________________
ਪੰਚ ਭੰ ਸੋ ਮਾਲਕ ਦਾਸਨ ਕੋ ਤਯਾਗ ਯੋਗ ਹੀ ਜੋਇ ॥੧੦੧॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮੈਂ ਉਨ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਸੁਨੀਆਂ ਤਦ ਮੇਰੇਖਾਸ ਕੋਈ ਭੀ ਚੂਹਾ ਨਾ ਆਯਾ ਭੇਦ ਮੈਂ ਸੋਚਨ ਲਗਾ ਭਈ ਇਸ ਗਰੀਬੀ ਨੂੰ ਧਿਕਾਰ ਹੈ ਅਥਵਾ ਇਹ ਬਾਤ ਠੀਕ ਕਹੀ ਹੈਦੋਹਰਾ | ਨਿਰਧਨ ਨਰ ਮ੍ਰਿਤ ਸਮ ਲਖੋ ਮੈਥਨ ਬਿਨ ਸੰਤਾਨ ॥ ' ਬਿਨ ਪੰਡਿਤ ਕੇ ਸਾਧ ਮਿਤ ਬਿਨਾਂ ਦਫ਼ਨਾਂ ਦਾਨ ॥੧੦੨॥ ਹੇ ਮੰਥਕ ! ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਅਰ ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਨੌਕਰ ਮੇਨੂੰ ਛਲਕੇ ਮੇਰੇ ਸਤਆਂ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾ ਰਹੇ, ਬਲਕਿ (ਸਮਾ) ਮੈਨੂੰ ਆ ਅਕਲਾਂ ਦੇਖੋ ਕੇ ਹਾਂਸੀ ਕਰਨ ਲਗੇ । ਇਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਯੋਗਨਿ ਵਿਖੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ ਨੇ ਏਹ ਸੋਚਿਆ ਜੋ ਮੈਂ ਉਸ ਦੁਸ਼ਟ ਤਪਸੀ ਦੇ ਮਨ ਬਿਖੇ ਜਾਕੇ ਉਸ ਧਨ ਨੂੰ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਆਪਨੇ ਸਿਰਾਣੇ ਹੇਠ ਪੇਟੀ ਵਿਖੇ ਪਾਕੇ ਰਖਿਆ ਹੈ ਜਦ ਓਹ ਸਾਧ ਨਿੰਦਾ ਬਿਖੇ ਹੋਵੇ ਤਦ ਉਸ ਪੇਨੂੰ ਧੀਰੇ ਧੀਟੇਕਟਕੇਲੈ ਆਵਾਂ ਜਿਸ ਧਨ ਦੇ ਆਸਰੇ ਫੇਰ ਮੈਂ ਉਸ ਪਦਵੀ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚਾ॥ ਠੀਕ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ॥ ਨਿਰਧਨ ਨਰ ਸੰਕਲਪ ਮੇਂ ਨਿਜ ਮਨ ਕੋ ਦੁਖ ਦੇਤ॥ ਕੁਲਵੰਤੀ ਵਿਧਵਾ ਜਿਵੇਂ ਮਨ ਮੇਂ ਕਸ਼ਟ ਗਹੇਤ ॥੧੩॥ ਨਿਰਧਨਤਾ ਸੋ ਪੁਰਖ ਕਾ ਸਦਾ ਹੋਤ ਤ੍ਰਿਸਕਾਰ ॥ ਜਾਕਰ ਨਿਜ ਬੰਧੂ ਭਿਸੇ ਜੀਵਤ ਮ੍ਰਿਤਕ ਨਿਹਾਰ ॥੧੦੪॥ ਧਨ ਬਿਨ ਪੁਰਖ ਮਲੀਨ ਜੇ ਵਿਪਦਾ ਆਯ ਜਾਨ ॥ ਪਾਕੁ ਦੀਨਤਾ । ਬਨੇ ਹੋਤ ਪਰਭਵ ਬਾਨ | ਉo੫ | ਨਿਰਧਨ ਸੋਂ ਸੰਬੰਧ ਜਨ ਲੱਜਾ ਧਾਰ ਛਿਪਾਤ ॥ ਮਿ ਹੋਤ ਸਤ ਸਬੈ ਜਾ ਢਿਗ ਧਨ ਨਹਿ ਭਾਤ ॥੧੦੬॥ ਲਘੁਭਾ ਕੀ ਮੂਰਤ ਅਤੇ ਸਕਲ ਦੁੱਖ ਕੀ ਖਾਨ ॥ ਅਪਰ ਨਾਮ ਯਹਿ ਮ੍ਰਿਤਯੁ ਕਾ ਨਿਰਧਤਾ ਕੋ ਜਾਨ।੧o2 . ਅਜਾ ਧੂਲ ਜਿਮ ਤਜੇ ਨਰ ਔਰ ਮਾਰਜਨੀ ਧੂਲ॥ . ਦੀਪ ਛਾਯ ਵ ਬਨ ਰਹਿਤ ਨਰ ਕੋ ਤਜੇ ਸੁ ਭੂਲ॥੧ot ਸੌਚ ਸੇਖ ਮ੍ਰਿਤਕਾ ਕਬੀ ਕਛੁਕ ਕਾਜ ਕਰ ਦੇਤ ॥ * ਜਾਗੋ ਮੀਟੋ Original 5: Punjabi Sahit.cademy Duganized by: Panjab Digital Library