________________
૧૯૨ ਪੰਚ ਭੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਨਿਜ ਬੁਧ ਸੇ ਅਰ ਮਿਨ ਕੇ ਸਾਥ ॥ ਸੋਚ ਕਰੇ ਜੋ ਕਾਜ ਕੋ ਧਨ ਜਸ ਤਾਂ ਕੇ ਹਾਥ ॥੧੧੫॥ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੋਚ ਕੇ ਕਾਗ ਬੀ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ॥ ਹੇ ਰਾਜਨ ! ਤਦ ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਸਾਡਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵੈਰ ਚਲਿਆ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਮੇਘਵਰਨ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ! ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਹੋਯਾਂ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨਾ ਯੋਗ ਹੈ ਓਹ ਖੋਲਿਆ ਇਸ ਸਮੇਂ ਛਿਆਂ ਬਾਤਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਹੋਰ ਹੀ ਅਸਥੂਲ ਅਭਿਯ ਨੂੰ ਅੰਗੀਕਾਰ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਆਪ ਭੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਿੱਤਨ ਲਈ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਭਆਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਬ ਦੇਕੇ ਮਾਰ ਦਿਆਂਗਾ ॥ ਕਿਹਾ ਹੈ ॥ ਯਥਾ:ਦੋਹਰਾ ॥ ਬਹੁ ਬੁਧੀ ਕਰ ਯੁਕਤ ਜੋ ਗਯਾਨਵਾਨ ਬਲਵੰਤ ॥ ਯਥਾ ਵਾਗ ਸੇ ਦਿਜ ਠਯੋ ਓਮ ਲੋਗਨ ਠਾਗੰਤ॥੧੧੬ ਮੇਘਵਰਨ ਬੋਲਿਆਂ ਇਹ ਸੰਗ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ, ਬਿਰਜੀਵੀ ਬੋਲਿਆ ਸੁਣੇ:੩ ਕਥਾ ॥ ਕਿਸੇ ਜਗਾ ਵਿਖੇ ਮਿਤ੍ਰ ਸ਼ਰਮਾ ਨਾਮ ਬਾਹਮਨ ਅਗਨਿਹੋਭ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਇਕ ਦਿਨ ਜਦ ਬਦਲਾਂ ਨੇ ਆਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਉਛਾਲਿਆ ਅਰ ਠੰਢੀ ਹਵਾ ਚੱਲਨ ਲਗੀ ਅਤੇ . ਧੇਰੇ ੨ ਬੂੰਦਾਂ ਪੈਨ ਲਗੀਆਂ ਤਦ ਉਸ ਬਾਹਮਨ ਨੇ ਪਸ਼ੂ ਮੰਗਨ ਲਈ ਕਿਸੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਖੇ ਜਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਜਜਮਾਨ ਨੂੰ · ਆਖਿਆ ਹੈ ਜਜਮਾਨ! ਮੈਂ ਇਸ ਅਮਸ ਨੂੰ ਯੱਗ ਕਰਨਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਪਸੂ ਦੇਹ ॥ ਇਸ ਬਚਨ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਉਸਨੇ ਸਾਸਕਤ ਬੜਾ। ਮੋਟਾ ਤਾਜਾ ਪਸੂ ਦਿਤਾ, ਜਦ ਓਹ ਉਸ ਬਕਰੇ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਤੁਰਿਆ ਤਦ ਓਹ ਬਕਰਾ ਬਲੀ ਹੋਨ ਕਰਕੇ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੌੜਨ ਲਗਾ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰਖ ਲਿਆ, ਤਦ ਉਸਨੂੰ ਰਸਤੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਤਿੰਨਾਂ ਠਗਾਂ ਭੁਖਿਆਂ ਨੇ ਦੇਖਕੇ ਅਪਸ ਬਿਖੇ ਸਲਾਹ ਕੀਤੀ ਭਾਈ ਅਜ ਇਸ ਬਕਰੇ ਨੂੰ ਮਾਰਕੇ ਇਸ ਦੇ ਖਾਨ ਕਰਕੇ ਅੱਜ ਦਾ ਪਾਲਾਂ ਦੂਰ ਕਰੀਏ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਨੂੰ ਝੱਗਕੇ ਬਕਰਾ ਲਈਏ ਤਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਨੇ ਭੇਸ ਨੂੰ ਬਦਲਕੇ ਸਾਮਨੇ ਆਕੇ ਉਸ ਬਾਹਮਨ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਹੈ, ਅਗਨਿਹੋਤੀ ! ਏਹ ਲੋਕ ਵਿਰੁਧ ਹਾਸੀ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਏਹ ਕੁੱਤਾ Original with: Punjabi Sahit Academy Diganted : Panjab Digital Library
