________________
Ro ਕਰ ਪਹਿਲਾਂ ਮੇਰੇ ਸੇਵਕਾਂ ਦੀ ਫਾਹੀ ਨੂੰ ਕਟ, ਫੇਰ ਮੇਰੀ ਕੱਟੀ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਕੁੱਧ ਨਾਲ ਹਿਰਨਯਕ ਖੋਲਿਆ ਏਹ ਬਾਤ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਸ਼ਾਮੀ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਸੇਵਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਓਹਨਾਂ ਬੋਲਿਆ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਕਹੁ ਏਹ ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਆਸਰੇ ਹਨ ਹੋਰ ਦੇਖ ਅਪਨੇ ਕਟੰਬ ਨੂੰ ਛਡਕੇ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਆਏ ਹੋਏ ਹਨ ॥ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਇਤਨਾ ਆਦਰ ਬੀ ਨਾ ਕਰਾਂ?ਇਸ ਉਤੇ ਮਹਾਤਮਾਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਜੋ ਭੂਪਤਿ ਦਾਸਾਨ ਕਾ ਸਦਾ ਕਰਤ ਸਨਮਾਨ। ਵਿਚ ਨਾਸ ਲਖ ਭੂਪ ਕੋ ਤਜਤ ਨ ਤੇ ਜਿਯਜਾਨ ॥੨੫॥ ਸੋਰਠ॥ ਯਥਾ-ਸੰਪਤ ਮੁਲਵਿਸਾਸ,ਤੇ ਗਜ ਯੂਪ ਬਨਾ ॥ , ਮਿਗ ਨ ਰਹਿਤ ਹੋ ਪਾਸ,ਯੱਦਪ ਨਾਹਰ ਗਪਤੀ ॥੨੬॥ ਇਕ ਹੋਰ ਬਾਤ ਬੀ ਹੈ ਜੋ ਕਦੇ ਮੇਰੀ ਫਾਹੀ ਕਟਦਿਆਂ ਤੇਰੇ ਦੰਦ ਤੁਟ ਜਾਣ ਅਥਵਾ ਕਿਧਰੇ ਫੰਦਕ ਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਨਿਸਚੇ ਕਰਕੇ ਮੇਰਾ ਨਰਕ ਬਿਖੇ ਬਾਸ ਹੋਵੇਗਾ | ਮਹਾਤਮਾ ਨੇ ਕਿਹਹੈ :ਦੋਹਰਾ ॥ ਦਾਸਨ ਕੋ ਦੁਖ ਦੇਖ ਕੇ, ਜੋ ਸੰਨ ਮਹਿਪਾਲ ॥ ਲੋਕ ਬਿਖੇ ਦੁਖਮਿਲੇ ਤਿਸ ਮਰ ਕਰ ਨਰਕ ਸੰਭਾਲ॥੨੭॥ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਣ ਹਿਰਨਕ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾਂ ਨਾਲ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਮਿਤੁ ! ਮੈਂ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਧਰਮ ਨੂੰ ਜਾਨਦਾ ਹਾਂ ਪਰ ਇਹ ਤੇਰੀ ਪਰੀਛਿਆ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਸੋ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਬਨਾਂ ਦੇ ਬੰਧਨ ਕੱਟਾਂਗਾ ਅਰ ਪਿਛੋਂ ਤੇਰੇ,ਆਪ ਭੀ ਇਸ ਕਰਮ ਕਰਨੇ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਕਬੂਤਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਘੇਰੇ ਹੋਏ ਰਾਜਾ ਬੜੋਗੇ । ਮਹਾਤਮਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ:ਦੋਹਰਾ || ਯਥਾ ਯੋਗ ਅਧਿਕਾਰ ਲਖ ਜੇ ਬਾਂਟਤ ਧਨ ਭੂਪ॥ ਤੇ ਨਿਪ ਭਨੋ ਭਵਨ ਕਾ ਰਾਜ ਲੇਤ ਹੈ ਗੁ॥੨੮॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਹਿਕੇ ਹਿਰਨਕ ਨੇ ਸਬਨਾਂ ਦੀ ਫਾਹੀਕੱਟਕੇ ਇਹ ਆਖਿਆ ਹੁਨ ਤੁਸੀਂ ਆਪੋ ਆਪਨੇ ਘੋਸਲੇ ਨੂੰ ਜਾਓ ਫੇਰ ਜਦ ਕਦੇ ਸੰਕਟ ਬਨੇ ਤਦ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਓ ਇਹ ਬਾਤ ਕਹਿਕੇ ਆਪਨੀ ਇੰਲ ਰੂਪੀ ਕਿਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ | ਇਹ ਬਾਤ ਠੀਕ ਕਹੀ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਭਵਾਨ ਦੁਹਸਾਧ ਭੀ ਸਾਧ ਲੇਤ ਸਬ ਅਰਥ ॥ ਯਾਤੇ ਅਪਨੇ ਭੁੱਲ ਹੀ ਮਿ ਕਰੋ ਸਮਰਥ ॥੨੯॥ Original : Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library