________________
ਉਕਤ ਜਨ ਭਰਾ ਕਦੋਂ ਪਹਿਲਾ ਭੰ ਸਿਮਿਤ ਸਬ ਐਸੇ ਹੀ ਭਾਖਤ ਹੋ ਟੇਰ ਜੂ ॥੨੮੧ ॥ ਹੇ ਭਦੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪਾਸ ਆਯਾ ਹਾਂ ਸੋ ਚੈਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਏ ਦੀ ਖਾਤਰ ਕਰੇ,ਦੁਸਰੇ ਮੈਂ ਅਨੇਕ ਮਨੁਖਾਂ ਦਾ ਲਹੂ ਚਖਿਆ ਹੈ ਸੋ ਆਪੋ ਆਪਨੇ ਅਹਾਰ ਦੇ ਦੋਸ. ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਮਿੱਠਾ ਕੋਈ ਕੌੜ ਕਸੈਲਾ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਅਜ ਭੋੜੀ ਮਿੱਠਾ ਲਹੂ ਨਹੀਂ ਚਖਿਆ ਸੋ ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾਂ ਅਜ ਮੈਂ ਇਸ ਰਾਜਾ ਦਾ ਮਿੱਠਾ ਲਹੁ ਪੀਵਾਂ ਜਿਸ ਦੇ ਪੀਣੇ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਰਸਨਾ ਨੂੰ ਬੜਾ ਅਨੰਦ ਹੋਵੇਗਾ 11 ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ॥ ਰੰਕ ਔਰ ਭੂਪਾਲ ਕੋ ਰਸਨਾ ਸੁਖ ਸਮ ਹੋਤੇ। ਸਾਰ ਯਹੀ ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਯਾਹਿਤ ਸਰਬਸ ਖੋਤ ॥੨੮੮੨ ॥ ਜਿਹਬ ਸੁਖ ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਜੋ ਨਾ ਹੋਤਾ ਮੀਤ ਤੌ ਕਤ ਜਨ ਪਰ ਵਸ ਰਹੈ ਕਹਾਂ ਨੌਕਰੀ ਰੀਤ ॥੨੮੩ ॥ ਉਦਰ ਹੇਤ ਮਿਥਯਾ ਕਹੈ ਕਰੇਂ ਨੀਚ ਕੇ ਸੇਵ ॥ ਅਰ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੇਂ ਫਿਰਤ ਹੈ ਯੋ ਸਬ ਉਦਰ ਕਰੇਵ ॥੨੪॥ ਸੋ ਮੈਂ ਭੀ ਭੁੱਖਾ ਤੇਰੇ ਪਾਸੋਂ ਭੋਜਨ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ ਸੋ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਜੋ ਤੂੰ ਅਕੱਲੀ ਹੀ ਇਸ ਰਾਜਾ ਦੀ ਰੱਤ , ਪੀਵੇਂ ਮੰਦ ਵਿਸਰਪਣੀ ਬੋਲੀ ਹੈ ਅਗਨਿ ਮੁਖ ! ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੁਤੇ ਹੋਏ ਇਸ ਰਾਜਾ ਦਾ ਲਹੂ ਪੀਂਦੇ ਹਾਂ ਪਰੰਭ ਤੂੰ ਬੜਾ ਚਲਾਕ ਹੈ ਜੇਕਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ . ਰਲਕੇ ਇਹ ਲਹੂ ਪੀਵੇਂ ਤਾਂ ਬੈਠ ਜਾਂ । ਮਾਂਗਨੂੰ ਬੋਲਿਆ ਦੇਵੀ । ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਇਸਦੇਵ ਦੀ ਸੁਗੰਦ ਹੈ ਜਦ ਤੀਕੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੂੰ ਰਕਤ ਨਾ ਪੀਵੇਂਗੀ ਤਦ ਤੀਕੁ ਮੈਂ ਨਾ ਪੀਵਾਂਗ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਨ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ . ਕਰਦਿਆਂ ਰਾਜਾ ਬੀ ਉਸ ਸਿਹਦਾ ਤੇ ਆ ਟਿੱਤਾ ਤਦ ਮਾਂਗਣੁ ਜੋ ਜਬਾਨ ਦਾ ਚਲਿਆ ਹੋਯਾ ਸੀ ਉਸਨੇ 'ਕਹਲੀ ਕਰਕੇ ਜਾਗਦਿਆਂ ਹੀ ਉਸ ਰਾਜਾ ਨੂੰ ਡੰਗਿਆ ਇਸੇ ਪਰ ਕਿਸੇ ਮਹਾਤਮਾ ਨੇ ਠੀਕ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ॥ ਲਾਖ ਯਤਨ ਕੇ ਕਰੇ ਤੇ ਪਲਟਤ ਨਹੀਂ ਸੁਭਾਇ ॥ ਖੂਬ ਤਪਏ ਤੇ ਪੁਨਾ ਜਲ ਸੀਤਲ ਹੋਜਾਇ ॥ ੨੯੫ || ਅਗਨਿ ਸੀਤ ਹੋ ਜਾਇ ਜੋ ਤਪੇ ਚੰਦ ਜੋ ਆਇ ॥ ਤੋਂ ਭੀ ਪੁਰਖ ਸੁਭਾਇ ਜੋ ਨਹੀਂ ਪਲਟਿਆ ਜਾਇ॥੨੮੬॥ ਬਦਰ ਕਰੇ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਅਰਵਿਦਾ KF • ੴ !! # # # : : . Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
