ਪੰਨਾ:ਪੰਚ ਤੰਤ੍ਰ.pdf/147

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਦੂਜਾ ਭੰਡੁ ਹਨ ਬਿਨ ਨਰ ਨਹਿ ਕਾਮ ਕਿਸ ਸਮਝੇ ਹੀਏ ਸੁਚੇਤ॥੧o ਜੋ ਨਿਰਧਨ ਕੁਛ ਦੇਨ ਹਿਤ ਧਨੀ ਦੂਰ ਪੈ ਜਾਤ ॥ ਕੋ ਸਭ ਭਿੱਛਕ ਲਖੇ ਿਕ ਦਰਿਦਤਾ ਭਾਰੁ ॥੧੧॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਨੇਕ ਬਿਚਾਰਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਅਪਣੇ ਧਨ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਮਰ ਵੀ ਜਾਵਾਂ ਤਦ ਬੀ ਚੰਗਾ ਹੋ ॥ਨੀਤਿ ਸ਼ਾਸਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਨਿਜ ਧਨ ਜਾਵਤ ਦੇਖ ਕਰ ਜੈ ਰਾਖਤ ਹੈ ਪ੍ਰਾਣ ॥ ਤਾਂਕੇ ਜਲ ਕੀ ਅੰਜਲੀ ਪਿਤਰਨ ਲੇਤ ਸੁਜਾਨ॥੧੧੧॥ ਗੋ ਬਾਹਮਣ ਧਨ ਨਾਰ ਹਿਤ ਪੂਨਾ ਜੁਧ ਕੇ ਬੀਚ ॥ ਜੋ ਤਯਾਗਤ ਹੈ ਪ੍ਰਾਣ ਨਿਜ ਸੁਰਗ ਲੇਤ ਹੈ ਮੀਚ ॥੧੧੨॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮਨ ਵਿਖੇ ਸੋਚ ਕੇ ਮੈਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸ ਮੰਦਰ ਵਿਖੇ ਗਿਯਾ ॥ ਜਦ ਓਹ ਤਪਸੀ ਦਾ ਬਿਖੇ ਆਯਾ,ਤਦ ਮੈਂ ਉਸ ਪੇਟੀ ਨੂੰ ਚਬਾਯਾ ਉਸਨੇ ਉਠ ਕੇ ਪੁਰਾਣਾ ਵਾਂਸ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਵਿਖੇ ਚਲਾਯਾ ਪਰ ਮੈਂ ਵਧੀ ਹੋਈ ਉਮਰਾ ਕਰਕੇ ਬਚ ਗਿਆ ਤੇ ਘਰ ਨੂੰ ਆਯਾ, ਸੱਚ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ॥ ਪ੍ਰਾਪਤਵ ਅਰਥ ਸਬਕੋ ਮਿਲੇਬਿਧਿ ਨਹਿ ਤਿਸੇ ਹਟਾਕ ॥ ਤੇ ਭਯ ਚਿੰਤਾਂ ਭਜੋ, ਮੇਰਾਂ ਮੋ ਢਿਗ ਆਤ॥੧੧੩ ॥ | ਕਾਕ ਅਤੇ ਕੱਛੂ ਨੇ ਪੁਛਿਆ ਇਹ ਬਾਤ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ ਹਿਰਨਕ ਬੋਲਿਆ ਸੁਨੋ ੪ ਕਥਾ || ਕਿਸੇ ਨਗਰ ਵਿਖੇ ਸਾਗਰਦੱਤ ਨਾਆਂ ਬਾਣੀਆਂ , ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਉਸਦੇ ਪੁ ਨੇ ਸੌ ਰੁਪੈਯੇ ਤੋਂ ਬਿਕਦਾ ਇਕ ਪੁਸਤਕ | ਮੁਲ ਲੈ ਲਿਆ ਜਿਸ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਹੋਯਾ ਸੀਦੋਹਰਾ॥੫ਪਤਵ ਅਰਥ ਸਭਕੋ ਮਿਲੇ ਬਿਧਿ ਨਹਿ ਕਿਸੇ ਹਟਾਤlt ਤਾਂਤੇ ਭਯ ਚਿੰਤਾ ਜੋ ਮੇਰਾ ਮੈਂ ਢਗ ਆਉ॥ . ਉਸ ਪੁਸਤਕ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਸਾਗਰਦੱਤ ਨੇ ਪੁੜ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਇਹ ਰੀਥ ਕਿਤਨੇ ਤੋਂ ਲਿਆ ਹੈ, ਓਹ ਬੋਲਿਆ ਸੌ ਰੂਪੈਸੇ ਤੋਂ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਸਾਗਰਤ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਮੂਰਖ! ਤੈਨੂੰ ਧਿਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਤੂੰ ਇਕ ਸਲੋਕ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਪੁਸਤਕ ਨੂੰ ਸੌ ਰੂਪੈਯੇ ਨਾਲ ਖਰੀਦਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਬੁਧਿ ਕਰਕੇ ਧਨ ਕੀਕੂ Original with: Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library