੧੬੬
ਪੰਚ ਤੰਤ੍ਰ
ਡੂਬਿਓ ਅਰ ਤਾਂ ਪੈ ਸਦਾ ਕਰੋ ਯਾਨ ਸੁਭ ਆਹਿ ॥੨੮।। ਸੋ੍ਸ਼ਟ ਬਲੀ ਯੋਧਾਨ ਸੇ ਕਰਕੇ ਦ੍ਰਿੜ ਨਿਜ ਭੋਨ ॥ ਦੂਤਨ ਸੇ ਲਖ ਭੇਦ ਕੋ ਕਰੇ ਸ਼ਤ੍ਰ ਦਿਸ ਗੋਠ ॥੧੯॥ ਜੋ ਬਿਨ ਜਾਨੇ ਸ਼ਤ੍ ਬਲ ਮਾਰਗ ਜਲ ਅਰ ਅੰਨ।। ਕਰੇ ਗਮਨ ਰਿਪੁ ਉਪਰੇ ਨਹਿ ਆਵਤ ਨਿਜ ਛੰਨ ।।੪।।
ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਮਹਾਰਾਜ ! ਆਪ ਨੂੰ ਯਾਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ॥ ਹੋਰ ਬੀ ਕਿਹਾ ਹੈ:-
ਦੋਹਰਾ ॥ ਤਿਸ ਪਾਪੀ ਬਲਵਾਨ ਸੇ ਸੰਧੀ ਵਿਗ੍ਹ ਤਿਆਗ ॥ ਨਿਜ ਕਾਰਜ ਸਿੱਧੀ ਲੀਏ ਦੂਰ ਜਾਈਏ ਭਾਗ ॥੪੧॥ ਇਸ ਲਈ ਰਾਜਨੀਤ ਦਾ ਬਚਨ ਹੈ । ਯਥਾਭੂਯੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ( ਹਟੇ ਮੇਖ ਪਾਛੇ ਕਰੇ ਮਾਰ ਭਾਗੇ । ਤਥਾ ਸਿੰਘ ਸੰਕੋਚ ਸੋ ਦੇ ਪ੍ਰਾਰੀ ॥ ਰਿਦੇ ਰਾਖਤੇ ਵੈਰ ਕੋ ਮੰਤ੍ਰ ਧਾਰੀ ॥ ਹੇ ਮਾਰ ਕੋ ਦੇਖ ਹਿਰਦੇ ਬਿਚਾਰੀ ॥ ੪੨॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਦੇਸ ਤਿਆਗ ਨਰ ਕਰਤ ਜੋ ਬਲ ਯੁਤ ਸ਼ ਨਿਹਾਰ ॥ ਧਰਮ ਪੁਭ ਇਮ ਜੀਵਤਾ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਦੇ ਅਪਾਰੋ ॥੪੩ ॥ ਧਾਰ ਗਰਬ ਨਿਰਬਲ ਜੋਊ ਕਰੇ ਸਬਲ ਤੋਂ ਵੈਰ । ਕਰੇ ਸ਼ਭ ਹਿਤ ਸੋਊ ਨਰ ਨਹਿ ਪਾਵਤ ਹੈ ਖੈਰ ॥ ੪੪ ॥ ਹੈ ਮਹਾਰਾਜੋ, ਇਸਲਈ ਬਲਵਾਨਦੇ ਨਾਲ ਵੈਰ ਹੋਨ ਕਰਕੇ ਆਪਦਾ ਇਹ ਸਮਯ ਨਾ ਜੁਧ ਕਰਨ ਦਾ ਹੈ ਅਰ ਨ ਮੇਲ ਕਰਨ ਦਾ ਹੈ ਕਿੰਭ ਚਲੇ ਜਾਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਮੇਘਵਰਨ ਨੇ ਚੌਥੇ ਵਜ਼ਰ ਅਨੁਜੀਵੀ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ ਹੈ ਮੰਝੀ ! ਇਸ ਵਿਖੇ ਡੇਰਾ ਕਿਆ ਮਤਿ ਹੈ ? ਓਹ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਮਹਾਰਾਜਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸੰਧ, ਵਨ੍ਹ ਅਤੇ ਯਾਨ ਇਹ ਤਿੰਨੇ ਬਾਤਾਂ ਚੰਗੀਆਂ ਨਹੀਂ ਮਲੂਮ ਹੁੰਦੀਆਂ ਕੇਵਲ ਆਸਨ ਹਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ " ਅਰਥਾਤ ਆਪਨੇ ਮਕਾਨ ਪਰ ਤਕੜੇ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠਨਾ ਚਾਹੀਏ । ਇਸ ਪਰ ਕਿਹਾ ਬੀ ਹੈ ਯਥਾਦੋਹਰਾ॥ ਨਕੁ ਬੈਠ ਨਿਜ ਠੌਰ ਪੈ ਹਾਥੀ ਕੋ ਗਹ ਲੇਤ ॥ ਗਿਰਾ ਦੇਖ ਨਿਜ ਬਾਨ ਤੇ ਕੂਕਰ ਮਾਰ ਸੁ ਦੇਤ ੪੫ ॥ ਦੇਖ ਚੜਾਈ ਖਲ ਕੀ, ਬੈਠੇ ਕਿਲੇ ਮਝਾਰ ।
