________________
ਪੰਚ ਤੰਤ ਓਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੈਰ ਭਾਵ ਰਖਦਾ ਹੈ ਦਮਨਕ ਬੋਲਿਆ ਅਜ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਸਵੇਰੇ ਪਿੰਗਲਕ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਵਾਂਗਾ ਜੇਕਰ ਪ੍ਰਭਾਤੇ ਆਪਦੇ ਪਾਸ ਆਉਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਉਸਦੀਆਂ ਲਾਲ ਅੱਖੀਆਂ, ਹੋਠ ਕੰਬਦੇ, ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ ਦੇਖਦਾ, ਅਯੋਗ ਅਸਥਾਨ ਵਿਖੇ ਬੈਠਕੇ ਆਪਨੂੰ ਖੋਟੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਦੇਖੇ ਤਾਂ ਇਹ ਬਾਤ ਸੱਚ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਝੂਠ ਜਾਨਣੀ, ਫੇਰ ਜੋ ਆਪਦੀ ਮਰਜੀ ਹੋਵੇ ਸੋ ਕਰਨਾ ਦਮਨਕ ਇਹ ਬਾਤ ਪਿੰਗਲਕ ਨੂੰ ਆਖਕੇ ਸੰਜੀਵਕ ਵੱਲ ਭੁfਪਿਆ ਸੰਜੀਵਕ ਉਸ ਗਿੱਦੜ ਨੂੰ ਉਦਾਸ ਅਤੇ ਧੀਰੇ ਧੀਰੇ ਆਉਂਦੇ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਮਿਤ੍ਰ ਰਾਜੀ ਹੈਂ ਬੜੇ ਚਿਰੀਂ ਆਯਾ ਹੈ ਕੋਈ ਟਹਿਲ ਦਸ ਅਤੇ ਮੰਗ ਜੋ ਆਖੈ ਸੋ ਦੇਵਾਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਤੂੰ ਪਰਾਹੁਣ ਆਯਾ ਹੈ ॥ ਇਸ ਉਤੇ ਕਿਹਾ ਬੀ ਹੈਦੋਹਰਾ ਜਾਂਕੇ ਗੁੜ੍ਹ ਕਾਰਜ ਲੀਏ ਆਵਤ ਹੈਂ ਬਹੁ ਮੀਤ } ' ਧੰਨ ਵਹੀ ਜਗ ਜਾਨੀਏ ਅਵਤ ਪਛਾਨ ਪੁਨੀਤ ॥੨੯੨॥ ਮਨਕ ਬੋਲਿਆ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ ਸੁਖ ਕਿਥੇ ॥ ਕਿਹਾ ਬੀ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਪਰਾਧੀਨ ਸੰਪਤ ਸਦਾ ਲਹੇ ਨ ਚਿੱਤ ਹੁਲਾਸ ॥ . ਨਿਜ ਜੀਵਨ ਕੀ ਆਸ ਨਹਿ ਜੋ ਹੋਵੇ ਨਿਪ ਦਾਸ ॥੨੯੩ ॥ ਤਥਾ ॥ ਸੇਵਾ ਸੇ ਧਨ ਜੇ ਚਹੋਂ ਦੇਖ ਤਿਨਹਿ ਕੜਾ ਕੀਨ ॥ ਨਿਜ ਸੁਤੰਭਤਾ ਦੇਹ ਕੀ ਦੇਕਰ ਭਏ ਅਧੀਨ ॥੨੯੪ ॥ ਜਨਮ ਦੁਖ ਪਹਿਲਾ ਲਖੋ ਦੁਤੀ ਦੁਖ ਧਨ ਹੀਨt ਤਾਂ ਪਰ ਸੇਵਾ ਪਰਮ ਦੁਖ ਜਾਖੈ ਸੁਖ ਰਲੀਨ ॥੨੫॥ ਭਾਰਤ ਮੇਂ ਐਸੇ ਕਿਹਾ ਜੀਵਤ ਮਿਤ ਨਰ ਪਾਂਚ ॥ ਦਾਸ ਵਾਸੀ ਮੁਢ ਪੁਨ ਨਿਰਧਨ ਰੋਗੀ ਜਾਂਚ |੨੯੬ ਨਿਜਾਂ ਧਨ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਸਯਨ ਕੀ ਆਸ ॥ ਹੋ ਨਿਸੰਕ ਨਹਿ ਕਹਿ ਸਕੇ ਕ ਜੀਵਤ ਹੈਂ ਦਾਸ ॥੨੯॥ ਸੇਵਾ ਸ਼ਾਨ ਸਮਾਨ ਹੈ ਜੇ ਭਾਖੇ ਤੇ ਝੂਠ ॥ ਸ਼ਾਨ ਫਿਰਤ ਨਿਜ ਇਛਿਆਂ ਸੇਵਕ ਪਰ ਕੀ ਮੂਠ ॥੨੮॥ ਲ੍ਹਮਚਰਜ ਭੂ ਸਰਨ ਪੁਨ ਤਨ ਭੁੱਸ ਭੋਜਨ ਤੂਲ ਸੇਵਕ ਯਤੀ ਸਮਾਨ ਲਖ ਪਾਪ ਧਰਮ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲ ॥੧੯॥ ਸੀਤਾ ਤਪ ਖੁਧਯਾ ਤ੍ਰਿਖਾ ਸੇਵਾ ਹਿਤ ਯਹ ਸਰ੫
- GE NE
Original 25: Punjabi Sahit Academy Digized by: Panjab Digital Library
