________________
੧੦੪ ਪੰਚ ਭੰਡੁ ਦੋਹਰਾ ॥ ਧਰਮ ਬੁਧਿ ਦੁਰਬੁਧੀ ਦੇ ਹਿਲ ਹੁਖੇ ਇਕ ਜਾਇ ॥ ਦੁਬੁਧੀ ਨੇ ਪਿਤਾ ਨਿਜ ਧੂਮ ਬੀਚ ਦੀਆ ਘਾਇ॥੪੪੬ ਦਮਨਕ ਨੇ ਪੁਛਿਆ ਏਹ ਬਾਤ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ : ਕਰਟਕ ਬੋਲਿਆ. ਸੁਨ੧੯ ਕਥਾ I ਕਿਸੇ ਜਗਾ ਧਰਮ ਬੁਧਿ ਅਰ ਪਾਪ ਬੁਧਿ ਨਾਮੀ ਦੋ ਮਿ ਰਹਿੰਦੇ ਸੇ, ਇਕ ਦਿਨ ਪਾਪਬੁਧਿ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਜੋ ਮੈਂ ਮੂਰਖ ਅਤੇ ਧਨ ਹੀਨ ਹਾਂ ਇਸਲਈ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਾਂ ਜੋ ਇਸ ਧਰਮ ਬੁਧਿ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ, ਪਰਦੇਸ ਜਾਕੇ, ਇਸਦੇ ਆਸਰੇ ਧਨ ਕਮਾਕੇ, ਫੇਰ ਇਸਨੂੰ ਭੀ ਧੋਖਾ ਦੇਕੇ, ਸੁਖ ਭੋਗਾਂ,ਤਾਂ ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਪਾਪਬੁਧਿ ਨੇ ਧਰਮ ਬੁਧਿ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਭਾਈ ਉ ਬਿਧ ਹੋਕੇ ਆਪਨੇ ਕੇਹੜਿਆਂ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰੇਗਾ ਅਰ ਪਰਦੇਸ ਦੇਖੇ ਬਿਨਾਂ ਆਪਣੇ ਬਾਲ ਬਚੇ ਨੂੰ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨਾਯਾ ਕਰੇਂਗਾ ਮ ਮਹਾਤਮਾਂ ਨੇ ਐਉਂ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਦੇਸ਼ਾਂਤਰ ਮੇਂ ਜਾਇ ਜਿਸ ਗੁਨ ਨਹਿ ਲੀਨਾ ਕੋਇ॥ ਬਿਥਾ ਭੁਮਨ ਕਰ ਤਾਸ ਨੇ ਦਈ ਆਰਬਲ ਖੋਇ॥੪੪੭i 'ਤਥ-ਵਿਦਯਾ ਧਨ ਅਰ ਸਿਲਪ ਕੋ ਤਬ ਲਗ ਲਹੇ ਨ ਕੋਇ ॥ ਜਬ ਲਗ ਤਜ ਨਿਜ ਦੇਸ ਕੋ ਅਟਤ ਨ ਧਰਤੀ ਲੋਇ ॥੪੪੮॥ - ਧਰਮ ਬੁਧਿ ਉਸਦੀ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਕੇ , ਆਪਨੇ ਬਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੁਛਕੇ ਚੰਗੇ ਮਹੂਰਤ ਉਸ ਪਾਪ ਧੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰਦੇਸ ਨੂੰ ਭੂਰ ਪਿਆ ਪਰਦੇਸ ਬਿਖੇ ਧਰਮਬੁਧਿ ਦੇ . ਪ੍ਰਤਾਪ ਕਰਕੇ ਪਾਪ ਬੁਧ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਧਨ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਫੇਰ ਦੋਵੇਂ ਜਣੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਧਨ ਲੈਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਏ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ I ਕਿ ਆ ਠੀਕ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਤਾ || ਵਿਦਯਾ ਧਨ ਅਰ ਸਿਲਪ ਇਹ ਜਾਕੋ ਮਿਲ ਹੈ ਤੀਨ। | ਮੈਂ ਯੋਜਨ ਵਤ ਕੋਸ ਕੇ ਤੇ ਮਾਨਤ ਪਰਬੀਨ ॥! ੪੪੯॥ ਭਦ ਆਪਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆਕੇ ਪਾਪ ਬੁਧਿ ਨੇ ਧਰਮ ਬੁਧ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਭਾਈ ! ਇਹ ਸਾਰਾ ਧਨ ਘਰ ਥਿਖੇ ਨਹੀਂ ਲੈ ਜਾਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਸਾਰੇ ਸਨਖੇਧੀ ਮੰਗਨਰੀ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਧਨ ਨੂੰ ਇਸ ਸੰਘਨੇ ਬਨ ਬਿਖ ਦੱਬ ਕੇ ਥੋੜਾ Original 5: Punjabi Sahit Academy Digimod by: Panjab Digital Library
