________________
੪ ਪੰਚ ਕੁ ਲੱਗੇ ਬੜੇ ਅਸਚਰਜ ਦੀ ਬਾਤ ਹੈ ਜੋ ਅਜੇਹੀ ਰਾਖੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੀ ਏਹ ਗਲ ਹੋ ਤਦ ਸਾਰੇ*ਕੰਚਕ ਰਾਜਾਂ ਪਾਸ ਜਾਕੇ ਬੋਲੇ ਹੋ ਭੋ! ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸੱਕਦੇ ਪਰ ਕੰਨੜਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲਾਂ ਵਿਖੇ ਕੋਈ ਪੁਰਖ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਇਸ ਬਾਤਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਕੇ ਬੜਾ ਚਿੰਤਾਵਾਨ ਹੋਕੇ ਆਖਨ ਲੱਗਾ ॥ ਚੌਪਈ ॥ ਜਨਮਤ ਲੜਕੀ ਚਿੰਤਾ ਹੋਇ। ਕਾਂਕੋ ਦੀਜੇ ਕੁਲਧਨਜੋਇ ਦੀਏ ਨ ਜਾਨੇ ਸੁਖ ਹੈ ਖੇਦ । ਦੁਖਚਾਈ ਪ੍ਰਤੀ ਬਿਨ ਭੇਦ ॥੨੨੩ ਨਾਰੀ ਨ ਤੁੱਲ ਹੈ ਦੋਊ । ਤੁਟ ਅਰ ਕੁਲ ਦੋਨੋਂ ਮਮ ਜੋਊ ! ਨਦੀ ਕਰੇ ਤਟ ਜਲ ਸੇ ਨਾਸਨਾਰੀ ਦੋਸ ਉਸਯ ਕੁਲ ੨੪ ਛੰਦ ॥ ਜਨਮਤ ਕੰਨੜਾਂ ਜੋ ਪਿਖਤਾ ਹੋਤ ਪ੍ਰਸੰਨ ਅਨਿਕ ਸੁਖ ਪਾਤ ਜਿਮ ਜਿਮ ਬਢੇ ਬੰਧੁਜਨ ਸ ਗਰੇ ਰਹੇ ਸ਼ੋਕ ਮੈਂ ਬਿਨ ਅਤੇ ਰਾਤ 11 ਬੜਾਹ ਭਇਓ ਤੋਂ ਭੀ ਦੁਖ ਸਬਕੋ ਕਿਆ ਜਾਨੇ ਸੁਖ ਹੋਕਿ ਨਾਂਹ ਤੀਨੋਂ ਕਾਲ ਵਿਖੇ ਦੁਖਦਾਈ ਵਿਦਾ ਕੇ ਸਮ ਪੁਤ ਅਹਿ॥ ੨੨੫॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੋਚਕੇ ਆਪਣੀਰਾਣੀ ਨੂੰ ਇਕੰਤਵਿਖੇ ਥੋਲਿਆ ਹੈ ਭਦੇ ! ਤੇ ਮਲੂਮ ਕਰ ਜੋ ਇਹ ਕੰਚੁਕੀ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿਆ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮੌਤ ਆਈ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ ? ਰਾਣੀ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨ ਜੋ ਕੰਨਯਾਂਦੇ ਮਹਿਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸ ਪੁਭਾਨੂੰਮਾਨੁਖ ਦੀ ਭੋਗੀ ਹੋਈ ਪਛਾਣ ਕੇ ਖੋਲੀ ਹੈ ਕੁਲਨੂੰ ਕਲੰਕ ਲਾਣਵਾਲੀਏ ! ਕਿਉਂ ਆਪਣੇ ਧਰਮਨੂੰ ਗੁਵਾਯਾ ਹਈ,ਅਤੇ ਕਿਸਦੀਮੌਤ ਆਈ ਹੈ ਜੋ ਤੇਰੇ ਕੋਲਆਉਂਦਾਹੈ? ਇਸਬਾਤਨੂੰ ਸੁਨਲਜਿਤਹੋਕੇਲੜਕੀਬੋਲੀ। ਹੇ ਮਾਤਾ!ਸਾਖਯਾਤ ਨਾਰਾਯਣ ਗਰੁੜ ਤੇ ਚਕੇ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਤੈਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਤ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਅੱਜ ਅਧੀ ਰਾਤ ਦੇ ਵੇਲੇ ਲੁਕ ਕੇ ਉਸ ਲਛਮੀ ਦੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਮਾਪਣੇ ਨੇਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖ ਲੈ, ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਓਹ ਬੜੀ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਕੇ ਰਾਜਾ ਪਸ ਜਾ ਬੋਲੀ ਹੈ ਮਹਾਰਾਜ ! ਆਪ ਨੂੰ ਬਧਾਈ ਹੋਵੇ ਜੋ ਆਪਦੀ ਪ੍ਰਤੀ ਪਾਸ ਨਾਰਾਯਣ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅੱਜ ਅਧੀ ਰਾਤ ਦੇ ਵੇਲੇ ਝਰੋਖੇ ਵਿਚੋਂ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਆਪਣਾ ਜਨਮ ਪਵਿਤੁ ਕਰੀਏ ॥ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨ ਰਾਜਾ ਬੜਾ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਯਾ ਅਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ * ਰਾਣੀ ਦੇ ਰਾਖੇ ਸ਼ੁਰਖ ਨੂੰ ਕਚੁ ਕੀ ਆਖਦੇ ਹਨ ॥ Original : Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
