________________
ਤੀਜਾ ਭੰਡ , २०३ . ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥ ਯਥਾਦੋਹਰਾ ॥ ਸੂਰਜੁ ਭਰਤਾ ਛਾਡਿ ਕੇ ਘਲ ਮਾਰੁਤ ਗਿਰਿ ਰਾਜ ॥ ਨਿਜ ਜਾਂਭੀ ਮੈਂ ਮੂਖ ਮਨ ਭਈ ਭਜ ਲਾਜ॥੧੬੬ 1 ਮੰਝੀ ਬੇਲੇ ਇਹ ਬਾਤ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ, ਰਕਤਾਖਰ ਬੋਲਿਆ ਸੁਨੋ ੧੨ ਕਥਾ ।। ਉੱਚੀਆਂ ਨਵੀਆਂ ਸਿਲਾ ਦੇ ਉਪਰ ਡਿਗੇ । ਹੋਏ ਜਲ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਦੇ ਸੁਣਨ ਕਰਕੇ ਡਰੇ ਹੋਏ ਮਛਾਂ ਦੇ ਇਧਰ ਉਧਰ ਫਿਰਨ ਕਰ ਕੇ ਉਪਜੀ ਹੋਈ ਝਗ ਨਾਲ ਜਿਸ ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਜਲ ਰੰਗ ਬਰੰਗੀ ਦਿਸਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਪਰ ਜਪ ਨਿਯਮ ਤਪ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਨ ਉਪਵਾਸ ਕੁ ਕਰਨ ਯੋਗ ਆਦਿ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਵਿਤ੍ਰ ਜਲ ਨੂੰ ਮਰਜਾਦਾ ਨਾਲ ਵਰਤਨ ਵਾਲੇ ( ਥੋੜਾ ਪਾਨ ਕਰਦੇ ਸੋ ) ਅਰ ਕੰਦ ਮੂਲ ਫਲ ਭਿੰਹ ਆਦਿਕਾਂ ਦੇ ਖਾਨ ਕਰ ਕੇ ਦੁਬਲੇ ਸਰੀਰ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਭੋਜ ਪਤ੍ਰ ਦੀ ਕੋਪੀਨ ਮਾਤ੍ਰ ਬਸਤ੍ਰ ਧਾਰਨ ਵਾਲੇ ਰਿਖੀਆਂ ਦੇ ਰਹਨ ਵਾਲਾ ਯਾਗਵਲਕ ਨਾਮੀ ਰਿਖੀ ਦਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੁਲਪਤਿ ਕਹਿੰਦੇ ਸੇ ਆਮ ਸੀ। ਇਕ ਦਿਨ ਰਿਖੀ ਗੰਗਾ ਵਿਖੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਕੇ ਸੰਧਿਆ, ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਅਤੇ ਜਲ ਦੀ ਅੰਜਲੀ ਲੈਂਦੀਸਾਰ ਬਾਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਡਿਗੀ ਹੋਈ ਇਕ ਚੂਹੀ ਉਨਾਂ ਦੇ ਹਥ ਵਿਖੇ ਆ ਪਈ, ਉਸ ਨੂੰ ਤਾਂ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਬੋਹੜ ਦੇ ਪਤੇ ਤੇ ਰਖ ਸੰਤ ਤਰਨ ਕਰ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਤਪ ਦੇ ਤਾਪ ਨਾਲ ਉਸ ਮੂਸੀ ਨੂੰ ਕੈਨਰਾਂ ਬਨਾਕੇ ਕੁਟੀਆਂ ਨੂੰ ਆਏ ਅਤੇ ਸੰਤਾਨ ਰਹਿਤ ਆਪਣੀ ਤੀਮੀ ਨੂੰ ਬੋਲੇ ਹੇ ਪਿਆਰੀ ! ਏਹ ਤੇਰੀ ਲੜਕੀ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਹੈ ਇਸ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰ • ਉਸ ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੇ ਜੋ ਉਸਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕੀਤੀ ਅਰ ਜਦ ਓਹ ਬਾot. ਬਰਸਾਂ ਦੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬਿਆਹ ਦੇ ਯੋਗ ਦੇਖ ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤਿ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਮਹਾਰਾਜ ਕਿਆ ਆਪ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ ਜੋ ਇਸ ਦੇ ਬਿਆਹ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਚਲਿਆ ਹੈ ਰਿਖੀ ਬੋਲਿਆ
- ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਮੁਨਿ ਕੋ ਜਉ , ਅੰਨਬਸਨ ਕੇ ਸਾਥ it. ਵਿੱਦੜਾ ਦੇਵੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸੋ ਕੁਲਪਤਿ ਹੈ ਸ਼ਿਵਨਾਥ !
Original rah: Punjabi Şahit Academy Pigitized by: Panjab Digital Library
