________________
ਪੰਚ ਤੰਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਲਾਂ ਨੂੰ ਛਟਕੇ ਪਾਨ ਨਾਲ ਝੁੱਕਕੇ ਕੁਟਿਆ ਅਰ ਚਿਟੇ ਕਰਕੇ ਧੁੱਪੇ ਸੁਕਨੇ ਪਾਏ, ਇਤਨੇ ਚਿਰ ਬਿਖੈ ਇਕ ਕੁੱਤੇ ਨੇ ਆ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭਿਲਾਂ ਵਿਖੇ ਖੂਭ ਕਰ ਦਿਤਾ, ਇਸ ਹਾਲਨੂੰ ਦੇਖਕੇਬ੍ਰਾਹਮਨੀ ਸੋਚਨ ਲਗੀ ਹਾਇ ਹਾਇਏਹ ਤਿਲ ਤਾਂ ਖਾਨ ਦੇ ਜੋਗ ਨਹੀਂ ਰਹੇ ਦੇਖੋ ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਫੇਰ ਜੋ ਇਹ ਤਿਲ ਬੀ ਖਾਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨੇ ਰਹੇ, ਹਵਾ ਜੋ ਹੋਯਾ ਸੋ ਸਹੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੈਕੇ, ਕਿਸੇ ਘਰ ਜਾਕੇ ਛੜਿਆਂ ਹੋਯਾਂ ਤੋਂ ਅਨਛੜੇ ਲੈ ਆਵਾਂ,ਇਸ ਤਰਾਂ ਮਿਲ ਭੀ ਜਾਨਗੇ ਹੇ ਭਾਮਚੁਝ ! ਜਿਸ ਘਰ ਵਿਖੇ ਮੈਂ ਲਿਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆ ਥਾਂ ਉਸੇ ਘਰ ਬਿਖੈ ਓਹ ਬਾਹਮਨੀ ਤਿਲਾਂ ਨੂੰ ਵਟਾਉਨ ਲਈ ਆ ' · ਪਹੁੰਚੀ, ਅਰ ਬੋਲੀ ਜੋ ਛੜੇ ਹੋਏ ਤਿਲ ਲੈਕੇ ਅਨਫੜੇ ਦੇ ਦੇਵੋ, ਜਿਤਨੇ ਚਿਰ ਵਿਖੇ ਉਸ ਘਰ ਦੀ ਮਾਲਕ ਅਨਛੜਿਆਂ ਤੋਂ ਛੜੇ .. ( ਛੱਟੇ ) ਹੋਏ ਤਿਲ ਲੈਨ ਲਗੀ ਸੀ ਉਤਨੇ ਚਿਰ ਬਿਖੇ ਉਸਦੇ ਪੁ ਨੇ ਕਮੰਦਕੀ ਨਾਮ ਨੀਤਿ ਸ਼ਾਸਕੂ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਆਖਿਆ ਹੈ ਮਾਤਾ ! ਏਹ ਤਿਲ ਲੈਨ ਦੇ ਜੋਗ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਇਹ ਛਟੇ ਹੋਏ ਦੇਕੇ ਅਨਛਟੇ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਇਸ ਬਿਖੇ ਕੁਝ ਸਬਬ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨ ਕੇ ਉਸਨੇ ਓਹ ਬਿਲ ਨਾਂ ਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ॥ ਦੋਹਤਾ ॥ ਹੇ ਮਾਤਾ ਯਹ ਬਾਹਮਨੀ ਅਕਸਮਾਤ ਨਹਿ ਲੇਤ ॥ ਸੇਤ ਤਿਲਨ ਸੋਂ ਮਲਿਨ ਤਿਲ ਯਾਮੇਂ ਹੈ ਕਛੁ ਹੇਤ ਇਸ ਕਥਾ ਨੂੰ ਸੁਨਾਕੇ ਓਹ ਅਭਯਾਗਤ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਤਾਮਚੁੜ ਤੂੰ ਇਸਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਰਸਤਾ ਜਾਣਦਾ ਹੈਂ ? ਤਾਮਦੂੜ ਬੋਲਿਆ ਦੇ ਭਗਵਨ ! ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਜਾਨਦਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਏਹ ਤਾਂ ਅਕੱਲਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਬਲਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰਿਆਂ ਚੂਹਿਆਂ ਸਹਿਤ ਇਧਰੋਂ ਉਧਰੋਂ ਫਿਰਦਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਰ ਮੇਰੇ ਦੇਖਦਿਆਂ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਇਕੋ ਪਾਸਿਓਂ ਆਵੇ ਤਾਂ ਰਸਤਾ ਮਲੂਮ ਹੋਵੇ | ਅਲਯਾਗਤ ਬੋਲਿਆ ਤੇਰੇ ਪਾਸ ਕਸੀ ਹੈ ? ਓਹ ਬੋਲਿਆ ਹੈ । ਅਭਯਾਗਤ ਬੋਲਿਆ ਉਸਨੂੰ ਲੈ ਆ ਅਰ ਅਜ ਸਵੇਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਪਹਿਲੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਖੁਰਾ(ਖੋਜ)ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਰਸਤਾ ਦੇਖਕੇ ਇਸ ਦੀ ਬਿਲ ਨੂੰ ਟੁੰਡੀਏ ਬੂਹਾ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਮੰਥਕ ! ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਜੋ ਹੁਨ ਮੈਂ ਮੋਯਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸਨੇ ਮੇਰੇ ਧਨ ਨੂੰ ਮਲੂਮ (r 13 sai: ਹੋ : Punjabi Sahit Academy Dagerized by: Panjab Digital Library
