________________
$1 ਪੰਚ ਭੇ ਕਮਾਵੇਂਗਾ || ਬਸ ਅਸ ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਘਰ ਬਿਖੇ ਨਾ ਆਵੀਂ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਨਹੀਂ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਹਿਕੇ ਬਾਣੀਏਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਕਢ ਦਿਤਾ ਓਹ ਲੜਕਾ ਬੀ ਕਿਸੇ ਦੂਰ ਦੇਸ ਵਿਖੇ ਜਾਕੇ ਕਿਸੇ ਨਗਰ ਵਿਖੇ ਜਾ ਟਿਕਿਆ, ਉਸ ਨਗਰ , ਵਿਖੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਬਹੁਤ ਦਿਨਾਂ ਪਿਛੋਂ ਉਸਨੂੰ ਪੁਛਿਆ ਆਪ ਦਾ ਕੀ ਨਾਮ ਹੈ ਉਸ ਲੜਕੇ ਨੇ ਉਤਰ ਦਿਤਾ "ਪ੍ਰਪਤਬ ਅਰਬ ਸਬ ਕੋ ਮਿਲੇ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਜੋ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਪੁਛੇ ਉਸਨੂੰ ਛਾਪਤਬੜ ਅਰਥ ਹੀ ਦਸੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਸਦਾ ਨਾਮਪਤਬਰ ਅਰਬ ਪ੍ਰਸਿਧ ਹੋਗਿਆ ॥ ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਨਗਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਮੇਲੇ ਬਿਖੇ ਚੰਦਰਤੀ ਨਾਮ ਰਾਜਾ ਦੀ ਲੜਕੀ ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਫਿਰ ਰਹੀ ਸੀ ਜੋ ਕਿਸੇ ਰਾਜਾ ਦਾ ਲੜਕਾ ਬੜਾ ਸੁੰਦਰ ਉਥੇ ਆ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਓਹ ਕਾਮਾਤੁਰ ਹੋਗਈ, ਅਰ ਆਪਨੀ . ਸਖੀ ਨੂੰ ਬੋਲੀ ਕਿ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਹੋਵੇ ਓਹ . ਯਤਨ ਕਰ !ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਓਹ ਦਾਸੀ ਉਸ ਰਾਜਪੁਭ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਬੋਲੀ ਹੈ ਰਾਜਪੂਤ੍ਰ' ਮੈਨੂੰ ਚੰਦ ਵਤੀ ਨੇ ਤੇਰੇ ਪਾਸ ਭੇਜਿਆ ਹੈ ਅਰ ਇਹ ਆਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਨਾਲ ਕਮ ਨੇ ਬੇਸੁਧ ਕਰ ਦਿਤਾ ਹੈ, ਹੁਨ ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਜਲਦੀ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਨਾ ਆਵੇਂਗਾ, ਤਦ ਮੇਰਾ ਜੀਉਨਾ ਬਸ ਹੈ ॥ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਰਾਜਪੂਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਉਸ ਪਾਸ ਅਵਸ ਆਉਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਦਸ ਜੋ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਸਦੇ ਪਾਸ ਪਹੁੰਚਾਂ ? ਸਖੀ ਬੋਲੀ ਸਾਡੇ ਮਹਿਲ ਦੇ ਨਾਲ ਕਮੰਦ ਲਟਕਾਯਾ ਹੋਵੇਗਾ ਉਸਦੇ ਸਹਾਰੇ ਚੜ . ਆਵੀਂ, ਰਾਜਪੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਅੱਛਾ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਕਰਾਂਗਾ, ਇਹ ਬਾਤ ॥ ਠਹਿਰਕੇ ਸਖੀ ਚੰਵਤੀ ਦੇ ਪਾਸ ਚਲੀ ਗਈ ਜਦ ਰਾਤ ਹੋਈ ਤਚ ਰਾਜਪੁ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਓਹ ਹੋ ਇਹ ਤਾਂ ਬੜਾ ਮੰਦ ਕਰਮ ਹੈ ਸ਼ਾਸਕਾਰਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਮਿਤ ਨਾਰਿ ਗੁਰਤਾ ਪੁਨ ਸ਼ਾਮੀ ਸੇਵਕ ਲਾਰ ॥ ਜੋ ਨਰ ਭੋਗੇ ਇਹੂ ਕੋ ਹਮ ਘਾਤ ਕਿਸ ਧਾਰ ॥੧੪॥ ਪੁਨਾ ॥ ਜਾਂਭੇ ਅਪਜਸ ਜਗਤ ਕਾ ਪੂਨਾ ਮੰਦ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥ ਮਤ ਕਰ ਐਸੇ ਕਰਮ ਕੋ ਸੁਰਗ ਪਤਨ ਜਿਮ ਜੋਇ॥੧੫ Original wh: Punjabi Sahit Academy Diganized by: Panjab Digital Library
