________________
ਪੰਚ ਭੰ ਵਿਟਭ ਬੋਲਿਆਂ ਦੇ ਪਿਆਰੀ ! ਇਸ ਤਰਾਂ ਨਾ ਕਹੁ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਖੇ ਉਤਸਾਹ (ਹੌਸਲਾ) ਅਤੇ ਸ਼ਕਤਿ ਹੈ ਓਹ ਛੋਟੇ ਭੀ ਵਢਿਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਬੁਧਿਮਾਨ ਬਲ ਹੀਨ ਭੀ ਕਰੇ ਸਬਲ ਸੇ ਯੁੱਧ ॥ ਪੂਰਨਮਾਸੀ ਚਾਂਦ ਕੋ ਗੁਸਤ ਰਾਹੂ ਅਤਿ ਕੁੱਧ ॥੩੬੫ ॥ ਤਥਾ-ਸੂਲਪ ਕਾਯ ਸਾਹਸ ਯੁਕਤ ਨਾਹਰ ਨਹੀਂ ਡਰਾਤ ॥ ਮਦ ਮਾਤੇ ਗਜਰਾਜ ਕੇ ਧਰੇ ਸੀਸ ਪਰ ਲਾਭ ੩੬੬ ॥ ਤਥਾ--ਬਾਲ ਭਾਨ ਕੇ ਕਿਰਨ ਜੋ ਗਿਰ ਉਪਰ ਪੜ ਜਾਤ ॥ ਭੇਜਵਾਨ ਪੁਰਖਨ ਕੀ ਨਹਿ ਆਯੂ ਵਿਖਯਾਤ॥ ੩੬੭ ॥ ਛੰਦ ॥ ਬਿਹਤ ਕਾਯ ਹਸਤੀ ਅੰਕੁਸ ਵਤ ਕਹੋ ਕਹਾਂ ਅੰਕੁਸ ਤਿਸ ਕੁਲਦੀਪ ਜਗੇ ਤੇ ਤਿਮਰ ਬਿਨਾਸੇ ਕਹਾਂ ਦੀਪ ਕਹਾਂ ਮਰ ਅਮੁਲ। ਗਿਰ ਚਕਚੂਰਨ ਹੋਤ ਵੱਜੂ ਤੇ ਨਹਿ ਗਿਰ ਸਮ ਹੋ ਵੱਜ ਮਹਾਨ । ਜਾ ਮੇਂ ਤੇਜ ਹੋਤ ਸੋ ਬਲ ਯੁਤ ਨਹਿ ਸਬਲ ਮੈਂ ਹੈ ਪਰਮਾਨf ੩੬੮ ii ) ਹੇ ਪਿਆਰੀ ! ਇਸ ਚੁੰਜ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸ ਦੇ ਜਲ ਨੂੰ ਸੁਕਾ ਕੇ ਥਲ ਕਰ ਦਿਆਂਗਾ | ਟਟੀਰੀ ਬੋਲੀ ਹੈ ਪਤਿ ! ਜਿਸ ਸਮੁੰਦ ਵਿਖੇ ਨੂੰ ਸੈ ਨੜਿੱਨਵੇ ਨਦੀਆ ਅਤੇ ਗੰਗਾ ਵੇਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਉਸ ਸਮੁੰਦ ਨੂੰ ਇਸ ਛੋਟੀ ਜੇਹੀ ਚੁੰਜ ਨਾਲ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਸੁਕਾ ਸਕੇਗਾ ਇਸ ਬਾਤ ਉਪਰਸਨਹੀਂਟਿਕਦਾ । ਟਟੀਚਾ ਬੋਲਿਆਪਿਆਰੀਸਨ ਸੋਰਠਾ ॥ ਲੱਛ ਮੂਲ ਉਤਸਾਹ, ਮਮ ਚੰਦੂ ਸਮ ਲੋਸਟ ਲਖ ॥ | ਕਿਉ ਨ ਸਮੁੰਦੁ ਸੁਹ,ਰਾਤ ਦਿਵਸ ਬਹੁਤੇ ਲਗੇ॥੩੬੯ ਦੋਹਰਾ ॥ ਜਬ ਲਗ ਉਦਮ ਨਾ ਕੀਆ ਦੁਰਲਭ ਹੈ ਪਰ ਭਾਗ॥ ਤੁਲਾ ਰਾਸ ਮੇਂ ਸੂਰ ਪਿਖ ਮੇਘ ਜਾਤ ਹੈਂ ਭਾਗ ੩੭੦॥ ਟਟੀਰੀ ਬੋਲੀ ਹੈ ਪbਜੇਕਰ ਤੂੰ ਸਮੁੰਦੁ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਕੀਤਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਪੰਛੀਆਂਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇਨਾਲ ਰਲਕੇ ਕਰ ॥॥ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਅਲਪਨ ਕਾ ਸਮੁਦਾਇ ਜੋ ਸੋ ਨਹ ਜੀਤਾਂ ਜਾਇ॥ . ਪਾਸ ਮੇਲ ਰੱਜੂ ਕਏ ਹਸਤ ਲੇਤ ਬੰਧਾਇ ॥ ੩੭੧ ॥ ਤਥਾ-ਦੋਹਰਾ॥ ਮਾਖੀ ਦਾਦਰ ਚੜਾ ਮਿਲ ਅਕਰ ਚਕੀਰਾ ਜਾਨ॥ Original : Punjabi Sahit Academy Digerized by: Panjab Digital Library
