂ ਘਟ ਮੇਂ ਦੀਪਕ ਭੂਤ ॥੪੩੨॥ , ਸੋ ਤੂੰ ਝੂਠੀ ਪੰਡਿਤਾਈ ਦੇ ਘਮੰਡ ਵਿਖੇ ਆਕੇ ਮੇਰੇ ਉਪਦੇਸ ਨੂੰ ਨਾ ਸੁਣਿਆ ਅਰ ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਸਾਂਭਿ ਆਈ ਇਸ ਤੋਂ ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੂੰ ਅਪ ਜਾਤ ਹੈ ॥ ਕਿਹਾ ਹੈ ਦੋਹਰਾ ll ਜਾਤ ਔਰ ਅਨੁਜਾਤ ਪੁਨ ਅਤੀਜਾਤ ਅਪਜਾਤ | ਚਾਰ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਪੁਕੂ ਹੈ ਨਿਜਨ ਕਹਿ ਬਖਯਾਤ।।੪੪੩॥ ਮਾਤ ਸਸ਼ ਰੁਲ ਜਾਤ ਮੇਂ ਪਿਤਾ ਤੁਲ ਅਨੁਜਾਤ ਅਧਿਕ ਗੁਣੀ ਅਤਿਜਾਤ ਹੈ ਹੀਨ ਹੋਤ ਅਪਜਾਤ੪੪੪॥ ਤਥਾ-ਨਿਜ ਬਿਨਾਸ ਨਹਿ ਲਖਤ ਖਲ ਪਰ ਦੁਖ ਮੈਂ ਹਰਖਾਤ॥ ਸੀਸ ਕਟੇ ਧੜ ਨਾਚ ਹੈ ਸਮਰ ਬਿਖੇ ਪਿਖ ਤਾ॥੪੪੫}} ਵਾਹ ਵਾ ਕਿਆ ਹੱਛਾਂ ਕਿਹਾ ਹੈ

Original with: Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library