________________
੧੩ 6 ਕੋਧ ਵਿਖੇ ਆਕੇ ਝੋਲਿਆਂ ਦੇ ਮਿਲ ! ਮੈਂ ਜਾਨ ਲਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਤੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਉਦਾਸ ਹੈ ਇਸੇ ਲਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ਸੋ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮਕਾਨ ਤੋਂ ਹੁਣੇ ਤੁਰ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ । ਕਿਉਂਜੋ ਕਿਹਾ ਹੈ--- ਕਬਿੱਤ ॥ ਆਓ ਜੀ ਬੈਠੋ ਜੀ ਆਸਨ ਯੇਹ ਆਪ ਹੇਤ ਕਾਹੇਕੋ , ਏਤੇ ਦਿਨ ਲਾਈ ਹੈ ਦੇਰ ਜੂ ॥ ਭਾਖੋ ਨਿਜ ਕੁਸ਼ਲ ਔ ਸੁਨਾਵੋ ਕੁਛ . ਬਾਤ ਚੀਤ ਆਪਕੇ ਦਿਦਾਰ ਸੇਤੀ ਦੀਨੇ ਦੁਖ ਗੇਰ ਜੂ । ਨੀਚ ਪੁਰਖ ਆਏ ਤੇ ਬੋਲੰਤ ਹੈਂ ਸਾq ਐਸੇ ਸਾਧਹੁ ਕੇ ਆਏ ਤੇ ਬੈਠਭ ਹੈ ਘੇਰ ਜੁ॥ ਸੁਰਗ ਕੋ ਵੇਯਾ ਐਸਾ ਧਰਮ ਕਹਯੋ ਭੈਯਾ ਤੋਹਿ ਸਿਮਿਤ ਸਬ ਐਸੇ ਹੀ ਭਾਖਤ ਹੈਂ ਫੇਰ ਜੂ ॥ ੬੮॥ .. ਦੋਹਰਾ ॥ ਅਭਯਾਗਤ ਕੋ ਦੇਖ ਜੋ ਗੇਹੀ ਅਧੋ ਲਖਾਤl. ਤਿਨ ਕੇ ਘਰ ਜੋ ਜਾਤ ਹੈ ਸੰਗ ਰਹਿਤ ਬਿਖ ਭਾਭ॥੬॥ ਜਹਾਂ ਨੂੰ ਆਦਰ ਹੋਇ ਕਛੁ ਮੀਠੋ ਬੋਲ ਨ ਹੋਇ॥ ਗੁਨ ਔਗੁਨ ਕੀ ਬਾਤ ਨਹਿ ਭ ਨ ਜਾਈਏ ਲੋਇ2ol ਹੈ ਤਾਚੂਕ ਤੂੰ ਤਾਂ ਇਕ ਮਕਾਨ ਦੇ ਮਿਲਨ ਕਰਕੇ - ਹੰਕਾਰੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਅਰ ਮਿ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮ ਭੀ ਭੁਲਾ ਬੈਠਾ ਹੈ। ਕਿਆ ਤੂੰ ਏਹ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਜੋ ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਤੂੰ ਨਰਕ , ਦਾ ਸਾਧਨ ਬਨਾ ਲਿਆ ਹੈ ?॥ ਸ਼ਾਸਕਾਰਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ:ਦੋਹਿਰਾ ॥ ਏਕ ਬਰਖ ਕੀ ਹਿਤੀ ਨਰਕ ਬੀਚ ਲੇ ਜਾਤ ॥ | ਤੀਨ ਦਿਵਸ ਹੈ ਮਠਪਤੀ ਅਧੋਗਤੀ ਕੈ ਪਾਤ ॥੨੧॥ ਹੇ ਮੂਰਖ ! ਤੇਰੇ ਉਪਰ ਬਹੁਤ ਅਫਸੋਸ ਹੈ ਜੋ ਤੂੰ ਐਡਾ ਹੰਕਾਰੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਸੋ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮਨ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਇਸ ਬਾਤਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਤਾਚੂੜ ਭਯਭੀਤ ਹੋ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਸ਼ਾਮੀ!ਆਪ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਨਾ ਕਹੋ ਆਪ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਮੇਰਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਮਿਤ੍ਰ ਨਹੀਂ, ਆਪ ਦੀ ਬਾਤ ਦੇ ਹੁੰਕਾਰੇ ਨਾ ਦੇਨ ਦਾ ਸਬਬ ਸੁਨੋ ॥ ਦੇਖੋ ਏਹ ॥ ਪਾਪੀ ਚੂਹਾ ਉਚੇ ਅਸਥਾਨ ਵਿਖੇ ਧਰੇ ਹੋਏ ਭਿਛਿਆ ਪਾ ਦੇ ਉਪਰ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਰ ਸਬ ਕੁਝ ਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਨ ਦੇ ਅਭਾਵ ਕਰਕੇ ਮਠ ਵਿਖੇ ਬਹਾਰੀ ਝਾੜੂ ਬੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਮੋ ਮੈਂ ਇਸ ਚੂਹੇ ਦੇ ਡਰਾਉਨ ਲਈ ਇਸ ਟੂਟੇ ਹੋਏ ਬਾਂਸ ਨਾਲ ਛਿਛਿਆਂ ਪਾਤ ਨੂੰ ਖੜਕਾਉਂਦਾ ਹਾ ਇਸਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ Original wh: Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
