________________
ਦੂਜਾ ਭੰਡੁ ੧੧੭ ਤਬ ਉਤਮ ਪੁਰਖਾਨ ਕੀ ਹੋਤ ਨਾਲ ਸਬ ਸੁਧ ॥੫॥ 1 ਫੰਦਕ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਬੱਧਾ ਹੋਯਾ ਦੇਖ,ਬੜਾ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਮਾਰਨ ਲਈ ਸੋਟਾ ਲੈਕੇ ਤੁਰ ਪਿਆ । ਤਦ ਚਿਵ ਅਪਨੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਵਾਰ ਦੇ ਸਮੇਤ ਬੱਧਾ ਹੋਯਾ ਜਾਨ, ਅਰ ਫੰਦਕ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਪਛਾਨ ਕਬੂਤਰਾਂ ਨੂੰ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਭਾਈਓ! ਡਰਨ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਮਹਾਤਮਾ ਨੇ ਐਉਂ ਕਿਹਾਹੈ:ਦੋਹਰਾ ( ਅਨਿਕ ਭਾਂਤ ਸੰਕਟ ਪੜੇ ਜਾਂਕੀ ਮਤਿ ਨ ਨਸਾਤ ॥ ਧੀਰਜ ਕੇ ਪਰਤਾਪ ਸੇ ਭਿਨਕਾ ਪਾਰ ਸੁਪਾਤ ॥੬॥ ਤਥਾ ॥ ਬਡੇ ਪੁਰਖ ਸੁਖ ਦੁਖ ਥਿਖੇ ਰਹੈ ਏਕ ਸੇ ਮੀਤ॥' ਦੇ ਅਸਤ ਮੇਂ ਲਾਲ ਰੰਗ ਸਵਿਤਾ ਹੋਤ ਪੁਨੀਤ ॥2॥ - ਇਸ ਲਈ ਹੇ ਭਾਈਓ! ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇਕ ਚਿਤ ਹੋਕੇ ਜਾਲ ਸਮੇਤ ਉਡਕੇ ਇਸ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਏ ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਛੁਟਕਾਰਾ ਹੈ ਜਾਏਗਾ ਅਰ ਜੇਕਰ ਡਰਦੇ ਮਾਰੇ ਫੈਸਲਾ ਛਡਕੇ ਨਾ ਉਡੇ ਤਾਂ ਮਰ ਜਾਵਾਂਗੇ | ਇਸ ਪਰ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ਵਿਸਤੇ ਤੰਤੂ ਬਹੁਤ ਮਿਲ ਸਹਿਭੇ ਬਡੇ ਆਯਾਸ਼ । “ਤਿਮਿਹੀ ਬਹੁ ਜੋਨ ਸਿਮਿਟ ਕਰ ਕਾਰਜ ਕਰਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਪੁਨਾ || ਯਥਾ ਬਹੁਤ ਤੰਤੁ ਮਿਲੇ ਗਜ ਕੋ ਲੋਵਤ ਧ ! ਤਥਾ ਸਿਮਿਟ ਕਰ ਪੁਰਖ ਬਹੁ ਨਿਜ ਕਰਜ ਲੇ ਸਾ॥੯॥ ਜਦ ਪੰਛੀ ਇਹ ਸਲਾਹ ਕਰਕੇ ਜਾਲ ਸਮੇਤ ਅਕਾਸ ਵਲ ਉਡ ਤੁਰੇ ਤਦ ਫੰਦਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਛੇ ਦੌੜਿਆ ਅਰ ਉਚੇ ਮੁੰਹ ਕਰਕੇ ਇਹ ਬੋਲਿਆਦੋਹਰਾ ॥ ਹੋ ਇਕ ਪੰਛ ਸਬੇ ਧਾਇ ਚਲੇ ਗਹਿ ਜਾਲ ॥ ... ਰਾਰ ਕਰੇ ਜਬ ਪਰਸਪਰ ਗਿਰੇਂ ਧਰਨ ਪਰ ਲਾਲ ॥੧੦॥ ਲਘੁਪਤਨਕ ਕਉਆ ਭੀ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖਨ ਲਈ ਉਨਾਂ ਦੇ ਪਿਛੇ ਤੁਰ ਪਿਆ ਜਦ ਓਹ ਸ਼ਕਾਰੀ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਓਹਲੇ ਹੋ ਗਏ ਤਦ ਫੰਦਕ ਇਹ ਸ਼ਲੋਕ ਆਖਕੇ ਪਿਛੇ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪਿਆ ਯਥਾ ਦੋਹਰਾ ॥ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੈ ਹੋਤ ਹੈ ਬਿਨ ਭਾਵੀ ਨਹਿ ਹੋਇ ॥ ‘ਕਰਤਲ ਗਤ ਤਬ ਨਾਸ ਹੈ ਜਬ ਭਵਤਰ ਨ ਜੋ॥੧੧. ਤਬਾfਬਧਿ ਜਬ ਹੈ ਤਿਲ ਤਬ ਸੰਪਤ ਮਿਲੇ ਜੁ ਆਇ॥ K) • * * * * * * : : : Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
