________________
· ਦੂਜਾ ਭੰ ੫ ਦੋਹਰਾ ॥ ਸੰਪਦ ਛਿਨ ਭੰਗਰ ਅਹੇ ਕਾਯਾ ਨਾਸ ਸਮੇਤ। ਅਤੇ ਮਿਲਾਪ ਕਿਯੋਗ ਯੁਭ ਸਬ ਦੇਹਨ ਕੀ ਨੇਤ ੧੯ll ਉਥ-ਲਗੇ ਚੋਟ ਪਰ ਚੋਟ ਪੁਨ ਭੂਖ ਬਢੇ ਧਨ ਨਾਸ। ਆਪਦ ਮੇਂ ਹੈ ਸਤਾ ਅਨਰਥ ਛਿਦ੍ਰ ਨਿਵਾਸ ॥੧॥ ਛਯ ਮੇਂ ਰਖਿਆ ਜਾਨੀਏ ਪਾਤ੍ਰ ਪੀਤਿ ਵਿਸੂਸ ॥ ਮਿ ਰਤਨ ਯਹ ਆਂਕ ਦੇ ਕਿਸ ਨੇ ਕੀਏ ਪ੍ਰਕਾਸ॥੧੬੨॥ ਇਤਨੇ ਚਿਰ ਵਿਖੇ ਰੋਂਦੇ ਰੋਂਦੇ ਲਘੁਪਤਨਕ ਅਤੇ ਓਝਾਂਗ ਬੀ ਉਥੇ ਆ ਪਹੁੰਚੇ ਹਿਰਨਕ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਮਿਝੋ ! ਕਿਉਂ ਬਿਰਥਾ ਪ੍ਰਲਾਪ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਿਤਨਾ ਚਿਰ ਇਹ ਮੰਥਕ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਓਹਲੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਉਤਨੇ ਚਿਰ ਤੀਕੂ ਇਸਦੇ ਛੁਡਾਉਣ ਦਾ ਉਪਾ ਸੋਚੈ ॥ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਪਦ ਪੜੇ ਤੇ ਮੂਵ ਜੇ ਕੇਵਲ ਕਰਤ ਲਾਪ. ॥ ਰੁਦਨ ਕਰਤ ਹੈ ਮੋਹ ਤੇ ਮਿਟੇ ਨ ਕਿਸ ਸੰਤਾਪ ੧੯੩ ॥ ਵਿਪਦ ਰੂਪ ਦੁਖ ਨਾਸ ਹਿਤ ਔਬਦ ਕਹੇ ਸੁਜਾਲ ॥ ਰੁਦਨ ਛੋਡ ਡਿਕਰ ਕਰ ਤਬ ਹੋਵੇ ਕਲਿਆਨ ॥੧੯੪ ਭੂਤ ਲਾਭ ਕੀ ਰਖਿਆ ਲਭ ਭਵਿੱਖਤ ਮੇਲ। ਜਾਂਕਰ ਆਪ ਨਾਸ ਹੈ ਵਹੀ. ਮੰਤੁ ਲਖ ਖੇਲ॥ ੧੯੫ ॥ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਲਘੁਪਤਨਕ ਬੋਲਿਆ ਜੇਕਰ ਇਹ ਸਲਾਹ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਕਹੇ ਨੂੰ ਕਰੋ ਅਰਥਾਤ ਇਹ ਚਿਭਾਗ ਹਰਨ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿਖੇ ਕਿਸੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਉਪਰ ਮੁਰਦੇ ਦੀ ਨਿਆਈ ਬੇਸੁਧ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਿਖਾਵੇ । ਅਰ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਉਪਰ ਬੈਠਕੇ ਧੀਰੇ ਧੀਰੇ ਚੁੰਜਾਂ ਮਾਰਾਂਗਾ ਜਦ ਓਹ ਦੁਸ਼ਟ ਫੰਧਕ ਮੇਰੀਆਂ ਚੁੰਜਾਂ ਦੇ ਹਾਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਹਰਨ ਨੂੰ ਮੋਯਾ ਦੇਖ, ਕੱਛੂ ਨੂੰ ਛਡ,ਮਿਰਗ ਦੇ ਲਈ ਜਾਏਗਾ । ਤਦ ਹੈ ਹਿਚਨਸ਼ਕ ਤੂੰ ਕਛੂ ਦੀ ਫਾਹੀ ਨੂੰ ਕੱਟ ਸਿਰੀਂ ਅਰ ਇਹ ਕਛੂ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਤਲਾ ਵਿਖੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰੇਗਾ, ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਣਕੇ ਚਿਗ ਬੋਲਿਆ ਇਹ ਤਦਬੀਰ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ 1 ਅਰ ਇਸ ਹਿਕਮਤ ਨਾਲ ਮੰਥਕ ਛੂਟ ਜਾਏਗਾ il ਕਿਹਾਂ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਕਾਜ ਸਿੱਧ ਅਸਿੱਧ ਮੇ' ਪ੍ਰਥਮੇ ਮਨ ਉਤਸਾਹਿ ॥ ਕਰਨ ਯੋਗ ਸਬ ਜੀਵ ਕੋ ਛਿੜ ਜਾਨਤ ਤਾਹਿ ॥੧੯੬ Original :: Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
