ਪੰਚਮੋ ਤੰਤ੍ਰ
੨੭੭
ਸੜਿਆਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਦੱਸੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੁਸਤਕ ਕੱਢਕੇ ਦੱਸਿਆ ਇਸਦਾ ਇਲਾਜ ਸਾਲਹੋ ਨੇ ਐਉਂ ਕਿਹਾ ਹੈ ਯਥਾ:ਦੋਹਰਾ॥ ਅਗਨਿ ਦਾਹ ਦੁਖ ਅੱਸੂ ਕਾ ਕਪਿ ਚਰਬੀ ਸੇ ਜਾਤ। ' ਜਿਮ ਸੂਰਜ ਕੇ ਉਦੇ ਤੇ ਅੰਧਕਾਰ ਮਿਟ ਜਾਉ ll ੭੯॥ · ਹੋ ਮਹਾਰਾਜ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਛੇਤੀ ਕਰੋ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮਰ ਜਾਨਗੇ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਸੁਨਕੇ ਕਿਹਾ ਸਾਰੇ ਬਾਂਦਰ ਮਾਰ ਲਵੋ ਬਾਹਲਾ ਕੀ ਕਹਿਨਾ ਹੈ ਉਹ ਸਾਰੇ ਬਾਂਦਰ ਮਰਾਏ ਗਏ | ਅਰ ਓਸ ਬੁੱਧ ਬਾਂਦਰ ਨੇ ਜਦ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਪੋਤੇ ਭਰਾ ਭਨੇਵੇਂ ਸਬ ਮਾਰੇ ਗਏ ਹਨ ਤਦ ਬੜਾ ਚਿੰਤਾਵਾਨ ਹੋਕੇ ਭੋਜਨ ਪਾਨੀ ਛੱਡ ਕੇ ਬਨਾਂ ਵਿਖੇ ਫਿਰਦਾ ਸੋਚ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਭਈ ਮੈਂ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਸ ਨੀਚ ਰਾਜੇ ਕੋਲੋਂ ਪਲਟਾਂ ਲੈਕੇ ਬੁਰਖ਼ਰੂ ਹੋਵਾਂ!! ਕਹਾ ਬੀ ਹੈਦੋਹਰਾ॥ ਸੇ ਨਿਜ ਵੰਸ ਕਾ ਨਾਸ ਦੇਖਕੇ ਭੂਤ | ਤਾਂਕੋ। ਬਦਲਾ ਨਾ ਲਏ ਸੋ ਨਰ ਅਧਮ ਕਹਾਤto (1 ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੋਚਦੇ ਹੋਏ ਉਸ ਬੁੱਢੇ ਬਾਂਦਰ ਨੇ ਪਿਆਸ ਨਾਲ ਘਬਰਾ ਕੇ ਕੌਲ ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਤਲਾ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਉਸਦੇ ਚਾਰੋਂ ਪਾਸੇ ਸੂਛਮ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨਾਲ ਜੋ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੀ ਨਜਰ ਆਯਾ ਜੋ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਖੋਜ ਕਲਾ ਵੱਲ ਜਾਂਦਿਆਂ ਦਾ ਤਾਂ ਦਿਸਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਬਾਹਰ ਆਉਨ ਦੀ ਖੋਜ ਨਹੀਂ ਦਿਸਦਾ ਏਹ ਦੇਖਕੇ ਸੋਚਿਆ ਭਈ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਦੁਸ਼ਟ ਜੀਵ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾਕੇ ਪਾਨੀ ਨਹੀਂ ਪੀਵਾਂਗਾ ਇਹ ਸੋਚਕੇ ਇਕ ਕੌਲ ਦੀ ਡੰਡੀ ( ਭਿੰਹ ਨਾਲ ਪਾਨੀ ਪੀਤਾ। ਇਸ ਹਾਲ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਜੇਹੜਾ ਰਾਖਸ਼ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਓਹ ਰਤਨਾਂ ਦੀ ਮਾਲਾਂ ਪਾਕੇ, ਬਾਹਰ ਆਕੇ, ਭੋਲਿਆ ਇਸ ਪਾਨੀ ਵਿਖੇ ਜੇਹੜਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਸੋ ਮੇਰਾ ਭੋਜਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸੋ ਤੂੰ ਬੜਾ ਚਲਾਕ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਕੀਬ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਪੀਤਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਉਪਰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਯਾ ਹਾਂ ਜੋ ਚਾਹੇ ਸੋ ਮੰਗ | ਬਾਂਦਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇ ਕਿਤਨੇਕੁ ਮਨੁਖਾਂ ਨੂੰ ਖਾ ਸੱਕਦਾ ਹੈਂ ਓਹ ਬੋਲਿਆ ਜਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹਜਾਰਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ ਪਰ ਜਲ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਗਿੱਦੜ
