________________
ਪੰਚ ਡੈਤ ਭਥਾ ਅਰਛਕ ਪਾਪ ਕਾਛ ਭਾਗ ਲੇ ਦਾਗ (1੩੮2 || ਜਾ ਦੁੱਖ ਸੰਤਾਪ ਤੇ ਉਠੇ ਜੁ ਤੀਛਨ ਜਾਲ ॥ ਰਾਜਾ ਕੀ ਸੀ ਪਾਨ ਕੁਲ ਨਾਸ ਕਰੇ ਤਤਕਾਲ ॥੩੮੮ifr ਰਾਜਾ ਖਧੁ ਅਬੰਧ ਕਾ ਅਰ ਅੰਧੇ ਕਾ ਨੈਨ ਰਾਜਾ ਸਬ ਕਾਂ ਮਾਤ ਪਿਤ ਨਹਿ ਪੁਕਾਰਤ ਐਨt੩੮੯॥ ਫਲ ਇਛੂ ਮਾਲੀ ਨਿਪਚਿ ਦਾਨ ਮਾਨ ਜਲ ਸਾਥ ॥ ਯਤਨ ਸਹਿਤ ਪਾਲਨ ਕਰੇ ਪੋਦੇ ਪ੍ਰਜਾ ਅਨਾਥ ॥੩੯੦॥ ਜੈਸੇ ਅੰਕੁਰ ਯਤਨ ਸੇ ਜੋ ਪਾਲਤ ਹੈ ਤਾਸ ॥ ਸਮਾ ਪਾਇ ਫਲ ਦੇਤ ਹੈ ਕਿਮ ਲੋਗਨ ਕੀ ਆਸ॥੩੯੧। ਹਯ ਗਜ ਸਯੰਦਨ ਰਤਨ ਗਿਹ ਕੰਚਨ ਵਸਤੁ ਅਨੇਕ ॥ ਸਬ ਕੁਛ ਰਾਜਾਂ ਪਜਾ ਸੇ ਗੁਨ ਕਰਤ ਬਿਬੇਕ ੩੯੨॥ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਗਰੁੜ ਨੂੰ ਬੜਾ ਕ੍ਰੋਧ ਉਪਜਿਆ ਅਰ ਸੋਚਨ ਲਗਾ ਜੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੰਛੀਆਂ ਨੇ ਠੀਕ ਆਖਿਆ ਹੈ ਇਸਲਈ ਮੈਂ ਚਲਕੇ ਸਮੁਦ ਨੂੰ ਸੁਕਾਵਾਂ ਗਰੁੜ ਦੇ ਇਤਨੇ ਸੋਚਦਿਆਂ ਹੀ ਭਗਵਾਨ ਦਾ ਦੂਤ ਆ ਕੇ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਗਰੁੜ ! ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੇ ਕਾਰਜ ਲਈ ਸ੍ਰੀ ਨਾਰਾਇਨ ਜੀ ਨੇ ਅਮਰਾਪੁਰੀ ਨੂੰ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤੂੰ ਛੇਤੀ ਚਲ, ਇਸ ਬਚਨ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਗਰੁੜ ਬੋਲਿਆ ਹੇ ਦੂਤ ਤੂੰ ਜਾ ਕੇ ਮਹਾਰਾਜ ਅਗੇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਕੇ ਆਖ ਜੋ ਮੇਰੇ ਖੋਟੇ ਨੌਕਰ ਨਾਲ ਆਪ ਦਾ ਕੁਝ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਇਸਲਈ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਜਗਾ ਰਖ ਲੌ॥ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਜੋ ਨ ਲਖੇ ਗੁਨ ਦਾਸ ਕਾ ਮਤ ਕਰ ਕੀ ਸੇਵ ॥ | ਜਿਮ ਉਪਰ ਮੇਂ ਹਲ ਚਲੇ ਕਛੁ ਨ ਮਿਲਤ ਹੈਮੇ੩੯31 · ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਦੁਤ ਬੋਲਿਆਹੇ ਗਰੁੜ! ਤੂੰ ਤਾਂ ਕਦੇ ਬੀ ਭਗਵਾਨ ਨੂੰ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦਿਤਾ ਭਲਾ ਤੂੰ ਏਹ .. ਤਾਂ ਦਸ ਜੋ ਭਗਵਾਨ ਨੇ ਤੇਰਾ ਕੇ ਨਿਰਾਦਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ॥ ਗਰੁੜ ਬੋਲਿਆ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਆਸਰੇ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਨੇ ਇਸ ਟਟੀਰੇ ਦੇ ਅੰਡੇ ਨਾਸ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਸੋ ਜੇਕਰ ਉਸਨੂੰ ਮਹਾਰਾਜ ਦੰਡ ਨ ਦੇਨ ਗੇ · ਤਾਂ ਮੈਂ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਮੇਰੀ ਇਹ ਬਾਤ ਜਾਕੇ ਨਾਰਾਇਨ ਨੂੰ ਆਖ ਦੇਹ । ਦੂਤ ਨੇ ਜਾਕੇ ਸਾਰਾ ਬ੍ਰਭ ਨਾਲਾਇਨ Original : Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjabi Digital Library