________________
ਪੰਚ ਭੰ ਇਹ ਰਾਜਾ ਸੰਜੀਵਕ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਇਹ ਇਸਮਝੀ ਕਰਕੇ ਨਾਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਵੇਗਾ ॥ ਕਿਹਾ ਹੈ: ਛੰਦ ॥ ਰਾਜ ਮਾਂਹਿ ਜਬ ਮੰਭੀ ਏਕੈ ਕਰਤ ਭੂਪ ਮਨ ਮੇਂ ਹਰਖਾਇ ॥ ਮੂਢ ਭਾਵ ਮੇਂ ਮੰਤ੍ਰੀ ਮਦ ਯੁਤ ਮੰਦ ਕਰ ਦਾਸ ਭਾਵ ਤਜ ਜਾਇ ॥ ਹੋ ਵਿਰਾਗ ਯੁਤ ਭੀ ਉਰ ਮੇਂ ਹੋ ਚਹਤ ਤਬ ਹ ਨੂੰ ਨਿਜ ਭੰਡੁ ॥ ਧਰ ਸੂਝੰਡਾ ਨਿਪ ਕੇ ਪਾਨਨ ਸੰਗ ਕਰਤ ਵਹੁ ਵੈਰ ਤੁਰੰਤ॥੧੬॥ ਹੁਨ ਇੱਥੇ ਕੀ ਕਰਨਾ ਯੋਗ ਹੈ ਇਤਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਪਿੰਗਲਕ ਹੋਸ਼ ਵਿਖੇ ਆਕੇ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਦਮਨ ਓਹ ਸੰਜੀਵਕ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਣਾਂ ਜਿਹਾ ਨੌਕਰ ਹੈ, ਫੇਰ ਕਿਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰਨ ਲਗਾ ਹੈ ਦਮਨਕ ਬੋਲਿਆ ਮਹਾਰਾਜ ਕਿਆ ਨੌਕਰ ਨੌਕਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਹਰ ਕੋਈ ਖੁਦ ਮੁਖਤਿਆਰੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਪਰ ਕਿਹਾ ਥਾਂ ਹੈ:ਦੋਹਰਾ ॥ ਐਸਾ ਕੋਇ ਨ ਪੁਰਖ ਹੈ ਜੋ ਨ ਚਹੇ ਨਿਪ ਲੱਛ ॥ , ਬਿਨ ਸਮਰਥ ਸਕਲੇ ਪੁਰਖ ਕਰੈ ਸੇਵ ਛ ॥੧੬॥ ਪਿੰਗਲਕ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਮੇਸ਼ਟ ! ਤਦ ਬੀ ਮੇਰਾ ਚਿੱਤ . ਉਸ ਉੱਤੇ ਇਹ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ॥ ਬਹੁ ਬਿਕਾਰ ਯੂਕ ਦੇਹ ਜਿਮ ਸਬਹਨ ਕੋ ਪ੍ਰਿਯ ਹੋਇ ॥ ਕਿਮ ਨਿਜ ਪਿਯ ਪਿਯ ਕਰੇ ਭੰਭੀ ਪਿਆਰਾਜੋਇ॥੨oll | ਦਮਨਕ ਖੋਲਿਆ ਬੁਰਕਰਦਿਆਂ ਬੀ ਪਿਯਾਰੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸਮਝਨਾ ਏਹੋ ਦੋਸ ਹੈ! ਇਸ ਪਰ ਕਿਆ ਬੀ ਹੈ-- ਦੋਹਰਾ || ਅਧਿਕ ਪਖੇ ਨਿਪ ਜਾ ਕੇ ਜੱਪ ਹੈ ਕੁਲ ਹੀਨ॥ ਸੁਖ ਸੰਪਤ ਕਾ ਪਾ ਸੋ ਐਸੇ ਕਹੇ ਪ੍ਰਬੀਨ ੨੭੧ ॥ ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਮੈਂ ਇਹ ਬੇ ਪੁਛਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਨਿਰਗੁਨ ਸੰਜੀਵਕ ਨੂੰ ਕਿ ਗੁਨ ਕਰਕੇ ਪਾਸ ਰਖਦੇ ਹੋ ਜੇਕਰ ਆਪਦਾ ਇਹ ਖਿਆਲ, ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਬੜੇ ਸਰੀਰ ਵਾਲਾ ਮੋਟਾ ਹੈ ਇਸ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਸਕੂਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਾਂਗਾ ਸੋ ਇਹ ਬਾਤ ਇਸ ਪਾਸੋਂ ਨਹੀਂ ਬਨੇਗੀ ਕਿਉਂ ਜੋ ਇਹ ਵਿਚਾਰਾ ਘਾਸ ਖੋਰਾ ਅਤੇ ਆਪ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਨ ਮਾਸ ਖਾਨ ਵਾਲੇ ਹਨ ਜਦ ਇਸ ਪਖੋਂ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਤਦ ਇਸੇ ਨੂੰ ਦੁਖਨ ਲਾਕੇ ਮਾਰ ਸਿਟੋ॥ ਪਿੰਗਲਕ ਬੋਲਿਆ Original with: Punjabi Sahit Academy Dig.zed by Panjab Digital Library
