________________
- - ૧ર ਪੰਚ ਭੂਖ ਸੀਤ ਕਰ ਦੁਖਿੱਤ ਹੋ ਕਰੋ ਨ ਪੂਜਾ ਕਾਹਿ ॥੧੫੩ | ਗਿ ਆਏ ਆਤਿਥਿ ਕੀ ਕਰੇ ਨਾ ਸੇਵਾ ਜੋਇ ॥ ਦੁਰਤ ਦੇਇ ਅਤਿੱਥ ਤਿਸ ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਖੱਚਤ ਸੋਇ॥੧੫੪ it ਮਮ ਪਿਆਰੀ ਬਧੀ ਇਨੇ ਹੀ ਦੇਖ ਕਰ ਦੂਰ ॥ ਨਿਜ ਕ੍ਰਿਤ ਪੂਰਬ ਕਰਮ ਕਰ ਬfਧਤ ਹੈ ਨਰ ਸੂ॥੫੫॥ ਦਾਰਿਦ ਦੁਖ ਵੰਧਨ ਪੁਨਾ ਚੌਗ ਸਨ ਏਹ ਜਾਨ ॥ ਨਿਜ ਅਪਰਾਧ ਸੁ ਬਿਛੁ ਕਾ ਫਲ ਜਾਂ ਪਰਮਾਨ ਤੇ ਯਾਸੇ ਦੈਖ ਭਜ ਮਮ ਬੰਧਨ ਹਿਤ ਆਪil ਧਰਮ ਬਿਖੇ ਧਰ ਮਨ ਸਦਾ ਯਾਕੀ ਪੂਜਾ ਬਾਪ ੧੫ ॥ ਧਰਮ ਯੁਕਤਿ ਤਾਂਕੇ ਬਚਨ ਸੁਨ ਕਪੋਤ ਮਨ ਧਾਰ ॥ ਲੁਬਧਕ ਪੈ ਤਬ ਜਾਇ ਕਰ ਬੋਲਾ ਬਚਨ ਉਦਾ।੧੫੮॥ ਅ ਹੈ ਮੀਤ ਲਵ ਕੁਸਲ ਹੈ ਕਹੌ ਕਰੋਂ ਕਯਾ ਸੇਵ ॥ ਦੁਖ ਮਤ ਮਾਨੋ ਮਨ ਬਿਖੇ ਯਹ ਨਿਜ ਘਰਲਖਲੇਵ॥੧੫੯॥ ਬਿਆਧ ਵਿਹੰਗਮ ਕੋ ਕਹੈ ਸੁਨ ਕਰ ਤਾਂ ਕੇ ਬੈਨ॥ ਮੋਹ ਸੀਤ ਬਾਧਾ ਕਰਤ ਤਾਂ ਤੇ ਹੈ ਮੁਹਿ ਚੈਨ॥ ੧੬oil ਸਨ ਪੋਤ ਕੇ ਬਚਨ ਲੇ ਆਜੋ ਅੰਗਾਰ ॥ : ਸੁਕੇ ਪਾਤਨ ਕੇ ਬਿਖੇ ਤਾਂਹਿ ਦੀ ਯੋ ਪਰਿ ਜਾਰ ॥੧੬॥ ਤਬ ਲਓ ਤਾਂ ਕੋ ਬਿਹਗ ਭੋ ਸਰਨਾਗਤ ਮੀਤ ॥ ਅਗਨਿ ਤਪ ਨਿਜ ਸੀਤ ਕੋ ਦੂਰ ਕਰੋ ਨਿਹਚੀਤਾ॥੧੬੨॥ ਨਾਂਹਿ ਨਿਕਟ ਮਮ ਵਸਭੁ ਕਛੁ ਜਾਕਰ ਪਾਲੋਂ ਤੋਹਿ ॥ ਅਗਨਿ ਮਾਣੁ ਸਤਕਾਰ ਮੇਂ ਛੁਧਾ ਦੂਰ ਨਹਿ ਦੋਹਿ(੧੬੩॥ ਕੋਇਕ ਪਾਲਤ ਹਸ ਕੋ ਸੌ ਕੋ ਪਾਲਤ ਔਰ॥ ਭਾਗ ਗੇਨ ਮੁਝ ਕੋ ਸਦਾ ਨਿਜ ਪਾਲਨ ਭੀ ਗੋਰ ॥੨੬॥ ਏਕ ਪੁਰਖ ਕੇ ਅੰਨ ਕੋ ਦੈਨ ਯੋਗ ਨਹਿ ਜੋਇ ॥ ਤਾਂ ਕੋ ਵਸ ਕਰ ਲ੍ਹ ਬਿਖੇ ਲਾਭ ਕਹੋ ਕਯਾ ਹੋਇ ॥੧੬੫॥ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਸ ਦੇਹ ਕੋ ਛਾਡਤ ਹੂੰ ਯਹ ਧਾਰ ॥ ਅਰਥੀ ਪਖ ਫਿਰ ਨਾ ਕਮਢਿਗਨਹਿਕਛੁਯਾ॥੧੬੬॥ ਨਿਦਤ ਹੈ ਖਰਾ ਆਪਕੋ ਨਹੀਂ ਬੜਾਧ ਕੋ ਨਿੰਦ॥ ਬੋਲਿਓ ਤਾਂ ਸੋ ਤਨਿਕ ਟਿਕ ਕਰੋਂ ਤੋਹਿ ਆਨੰਦ॥ ੧੬੭ ॥ 4F # # # # # : : : Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
