੨੫੦
ਪੰਚ ਤੰਤ੍ਰ
ਕੁੰਡਲੀਆ ਛੰਦ॥ ਮੋਤੀ ਹਾਥੀ ਸੀਪ ਮੇਂ ਟਿਕੇ ਘਰੇ ਹੈ ਜੋਇ ti ਛਿਦ ਭਏ ਮੋਭੀ ਵਿਧੇ ਓਮ ਜਾਨੋ ਲੋਇ। ਕਿਮ ਪ ਜਾਨੋ ਲੋਇ ਅਹੇ ਟਿਪ ਦੁ ਰੰਗ ਸੁਅੰਤਰ। ਸੈਨਾ ਸੇਤੀ ਘਰਿਓ ਚਹੁੰ ਦਿਸ ਹੈਂ ਮੰਤ੍ਰੀਵਰ | ਕਹਿ ਸ਼ਿਵਨਾਥ ਪੁਕਾਰ ਫੁਟੇ ਜਥੇ ਨਿਪ ਕੇ ਗੋਭੀ॥ ਭੇਦ ਖੁਲੇ ਇਮ ਬਿਥੇ ਸੀਪ ਹਾਥੀ ਕੇ, ਮੋਤੀ॥੭੮॥ . . · ਇਹ ਬਾਤ ਨਿਸਚੇ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਸਾਮਨੇ ਆ ਕੁਛਕ ਹੰਕਾਰ ਦਿਲ ਵਿਚ ਧਾਰ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਬੋਲਿਆ, ਹੇ ਮਾਮੇ ਆਪ ਇੱਥੇ ਮੌਤ ਦੇ ਮੁੱਖ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਆਏ ਹੋ ਕਿਉਂ ਜੋ ਏਹ ਹਾਥੀ ਸ਼ੇਰ ਨੇ ਮਾਰਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਰਾਖਾ ਛੱਡ ਕੇ ਸਨਾਨ • ਕਰਨ ਨੂੰ ਗਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਜਾਂਦੀ ਵਾਰੀ ਮੈਨੂੰ ਆਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਬਘਿਆੜ ਆਵੇ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਖ਼ਬਰ ਕਹੀਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਇਸ ਬਨ ਨੂੰ ਬਘਿਆੜਾਂ ਤੋਂ ਖ਼ਾਲੀ ਕਰਾ ਦੇਨਾ ਹੈ, ਅਗੇ ਇੱਕ ਹਾਥੀ ਮੇਰਾ ਮਾਰਿਆ ਹੋਯ ਬਘ ਆੜ ਨੇ ਜੁਠਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਤਦ ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਮੇਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਬੜਾ ਕ੍ਰੋਧ ਹੈ॥ ” ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨ ਕੇ ਡਰਆ ਹੋਯਾ ਬਘਿਆੜ ਬੋਲਿਆ * ਭਨੇਵੇਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨਾਂਦਾ ਦਾਨ ਦੇਹ ਮੈਂ ਤਾਂ ਚਲਿਆ ਹੈ ਪਰ ਜੇਕਰ ਚਿਰਾਕਾ ਬੀ ਸ਼ੇਰ ਆਵੇ ਤਾਂ ਬੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਆਉਨ ਦੀ ਗੱਲ ਉਸ ਨੂੰ ਨਾ ਦੱਸੀਂ ਏਹ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਚਲਿਆ ਗਿਆ। ਜਦ ਬਘਿਆੜ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇਕ ਚਿੱਭਾ ਆ? ਪਹੁੰਚਿਆ, ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਗਿੱਦੜ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਸਦੇ ਦੰਦ ਬੜੇ ਤਕੜੇ ਹਨ ਇਸਲਈ ਇਸ ਕੋਲੋਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਇਸ ਖਲੜੀ ਨੂੰ ਪੜਾਉਦਾ ਹਾਂ, ਇਹ ਸੋਚਕੇ ਉਸਨੂੰ ਝੋਲਿਆਂ ਹੇ ਭਾਨਜੇ ਬੜੇ ਦਿਨਾਂ ਪਿੱਛੋਂ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਭੁੱਖਾ ਲਭਦਾ ਹੈ ਸੋ ਤੂੰ ਅਤਿਥਿ ਹੈ ਏਹ ਹਾਥੀ ਸ਼ੇਰ ਦਾ ਮਾਰਿਆ ਪਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਦਾ ਰਾਖਾ ਹਾਂ ਸੋ ਜਿਤਨਾ ਚਿਰ ਸ਼ੇਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਉਤਨਾ ਚਿਰ ਤੀਕੂ ਇਸਦਾ ਮਾਸ ਖਾਕੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਕੇ ਚਲਿਆ ਜਾ। ਓਹ ਬੋਲੀਆਂ ਭਾਈ ਜੇਕਰ ਏਹ ਬਾਤ ਠੀਕ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਸ ਮਾਸ ਤੋਂ ਬਸ ਕੀਤੀ ਕਿਉਂ ਜੋ ਜੀਉਂਦਾ ਜਾਗਦਾ ਤਾਂ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਸੁਖ ਭੋਗਦਾ ਹੈ॥ ਕਿਹਾ ਬੀ ਹੈ
