________________
| ਦੂਜਾ ਤੰਬੂ ੧੧੯ ਬੜਾ ਕੰਮ ਹੈ, ਹਿਰਨਕ ( ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨ ਬੜਾ ਪਨ ਹੋ ਇਸਥਿਰ ਚਿਤ ਨਾਲ ਜਲਦੀ ਨਿਕਲ ਆਯਾ ॥ ਕਿਆ ਠੀਕ ਕਿਹਾ ਹੈ-: ਦੋਹਰਾ ॥ ਸੀਤਲ ਕਰਤਾ ਫੋਨ ਕੇ ਪੇਮ ਯੁਕਤ ਜੇ ਮੀਤ ॥ ਨਿਤਪਤਿ ਮਿਲਤ ਨ ਸੁਲਭ ਵਹ ਘਰ ਮੇਂ ਆਇ ਪੁਨੀਤ॥੧੮ ਪੂਨਾ-ਸੂਰ ਉਦਯ ਬੁਲ ਰਸ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਕੀ ਗਥ ॥ ਪਿਯ ਨਾਰੀ ਵਰ ਮਿਤ ਏਹ ਹੈ ਨਵੀਨ ਨਿਤ ਨਾਥ ॥੧੯॥ ਪੂ ਜਾ ਨਰ ਕੇ ਘਰ ਮੇਂ ਸਦਾ ਸੁ ਆਵਤੇ ਜਾਂf 1 | ਤਾਂ ਨਰ ਕੇ ਉਰ ਸੁਖ ਕੀ ਮਿਲੇ ਨ ਕਬਹੂ ਥਾਂਹਿ ॥ ੨੦ | ਹਿਰਨਯਕ ਨੇ ਚਿਵ ਨੂੰ ਕੁਟੰਬ ਸਹਿਤ ਬੱਧਾ ਹੋਯਾ ਦੇਖਕੇ ਪੁਛਿਆ ਹੈ ਮਿਭ ! ਇਹ ਕੀ ਹੋਯਾ ਓਹ ਬੋਲਿਆ ਜਾਨ ਬੁਝਕੇ ਕੀ ਪੁਛਦਾ ਹੈ ਇਸੇ ਉਪਰ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਜੈਸੇ ਜਾਰ ਜੌਨ ਬਿਧਿ ਜਿਤਨਾ ਨਿਜ ਕਤ ਹੋਗ ॥ ਤੈਸੇ ਕਰ ਤੌਨ ਬਿਧਿ ਤਿਨਾ ਬਿਧਿ ਬਸ ਭੋਗ ॥੨੧॥ ਸੋ ਮੈਂ ਇਹ ਬੰਧਨ ਆਪਨੀ ਜੀਭ ਦੇ ਸੁਆਦ ਕਰਕੇ ਪਾਯਾ ਹੈ ਸੋ ਤੂੰ ਹੁਣ ਇਸ ਫਾਹੀ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਕਦੇ ॥ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨ ਕੇ ਹਿਰਨਕ ਖੋਲਿਆਦੋਹਰਾ ॥ ਕਈ ਕੋਸ ਤੇ ਜਾਨਵਰ ਨਿਰਖ ਲੇਤ ਹੈਂ ਮਾਸ ॥ ਹੋਹਾਰ ਵਸ ਹੋਇਕਰ ਬੰਧਨ ਲਖੈ ਨ ਪਾਸ ॥ ੨੨॥ ਤਥਾ-ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ॥ ਗੁਸੇ ਚੰਦ ਸੂਰ, ਸਦਾ ਰਾਹੁ ਪੇਖੋ ॥ ਭੁਜੰਗਾ ਵਿਹੰਗਾ ਗਜਾ ਬੰਧ ਦੇਖੋ ॥ ਦਰਦੀ ਲਖੋ ਪੰਡਿਤੋਂ ਕੋ ਹਮੇਸਾ ॥ ਬਿਧਾਤਾ ਬਲੀਦਾਨ ਛਾਡੋ ਕਲੰਸਾ ||੨੩ ॥ ਭੰਗੀ ਛੰਦ ॥ਏਕਲ ਬਿਹਾਰੀ ਗਗਨ ਮਝਾਰੀ ਵਿਹਗਨ ਝਾਰੀ ਦੂਖ ਸਹੇ ॥ ਜਲਨਿਧਿ ਮੇਂ ਮੀਨਾ ਰਹ ਲਿਵਲੀਨਾ ਤਿੰਨੇ ਬੀਨਾ ਜਾਇ ਗਹੇ॥ ਕਿਆ ਕੀਆ ਕੁਕਰਮਾ ਵੀ ਸੁਭ ਕਰਮਾ ਲਹੀ ਨ ਸਰਮਾ ਥਾਨ ਮਿਲੇ॥ ਯਹ ਕਾਲ ਕਸਾਈ ਭੁਜਾ ਫਲਾਈ ਜਨ ਸਮੁਦਾਈ ਖੱਚ ਗਿਲੇ॥ ੨੪ ॥ ਹਿਰਨਕ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਹਿਕੇ ਚਿਵ ਦੀ ਫਾਹੀ ਨੂੰ ਕੱਫਨ ਲਗਾ ਤਦ ਚਿਰੀਕ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਮਿਕ! ਇਹ ਬਾਤ ਨ Original with: Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
