________________
ਤੀਜਾ ਠੰਢ ੧੬, ਬੋਲ ਪਣੇ ਨਿਜ ਸੁਖਨ ਕੋ ਅਪਨਾ ਕਰੋ ਉਧਾਰ ॥੪੬॥ ਜੋ ਸੁਨ ਰਿਪੂ ਆਗਮਨ ਕੋ ਭੇ ਕਰ ਕੁਰਤ ਪੁਲਾਇ ॥ ਬਹੁਰ ਨ ਆਵੇ ਨਿਜ ਸਦਨ ਭੋਹਿ ਦੇਉ ਸਮਝਾਇ ॥੪॥ ਵੰਤ ਰਹਿਤ ਜਿਮ ਸਰੂਪ ਹੈ। ਮਦ ਬਿਨ ਜਿਮ ਗਜ ਭਾਤll ਦੁਰਗ ਰਹਿਤ ਤਿਮ ਨਿ੫ ਅਹੇ ਸਬ ਸੇ ਜੀਭਯੋ ਜਾ॥੪੮ ਦੁਰਗ ਮਾਹਿ ਥਿਤ ਨਿਤ ਜੋ ਸੌ ਸ਼ਨ ਕੇ ਸਾਥ it ਯੂਧ ਕਰਤ ਹੈ ਜਾਨ ਯਹਿ ਭਜੋ ਦੁਰ ਮਤ ਨਾਥ ॥੪੯॥ sਰੇ ਭੂਪਤਿ ਆਪ ਭੀ ਸੁਭਟ ਸ਼ਭ ਅਰ ਮਿਤੁ ॥ ਪੁਨ ਪਰਖਾਂ ਯੁਤ ਦੁਰਗ ਕੋ ਕਰੋ ਸੁ ਦ੍ਰਿੜ ਹੀ ਅ॥੫੦॥ ਕੋਟ ਮਾਂਹਿ ਬੈਠੇ ਰਹੋ ਯੁੱਧ ਹੇਤ ਭੂਪਾਲ 11 " ਜੀਤੋਂ ਪਾਵੋ ਰਾਜ ਕੋ ਮਰ ਕਰ ਸੂਰਗ ਸੰਭਾਲ ॥੫੧॥ ਹੋਰ ਵੀ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਹੋਹਿ ਏਕਠੇ ਲਘੁ ਜਏ ਬਲੀ ਸਕੇ ਨਹਿ ਜੀ !! ਜਿਮ ਸਮੂਹ ਪੋਦਾਨ ਕੋ ਵਾਰ ਕਰੇ ਕਿਆ ਨੀਤ॥ ੫੨ ॥ ਹੋਤ ਏਕਲਾ ਬਲੀ ਜੋ ਸ਼ ਏਹਿ ਤਿਸ ਮਾਰ ॥ ਪ੍ਰਬਲਬੂਛਨਿਰਜਵਿਖੇ ਯਥਾ ਗਿਰਾਵਤ ਬਿਆਰ ॥੫੩॥ ਨ ਜੇ ਸੰਘਟ ਬਿਛ ਹੈ ਏਕ ਤੌਰ ਪਰ ਪੇਖ ਬਲ ਪਵਨ ਭਿਨਕੋ ਕਬੀ ਨਹ ਗਿਰਾਇ ਸਕ ਦੇਖ ॥੫੪ ਐਸੇ ਹੀ ਬਲਵਾਨ ਕੋ ਦੇਖ ਏਕਲਾਂ ਸ . ' ਹਨਨ ਯੋਗ ਲਖ ਮਨ ਵਿਖੇ ਮਾਰਤ ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ (੫੫॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੰਜੀਵੀ ਨੇ ਮੇਘਵਰਨ ਨੂੰ ਆਸਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਆਖੀ । ਤਦ ਮੇਘਵਰਨ ਨੇ ਚਿਰੰਜੀਵੀ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ ਹੈ ਮੰਭੀ ਤੂੰ ਬੀ ਆਪਨੇ ਅਭਿਪ੍ਰਯ ਨੂੰ ਕਹ ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਭੋ ! "ਛਿਆਂ ਬਾਤਾਂ ਵਿਚੋਂ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਇਸ ਵੇਲੇ ਸੰਯ ਅਰਥਾਤ ਕਿਸੇ ਬਲਵਾਨ ਦਾ ਆਸਰਾ ਲੈਨਾ ਦੰਗਾ ਪ੍ਰਭ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਆਪ ਸੰਯ ਕਰੋ । ਇਸ ਪਰ ਕਿਹਾ ਬੀ ਹੈ ॥ ਯਥਾਦੋਹਰਾ ॥ ਬਿਨੁ ਸਹਾਇ ਕਿਆ ਕਰ ਸਕੇ ਭੇਜਬੀ ਬਲਵਾਨ | ਵਾਤ ਰਹਿਤ ਬਲ ਅਗਨਿਜਗ ਸੀਤਲ ਹੋਤ ਨਿਦਾਨ॥੫੬ *ਸੰਧ ੧, ਵਿਗੜ੍ਹ ੨, ਯਾਨ , ਆਸਨ ੪,ਸੰਯ ੫,ਦੇਧੀਭਾਵ Original rub: Punjabi Sahit Academy - Digitized by: Panjab Digital Library
