________________
ਪਹਿਲਾ ਕੁੰਡ ੫੩ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਅਕਲ ਦੇਖ, ਐਉਂ ਆਖਕੇ ਬਕਾਰ ਨੇ ਹੌਲੀ ਜੇਹੀ ਲੱਕੜ ਦਾ ਇੱਕ ਅਜੇਹਾ ਗਰੁੜ ਬਨਯਾ ਜੋ ਕਲਾ ਦੇ ਦਬਾਇਆ ਉੱਡ ਜਾਵੇ ਫੇਰ ਸੰਖ ਚਕੁ ਗਦਾ ਪਦਮ ਕੌਸਤਕ ਮਣਿ ਅਤੇ ਹੱਥ ਬਣਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦਾ ਰੂਪ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਲਾ ਦੇ ਚੜ। ਲਹਾ ਨੂੰ ਸਮਝਾਕੇ, ਬੋਲਿਆਂ ਹੈ ਮਿਤ੍ਰ ! ਅੱਜ ਅੱਧੀ ਰਾਤੀਂ ਉਸਦੇ ਮਹਿਲਾਂਦੇ ਅੰਦਰ ਜੋ ਸਤ ਮੰਜਲ ਦਾ ਹੈ ਚਲਿਆਂ ਜਾਹ ਓਹ ਤੈਨੂੰ ਵਿਸ਼ਨੂ ਦਾ ਰੂਪ ਸਮਝੇਗੀ ਤੂੰ ਉਸ ਮੁਗਧਾਨੂੰ ਝੂਠੀਆਂ ਝੂਠੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਨਾਲ ਅਜੇਹਾ ਸੰਨ ਕਰੀ ਜੋ ਓਹ ਤੈਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਜਾਣ ਕੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਅਨੰਦ ਕਰੇ, ਕੌਲਕ ਬੜਾ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਕੇ ਓਹ ਰੂਪ ਧਾਰ ਕੇ ਉਸ ਰਾਜ ਕੰਨੜਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਬੋਲਿਅ ਹੇ ਪਿਆਰੇ ( ਜਾਗਦੀ ਹੈ ਯਾ ਨਹੀਂ, ਦੇਖ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਲਈ ਲਛਮੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਸਮੁਦ ਵਿਚੋਂ ਆਯਾ ਹਾਂ ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅਨੰਦ ਕਰ \ ਰਾਜ ਕੰਨੜਾਂ ਬੀ ਉਸਨੂੰ ਚਉਰ ਭੁਜ ਗਰੁੜ ਤੇ ਚੜੇ ਹੋਏ ਨੂੰ ਸੱਚ ਮੁਚ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦਾ ਰੂਪ ਦੇਖ ਬੜੀ ਅਚੰਭਾ ਹੋਈ ਅਤੇ ਬੋਲੀ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜ! ਮੈਂ ਪਵਿਤੁ ਮਲਮੁਕੁ ਦੀ ਦੇਹ ਵਾਲੀ ॥੩੫ ਪਵਿ ਭਿਲੋਕੀਨਾਥ ਭਲਾ ਏਹ ਬਾਤ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਰ ਯੋਗ ਹੈ ? ਕੌਲਕ ਬੋਲਿਆ ਹਾਂ ਏਹ ਬਾਤ ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੇਦੀ ਪਿਆਰੀ ਰਾਂਧਕਾਂ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਹੈ ਇਸਲਈ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਹਾਂ ਓਹ ਬੋਲੀ ਜੇਕਰ ਇਹ ਬਾ. ਸੱਚ ਹੈ ਤਾਂ ਅਪ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਆਖੋ ਅਤੇ ਓਹ ਅਪਨੂੰ ਖੇ, ਬਿਚਾਰੇ ਦੇ ਦੇਵੇਗਾ ਕੌਲਕ ਬੋਲਿਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਨ ਬ ਨਹੀਂ ਦੇਂਦਾ ਬੋਲਣਾ ਤਾਂ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰਿਹਾ, ਹੁਣ ਤੂੰ ਰੰਧਰਬ ਬੜਾਹ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਆਪ ਮੈਨੂੰ ਦੇਹ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸ਼ਾਪ ਦੇਕੇ ਤੇਰੀ ਕੁਲ ਨੂੰ ਭਸਮ ਕਰਾਂਗਾ । ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨਕੇ ਓਹ ਰਾਜ ਕੰਨ ਕੰਬ ਉੱਠੀ ਭਦ ਕੌਲਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਕੜਕੇ ਸਿਹਜਾ ਤੇ ਲੈਆਂਦਾ ਅਤੇ ਕੋਕ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਦੀ ਰੀਤਿ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰ ਲੋੜੀ ਰਾਤ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਗਿਆ, ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਰਦਿਆਂ ਕਈ ਦਿਨ ਬੀਤ ਗਏ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮਹਿਲਾਂ ਦੇ ਰਾਖਿਆਂ ਨੇ ਜੋ ਉਸ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਹੋਠਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਤੋਂ ਜਾਣਿਆਂ ਜੋ ਇਹ ਕਿਸੇ ਪੁਰਖ ਕਰਕੇ ਭੋਗੀ ਗਈ ਹੈ ਤਦ ਆਪਸ ਵਿਖੇ ਆਖਨ . . . .... . . , 26॥ z : : : : : Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
