________________
ਦੂਜੇ ਤੰਤ ਇਤਨੇ ਚਿਰ ਬਿਖੇ ਇਕ ਗਿੱਦੜ ਜਿਸ ਦੀ ਮੌਤ ਨੇੜੇ ਆਈ ਹੋਈ ਸੀ ਭੂਖਾ ਤਿਹਾਯਾ ਇਧਰ ਉਧਰ ਫਿਰਦਾ ਉਥੇ ਆ ਪਹੁੰਚਿਆ ਉਸਨੇ ਸ਼ਕਾਰੀ ਅਤੇ ਸ਼ਕਾਰ ਨੂੰ ਮੋਯਾ ਦੇਖ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਕੇ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤਾ ਅਹਾ ! ਮੇਰੇ ਉਪਰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਬੜਾ ਦਯਾਲ ਹੋਯਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਇਤਨਾ ਬੜਾ ਭੋਜਨ ਦਿਤਾ ਹੈ | ਇਹ ਬਾਭ ਠੀਕ ਕਹੀ ਹੈਦੋਹਰਾ I ਅਨਯ ਜਨਮ ਕ੍ਰਿਤ ਸੁਭ ਅਸੁਭ ਬਿਨ ਉੱਦਮ ਮਿਲਜਾਤ॥ ਬਿਧਿਨਾ ਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਅੰਥਾ ਬਾਤ ॥ ੮੩ ॥ ਜੌਨ ਦੇਸ ਜਿਸ ਕਾਲ ਮੇਂ ਜੈਸੀ ਉਮਰਾ ਮਾਂਹਿ ॥ ਨਿਜ ਕ੍ਰਿਤ ਸੁਤਅਰਅEਭਕੋਤਥਾ ਤੌਨ ਬਿਧ ਪਹਿ॥੮੪॥ ਸੋ ਮੈਂ ਭੀ ਇਸਨੂੰ ਅਜੇਹੀਰਾਂ ਵਾਂਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਬਾਰੇ ਦਿਨ ਬੀਤਨ ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਇਸ ਧਨੁਖ ਦੇ ਕੋਨੇ ਉਪਰਲੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਦੇ ਬੰਧਨ ਨੂੰ ਖਾਵਾਂ ਨੀਤਿ ਵਾਲੇ ਨੇ ਕਿਹਾਹੈ। ਦੋਹਰਾ ਸੰਚਿਤ ਕੀਨਾ ਸਧੰ ਧਨ ਧੀਰੇ ਧੀਰੇ ਭੋਗ ॥ ਵਾਂਗ ਰਸ ਇਨ ਧਰ ਨਰ ਜਲਦੀ ਕਰਨ ਅਜੋਗ ॥੮੫॥ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਮਨ ਬਿਖੇ ਸੋਚਕੇ ਧਨੁਖ ਦੇ ਕੋਨੇ ਨੂੰ ਮੁਖ ਬਿਖੇ ਲੈਕੇ ਉਸ ਭੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਬਨ ਲਗਾ॥ ਜਦ ਉਸ ਦਾ ਬੰਦ ਟੁੱਟਾ ਬਦ ਓਹ ਧਨੁਖ ਦਾ ਸਿਰਾ ਤਾਲੂ ਨੂੰ ਛੇਕ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਮਸਤਕ ਥਾਣੀ ਜਾ ਨਿਕਲਿਆ ਸੋ ਉਸੇ ਪੰਥ ਨਾਲ ਓਹ ਗਿੱਦੜ ਮਰ ਗਿਆ॥ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਖਿਆ ਸੀਦੋਹਰਾ॥ ਅਤਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਕੋ ਮਤ ਕਰੋ ਨਾ ਕਰ ਤਿਸ ਕਾ ਤਯਾਗ || ਸਿਖਾ ਹੋਤ ਮਸਤਕ ਬਿਖੇ ਅਤਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਕੋ ਲਾਗ ॥ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨਾਕੇ ਫੇਰ ਬਾਹਮਨ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਭਦੇ ! ਤੂੰ ਸੁਨਿਆਂ ਨਹੀਂਦੋਹਰਾ ॥ ਕਰਮ ਆਯੂ ਧਨ ਵਿੱਦਿਆਂ ਪੰਚਮ ਮਿਤ੍ਰੁ ਮਹਾਨ। . ਗਰਭ ਸਾਥ ਇਹ ਹੋਤ ਹੈ ਪੁਰਖਨ ਕੇਰ ਨਿਦਾਨ ॥੮੬॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਮਝਾਈ ਹੋਈ ਓਹ ਬ੍ਰਾਹਮਨੀ ਬੋਲੀ ਜੇਕਰ ਇਹ ਬਾਤ ਏਵੇਂ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਘਰ ਖਿਖੇ ਥੋੜੇ ਜੇਹੇ ਤਿਲ ਹਨ ਸੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੜਕੇ ਕੁੱਟਕੇ ਕਿਸੇ ਅਤਿਥ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇ ਦੇਵਾਂਗੀ । ਇਹ ਬਾਤ ਇਨਕੇ ਬਾਹਮਨ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਕਾਰਜ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਅਰ ਬਾਮਨੀ Original with: Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
